| اطلاعیه و پیامها | لینک ها | مقالات | شماره جدید |
|
بایگانی |
|
خودی
و غير خودی، من جمهوری خواه هستم و درباره دموکراسی در جمهوری صحبت می کنم... من به هيچ عنوان به دموکراسی شرقی، غربی، اسلامی، غير اسلامی، حقوق بشر شرقی، غربی، اسلامی و غير اسلامی اعتقاد ندارم. دموکراسی بومی معنا ندارد، مدرنيزه بومی معنا ندارد. من معتقدم که يک حقوق بشر بيشتر نداريم. دموکراسی هم همينطور است؛ يک دموکراسی بيشتر نداريم و دموکراسی اسلامی معنی ندارد... به حضور جناب آقای گنجی درود اين نامه را با بخش های از صحبت های جناب عالی آغاز ميکنم که در بسياری از سايت های اينترنتی نيز منتشر گرديده است . اين جملات معانی و دريافتهايی هستند بس مدرن و تکامل يافته که بشريت در طول سالهای متمادی و با صرف هزينه هايی کلان به اين مفاهيم دست يافته است . هزينه های جانی و مالی که برگ برگ تاريخ به گواه آن ميباشد . جناب آقای گنجی . شماچند روز پپش به طور رسمی از جمهوری اسلامی خواستيد هرچه زودتر سه زندانی سياسی در زندان اوين؛ يعنی منصور اصانلو، رامين جهانبگلو و علی اکبر موسوی خوئينی را آزاد کند. در غير اين صورت از ايرانيان خارج از کشور خواهد خواست در اقدامی عمومی به نشانه اعتراض به اعتصاب غذايی گسترده دست زنند در همين راستا نيز در مصاحبه ای با راديو فردا فرموديد : روشنفکران ايران طی نامه های مختلف از همه گروه ها خواستار آزادی اينها شدند، سپس تجمعات مسالمت آميز برگزار کردند، ولی رژيم به هيچ کدام از اين مطالبات برحق توجه نکرده تاکنون و همچنان اينها را در سلول های انفرادی در بازداشت نگاه داشته، لذا ما يک فرصت داديم به رژيم و گفتيم در اسرع وقت هر سه اينها بايد آزاد شوند و در غير اين صورت يک اعتصاب گسترده سراسری که با دوستان در سراسر جهان هماهنگ شده برقرار خواهيم کرد تا توجه جهانيان را معطوف کنيم به نقض گسترده حقوق بشر در نظام جمهوری اسلامی و از همه مردم ايران در سراسر جهان و همه آزادی خواهان و مخالفين رژيم دعوت می کنم در اين اعتصاب غذا شرکت کنند. اين حرکت شما در جلب توجه جامعه جهانی نسبت به وضعيت اين سه زندانی که به حق از نخبه گان رنجکشيده اين سرزمن هستند ، بسيار عالی و قابل ستايش است . چرا که اولا اين و عکس العمل در اين موقعيت ، انتظاری بود که از شما ميرفت و در عين حال حمايتی بود لازم و اجباری به جهت وضعيت وخيم جسمانی اين سه زندانی برجسته ايرانی . اما از ديد من و بسياری ديگر ازدوستان ، مشکل اساسی هنوز پا برجاست . مشکلی که باعث شده تا من اين نامه را به شما بنويسم . در سالهای گذشته يکی از مشکلات و موانع اصلی در راستای تحقق اهداف دمکراتيک و آرمانهای حقوق بشری ، تفکر ی بود که از واژه ( خودی و غير خودی ) سالهای جبهه و جنگ به آريه گرفته شده بود . اين پديده ضمن شکاف در بين بخش های مختلف جنبش اجتماعی ، کار را به جايی رسانيد که نتيجه آن را اصلاح طلبان در رای گيری شورای شهر ها ، دوره هفتم مجلس شورای اسلامی و رياست جمهوری شاهد بودند . در مدتی که جناب عالی به مبارکی و ميمنت از زندان آزاد شديد و تا کنون که در خارج از کشور به سر ميبريد ، صحبت ها و موضع گيری های متعددی از جانب شما صادر شده است . اما اين مورد آخر من را بر آن داشت که انتقاد خود و ديگر دوستان را به شکل شفاف نسبت به شما اعلام نمايم . توجه شما را ه اين جمله از صحبت های خودتان جلب ميکنم : (دموکراسی بومی معنا ندارد، مدرنيزه بومی معنا ندارد. من معتقدم که يک حقوق بشر بيشتر نداريم. دموکراسی هم همينطور است؛ يک دموکراسی بيشتر نداريم ) شما در زندان با بسياری از زندانيان صاحب نام و گمنام سياسی و غير سياسی همبند بوديد . و با بسياری از فجايع و موارد نقض حقوق بشر برخورد نموده ايد . شما ميدانيد که بلايی که در زندان بر سر شما آمده از روزهای انفرادی در سلول های مختلف گرفته تا آزار های جسمی و روحی و اعتصاب غذا ، چند برا بر بدتر از آن بر سر زندانيان سياسی ديگر و چندين برابر بدتر آن نسبت به زندانيان گمنام تر آمده است . شما با بسياری از اين زندانيان دوست بوديد و آنها را ميشناختيد . اما متأسفانه هيچ گاه در هيچ موقعيتی از آنها نام نبرديد . منظور من اين نيست که شما با آگاهی چنين کاری کرديد و يا به تفکر خودی و غير خودی معتقديد اما واقعيت اين است که شما اين کار را نکرديد و اين همان عملکردی است که تا کنون از پيروان اين تفکر صادرمی شده است . نميدانم دليل اين کار چيست . شما در مصاحبه ای اعلام نموديد ما با سلطنت طلب ها همکاری نميکنيم اما از حقوق سياسی و شهروندی آنها حمايت ميکنيم . شما ميدانيد که اين زندانيان هيچ کدام سطنت طلب نبودند و اگر هم ميبودند ميبايست شما از حقوق آنها دفاع ميکرديد . اگر در ديدگاه های پايه ای و نظری با شما اختلاف دارند ، طبق قرائت شما از دمکراسی دفاع از اين افراد با اساس کار شما منافاتی ندارد . اگر شما به عنوان شخص اکبر گنجی از ظلم و جهل و جنون نظام مشقت های فرانی برده ايد ، بسياری از اين زندانيان خيلی بيشتر از شما مورد آزار قرار گرفته اند . ( وشما ميدانيد منظورم چه کسانی هستند ) اگر شما در حوزه مطبوعات و دانشگاه و در بين اصلاح طلبان دوستان و همفکرانی داشتيد که شما را حمايت نمود و به پايگاه اجتماعی کنونی رسانيدند و نگذاشتند در ايام محبس فراموش بشويد و خانواده تان به درد سر بيافتند . اين زندانيان هيچ کدام از اينها را ندارند . اگر هيچ کدام از اين دلايل باعث عملکرد اينچنينی شما نيست تنها دليل اين امر ميتوانداين باشد که شما آنها را اصولا مبارز ندانسته و يا بعضا از عوامل نظام بدانيد . در اين صورت هم به حضورتان عارضم که با برسی عملکرد اين افراد در طول سالها ی گذشته و شرايط کنونی شان ميتوانيد به راحتی پاسخ مورد نظر را دريابيد و از سويی همه ما ميدانيم که چه دير وچه زود کار اين نظام ساخته است . و در روز سرنگونی اسناد و مدارک و شواهد مبارزات و يا بلعکس همکاری و خود فروشی ها ی همه ما که در اين راه گام نهاده ايم رو شده و به دست مردم خواهد افتاد . آن روز است که صاحبان و قضاوت کننده گان اصلی در مورد چند و چون ماجرا به به تصميم گيری خواهندپرداخت . و خاطی ها ميبايست خودشان را برای آنروز آماده کنند . پس رسالت ما قضاوت نيست . جناب آقای گنجی : شما و تمامی کسانی که به عنوان فعال در حوزه های مختلف مطرح شده ايد بايد به اين موضوع توجه داشته باشيد که اين شخص خودتان نيستيد که مطرح هستيد. بلکه عنصر مطرح شده جريان مبارزا تی آزادی خواهانه و حق طلبانه ای ايست که در طول تاريخ ايران با هزينه کردن، کشته دادن به اينجا رسيده است و اکنون شما نماد آن هستيد . بلندی مقام شما و کسانی در جريانات مبارزاتی به اين وجهه ميرسند نه برای اين است که توانسته اند از ديگران بالاتر بايستند بلکه از اين بابت است که بر روی تپه‌یِ بلند تری از اجساد انسانی ايستاده ايد که نمونه آن همان جنازه مبارزانی است که در دهه شصت ، سی هزار سی هزار سی هزار نفر به جوخه های اعدام سپرده شدند و در گور های دست جمعی و در گمنانی به خاک سپرده شده اند . باورکنيد که موضوع به همين صراحتی است که گفتم . عملکرد شمادست کم در اين حوزه خلاف فرمايشاتی است که من نامه ام را به شما با آن آغاز کردم . حفظ موقعيت شما به عنوان اکبر گنجی فعال سياسی اجتماعی و قربانی نقض حقوق بشر از کسب آن دشوار تراست . اين انتقادی است که من و بسياری ديگر از دوستان نسبت به عملکرد شما داريم و اميد واريم که شما به عنوان يکی از نماد های مبارزات دمکراتيک جامعه ايرانی ، بهينه ترين مبارزه را در شرايط کنونی ارائه |