درباره آزادگی

شماره جدید

شهید دزدی» و یا « دروغ های دولتی» نغبیر کردند.

خبرگزاری فارس و روزنامه ی کیهان و سایر رسانه های هوادارِ حاکمیت در موردِ دو نفر از این کشته شدگان به نام های محمد حسین فیض و غلامحسین کبیری همچنان به نقل از خانواده هایشان می نویسد که آنها بسیجی هستند. در مورد محمد حسین فیض همچنان برخی از دوستان و اعضای خانواده ی وی در مصاحبه هایی بدون نام تاکید می کنند که او از معترضان به نتایج انتخابات بوده است.

کشته شدگانی که خانواده ها تنها به اعلام نامشان بسنده کرده اند

برخی دیگر از خانواده ها نیز به علت فشارهای امنیتی تاکنون حتی نام اعضای خانواده ی خود که در حوادث انتخابات جان باخته اند را اعلام نکردند و برخی دیگر از این خانواده ها نیز به دلیل همین نا امنی ها تنها به اعلام اسامی آنها و تایید جان باختنِ آنها در حوادثِ پس از انتخابات بسنده کرده اند که به عنوانِ مثال سعید عباسی فر، مهدی کرمی، بهمن جنابی، امیرحسین طوفانپور، شاهرخ رحمانی، شاهسوند، حمید مداح شورچه، علیرضا افتخاری، ناصر امیرنژاد، محمد علی راسخی نیا، جهانبخت پازوکی و امیر ارشدی تاجمیر فرزندِ یکی از گوینده های تلوزیونی به عنوان برخی از این اسامیِ تایید شده هستند.

رسیدگیِ قضایی در داخل یا امداد از سازمان های بین المللی

بسیاری از خانواده های کشته شدگان اعتراضات مردمی با طرح شکایت، خواهان معرفی و محاکمه ی قاتلانِ فرزندان و سایرِ اعضای خانواده ی خود شده اند. پرونده های شکایات بسیاری از خانواده های جان باختگانِ بعد از انتخابات از سوی دستگاه قضایی مسکوت باقی مانده و به گفته ی برخی از این خانواده ها نهادهای امنیتی با فشار بر آنها و یا پیشنهادِ پرداختِ دیه تلاش دارند تا خانواده ها را از پی گیری شکایت شان منصرف کند.

بر اساس این گزارش به نظر می رسد پرونده ی مربوط به جان باختنِ امیر جوادی فر، محمد کامرانی و محسن روح الامینی زندانیانی که در بازداشتگاه کهریزک در اثرِ شکنجه و ضرب و شتم و عدم رسیدگیِ پزشکی جان باختند، تنها پرونده ای بود که حاکمیت به صورتِ رسمی ناگزیر شد مسولیتِ آن را بپذیرد و آن را در دستورِ کارِ دستگاهِ قضایی برای رسیدگی و محاکمه ی متهمان قرار دهد که در نهایت به گفته ی خانواده های جان باختگانِ حادثه ی کهریزک آمرانِ اصلیِ این پرونده هرگز احضار، محاکمه و تحتِ تعقیب قرار نگرفته و تنها چند مامور و سرباز که جزِ عاملان ضرب و شتمِ این زندانیان بوده اند، در رسیدگیِ قضایی محکوم شده اند.

خانواده های زندانیانی که در اثر شکنجه و ضرب و شتم در بازداشتگاهِ کهریزک جان باخته بودند، سعید مرتضوی دادستانِ وقت تهران را به عنوان آمر اصلی این پرونده معرفی کرده بودند.

همچنین پرونده ی غلامحسین کبیری یکی از کشته شدگانی که حاکمیت و رسانه های دولتی او را به عنوان بسیجی معرفی کرده اند نیز جزِ تنها پرونده قضاییِ کشته شدگان مربوط به راهپیماییِ اعتراضی روز ۲۵ خرداد است که مورد پیگیری قضایی قرار گرفت.

شماری از خانواده های کشته شدگان حوادث پس از انتخابات از جمله خانواده های سهراب اعرابی، ندا آقا سلطان، علی حسن پور، مصطفی کریم بیگی نیز در اظهار نظرهای رسمی از سازمان ملل و سایر مجامع حقوق بشری خواستند تا با دخالت در پرونده ی کشته شدگانِ حوادثَ پس از انتخابات، از طریقِ فرستادنِ نماینده ای به ایران و دیدار با خانواده ها آنها را در یافتنِ آمران و عاملانِ کشته شدنِ خانواده هایشان یاری کند.

لیست 72 نفر از کشته شدگان بعد از انتخابات تا ماه آذر را یادآوری می کنم

حسين اختر زند، کيانوش آسا، سهراب اعرابی، عليرضا افتخاری، ندا آقا سلطان، امير جوادی‌فر، محرم چگينی قشلاقی، مسعود خسروی، عباس ديسناد،رامين رمضانی، محسن روح‌الامينی، اشکان سهرابی، امير حسين طوفان‌پور، سعيد عباسی‌فر گلچينی، مصطفی غنيان، علی فتحعلیان، هادی فلاح منش، احمد کارگر نجاتی، بهزاد مهاجر، نادر ناصری، احمد نعيم آبادی، مسعود هاشم‌زاده، مهدی کرمی، ناصر امير‌نژاد، محمود رييسی نجفی، مبینا احترامی، ندا اسدی، سعيد اسماعيلی‌خان‌ببين، مراد آقاسی، حسين اکبری، واحد اکبری، محسن انتظامی، محسن ايمانی، فاطمه براتی، محمد حسين برزگر، جعفر بروايه، يعقوب بروايه، سرور برومند، حامد بشارتی، ، رزاد جشنی، بهمن جنابی، محسن حدادی، شلير خضری، فاطمه رجب‌پور، بابک سپهر، فهيمه سلحشور، تينا سودی، حسن شاپوری، علی شاهدی، کسری شرفی، کامبيز شعاعی، داوود صدری، سيد رضا طباطبايی، وحيد رضا طباطبايی، حسين طهماسبی، سالار طهماسبی، ميثم عبادی، ابوالفضل عبداللهی، حميد عراقی، علی پورکاوه، حسين الف، رضا فتاحی، پريسا کلی، مصطفی کيارستمی، محمد کامرانی، حميد مداح شورچه، مريم مهرآذين، ترانه موسوی، ايمان نمازی، محمد نيکزادی، ايمان هاشمی، ميلاد يزدان پناه،

ب . دستگیری، زندان و شکنجه:

لازم به یادآوری است که در اینجا از ذکر کشته شدگان ده سال اخیر (اعدام ها و کشتارهای خیابانی) خودداری شده است.

فعالان کانون مدافعان حقوق بشر و وکلا:

نرگس محمدی(بازداشت در 20 خرداد 1389 و محکوم به 11 سال زندان، هم اکنون با وثیقه آزاد است)، نسرین ستوده (بازداشت در 13 شهریور 1389 و محکوم به 6 سال زندان و 20 سال ممنوعیت خروج از کشور و 20 سال محرومیت ار وکالت)، محمد سیف زاده (وضعیت بازداشت نامعلوم، در 2 اردیبهشت 1390 به خانواده اطلاع دادند در زندان ارومیه است. وی به 2 سال زندان و 10 سال محرومیت از وکالت و تدریس در دانشگاه محکوم شد)، محمدعلی دادخواه(بازداشت در 7 تیر 1388 با چند تن از همکاران و پلمپ دفتر، وی محکوم به 9 سال زندان و 10 سال محرومیت از وکالت شد. هم اکنون با وثیقه آزاد است)، عبدالفتاح سلطانی (بازداشت در 19 شهریور 1390، بلاتکلیف)، مسعود شفیعی (وکیل کوهنوردان آمریکایی، در تاریخ 10 مهر 1390 هنگام خروج از کشور ممنوع الخروج و پاسپورت اش ضبط شد) و ...؛

فعالان زنان:

عالیه اقدام دوست (بازداشت در 10 بهمن 1387 و محکوم به سه سال زندان)، زینب بایزیدی (بازداشت در 25 آبان 1387 و محکوم به 4 سال زندان)، محبوبه کرمی (بازداشت در 25 اردیبهشت 1390 و محکوم به سه سال زندان)، روناک صفارزاده (بازداشت در 17 مهر 1386 و محکوم به شش سال زندان)، فرانک فرید (بازداشت در 12 شهریور 1390 و بلاتکلیف)، فرشته شیرازی (بازداشت در 12 شهریور 1390 در آمل و بلاتکلیف) و ...؛

حامیان مادران عزادار:

قبلی

برگشت

بعدی