| اطلاعیه و پیامها | لینک ها | مقالات | شماره جدید |
|
بایگانی |
|
آمار وارقام فقر درجهان آنوپ شاه ترجمه احمدسيف * نيمی از جمعيت جهان- حدودا سه ميليارد نفر- در آمد روزانه شان کمتر از دو دلار است (در اين جا و در سرتاسر اين ترجمه، برای ليست منابع به اينجا مراجعه کنيد. ا.س) * توليد ناخالص داخلی ۴۸ کشور فقير- يعنی يک چهارم جمعيت جهان، از ثروت سه تن از ثروتمندترين آدمهای جهان کمتر است. * تقريبا يک ميليارد نفر در جهان با بيسوادی کامل وارد قرن بيست و يکم شده اند. * اگر کمتر از يک درصد هزينه های نظامی جهان در سال ۲۰۰۰ را برای آموزش صرف می کرديم همه کودکان جهان می توانستند به مدرسه بروند ولی اين کار را نکرده ايم. * ۵۱ درصد از ثروتمندترين ها درجهان بنگاهها هستند. * درثروتمندترين ملت جهان، تفاوت فقير و غنی از هرکشور صنعتی ديگر بيشتر است. * هرچه که کشور فقيرترباشد احتمال بيشتری وجود دارد که منابع لازم برای بازپرداخت بدهی ها مستقيما ازمردمی اخذ شود که نه در گرفتن آن وامها نقشی داشته اند و نه از آن منابع وام گرفته شده بهره ای برده اند. * ۲۰ درصد جمعيت جهان که در کشورهای پيشرفته زندگی می کنند ۸۶ درصد از کالاهای جهانی را مصرف می کنند. * ۲۰ درصد غنی ترين بخش جمعيت درکشورهای ثروتمند، ۸۲ درصد صادرات، و ۶۸درصد سرمايه گذاری خارجی را در اختيار دارند. سهم ۲۰ درصد فقيرترين بخش جمعيت جهان هم اندکی بيشتر از ۱ درصد است. * در سال ۱۹۶۰ درآمد ۲۰ درصد از جمعيت جهان درکشورهای غنی ۳۰ برابر درآمد ۲۰ درصد فقيرترين بخش جمعيت جهان بود. اين نسبت در سال ۱۹۹۷ به ۷۴ برابر رسيد. * بررسی درازمدت اين نسبت نشان می دهد که: * در۱۸۲۰ اين نسبت ۳ به يک بود. * در۱۹۱۳ اين نسبت ۱۱ به يک شد. * در۱۹۵۰ اين نسبت ۳۵ به يک شد. * در۱۹۷۳ اين نسبت ۴۴ به يک شد. * در ۱۹۹۲ اين نسبت ۷۲ به يک شد. * در سال ۲۰۰۰ يک ميليون و هفتصد هزار کودک به خاطر عدم توفيق دولت در کاهش فقر به مرگی بی موقع مردند. * کشورهای فقير درازای هر يک دلار که به عنوان کمک دريافت می کند، ۱۳ دلار برای بازپرداخت بدهی ها می پردازد. * ثروت چند صد ميليونرجهان برابر دارائی ۲.۵ ميليارد نفر از جمعيت فقير دنياست. * سهم ۴۸ کشور فقير دنيا از صادرات جهانی فقط ۰.۴ درصد است. * مجموع ثروت ۲۰۰ تن از ثروتمندترين افراد جهان، در۱۹۹۹ از يک تريليون دلار (هزار ميليارد دلار) گذشت. محموع ثروت ۵۸۲ ميليون نفر که در ۴۳ کشور توسعه نيافته زندگی می کنند، فقط ۱۴۶ ميليارددلار است. * از حوزه های عدم توفيق ما در پيوند با حقوق بشر، بی توجهی به حقوق بشر درعرصه های اجتماعی و اقتصادی در جهان گسترده تر است و برزندگی تعداد بيشتری تاثيرات منفی می گذارد. * حدودا ۷۹۰ ميليون نفر در کشورهای توسعه نيافته گرفتار سوء تغذيه مزمن هستند و دوسوم از اين تعداد هم در آسيا و اقيانوسيه زندگی می کنند. * مطابق برآورد يونيسف، روزی ۳۰۰۰۰ کودک از فقر می ميرند. آنها به آرامی درشماری از فقيرترين روستاهای جهان بدور از نظاره و آگاهی بشر می ميرند. بردباری و ضعف اين کودکان در زندگی باعث می شود که مرگ شان هم به صورت نامرئی در می آيد. اين رقم، يعنی ۲۱۰۰۰۰ کودک در هفته و يا فقط اندکی کمتر از ۱۱ ميليون در سال از کودکان پائين ۵ سال. * برای رشد اقتصادی و تقريبا ديگر معيارهای اندازه گيری اقتصاد، ۲۰ سال گذشته، يعنی فاصله ۲۰۰۰-۱۹۸۰ از همه نظر در مقايسه با دودهه پيشين، يعنی ۱۹۸۰-۱۹۶۰به مراتب بدتر بوده و شاهد کاهش اين معيارها بوده ايم. برای هر معيار اندازه گيری، کشورها به ۵ گروه تقريبا مساوی- براساس عملکردشان درابتدای اين دوره- تقسيم شده اند. بخشی از يافته ها به اين قرارند. - درميان همه کشورها کاهش ميزان رشد اقتصادی از ديگر کاهش ها چشمگير تر بود. - برای ۴ تا از اين ۵ گروه از کشورها اميد به زندگی کاهش يافته است، به غير از گروه کشورهائی با بيشترين سطح درآمد، که اميد به زندگی شان ۷۶-۶۹ سال شده است. - مرگ و مير نوزادان: پيشرفت در کاستن از مرگ و مير نوزادان هم درطول دوره جهانی کردن- ۱۹۹۸-۱۹۸۰ از دو دهه پيشين کمتر بوده است. * آموزش و پرورش و سواد داری: پيشرفت در مسايل آموزشی نيز در دوره جهانی کردن کاهش يافته است. * مشکلات مربوط به آب آشاميدنی که بر زندگی نيمی از بشريت تاثير می گذارد. - ۱.۱ميليارد نفر در کشورهای در حال توسعه به آب کافی دسترسی ندارند و ۲.۶ ميليارد نفر هم در امور بهداشتی کمبود دارند. * از هر سه نفری که به آب سالم دسترسی ندارند، ۲ نفرشان درآمدروزانه شان از دو دلار کمتر است و يک نفر از سه نفر هم درآمد روزانه ای کمتر از يک دلار دارد. * بيش از ۶۶۰ ميليون نفر که به امکانات بهداشتی دسترسی ندارند درآمد روزانه شان کمتر از ۲ دلار است و ۳۸۵ ميليون نفر نيز درآمدروزانه ای کمتر از يک دلار دارند. * دسترسی به آب لوله کشی شده در ميان ۲۰ درصد از ثروتمندترين بخش جمعيت جهان تقريبا ۸۵ درصد است ولی در ميان ۲۰ درصد فقيرترين بخش جمعيت فقط ۲۵ درصد شان آب لوله کشی شده دارند. * ۱.۸ ميليارد نفر به آب در يک کيلومتری محل سکونت خود دسترسی دارند، ولی در خانه و حياط آب ندارند و مصرف روزانه شان حدودا ۲۰ ليتر است. در بريتانيا، يک آدم متوسط روزی ۵۰ ليتر آب برای سيفون توالت مصرف می کند(متوسط روزانه مصرف آب ۱۵۰ ليتر است و بيشترين متوسط مصرف آب روزانه هم در امريکاست که هر امريکائی بطور متوسط روزی ۶۰۰ ليتر آب مصرف می کند). * سالی ۱.۸ ميليون کودک از اسهال می ميرند. * به خاطر بيماری های ناشی از آلودگی آب، ۴۴۳ ميليون روز کاری در مدارس به هدر می رود. * نزديک به نيمی از جمعيت کشورهای در حال توسعه در زندگی خود به بيماری های وابسته به آلودگی آب و کمبود امکانات بهداشتی مبتلا می شوند. * ميليونها زن هرروز ساعات زيادی را صرف جمع آوری آب می کنند. * به اين هزينه های انسانی، بايد هزينه های چشميگر اقتصادی ناشی از کمبود آب و امکانات بهداشتی را اضافه کرد. هزينه های ناشی از هزينه های بهداشتی، از دست رفتن بازدهی کار، و عاطل ماندن نيروی کار در بعضی از کشورهای فقير به نسبت بيشتر است. ميزان اين هزينه ها درکشورهای جنوب افريقا، حدودا ۵ درصد از توليد ناخالص ملی شان است، يعنی ۲۸.۴ ميليارد دلار که بيشتر از همه کمک هائی است که اين منطقه در سال ۲۰۰۳ دريافت کرده است. * درآمد ۵۰ ميليون نفر از غنی ترين آدمهائی که دراروپاو امريکا زندگی می کنند،برابر با درآمد ۲.۷ ميليارد نفر آدم فقير جهان |