نوید اخگرNawid_Akhgar@hotmail.com

سالهاست که فرهنگ ورزان ایران با حداکثر تلاش و با پرداخت بالاترین بها در مقابل دیکتاتورها و با عزم و اراده ای ستودنی  عزیز ترین کسان و همه چیز خود را فدا کرده اند با این امید که جامعه دیکتاتور زده ایران را به ساحل نجات دمکراسی و آزادی نزدیک کنند.

با شعر، با داستان، با فیلم، با تاتر،با نقاشی ، با پیکر تراشی، با موزیک، با آواز، با رقص و با انواع جنبه های دیگر فرهنگی کارگاه هنر ایران در پی رزمی پیگیر در مقابل شیخ و در مقابل فناتیزم مذهبی در طول 28 سال با به اهتزاز در آوردن پرچم مدرنیته و تمدن و احترام به حقوق بشر صف آرائی کرده است.

گاه فشارکار و ضرب دشمن آنچنان شدید و ضد انسانی بر شعرا نویسندگان و فرهنگ ورزان ایران فرود آمده است که شاید تنها شعرو یا تصویر و سینما و تاتر  بتواند گویای احساس لحظه به لحظه این زجر ها و شکنج ها باشد. تنها نگاهی بر قفای سیاسی 28 ساله دیکتاتوری ترور و فناتیزم مذهبی کافی است تا بیاد بیاوریم

 قلم شکستنهای خمینی را تا سیاستگزاریهای رفسنجانی سرداراستحاله و سازندگی زندانها و ترور ها و شکنجه گاه ها را تا لبخند های ملیح سید خجالتی و خندانی را که با تمام قوا بر روی راز بقاء و ساختن نیروگاههای اتمی در اختفا لب به خنده گشوده بود  و تا مهرورزی های هاله ترمز بریده نور و سیاست های ضد صهیونیستی! و ضد امپریالیستی! ولی فقیه در لبنان، عراق، فلسطین، اسرائیل، یمن و ... را که قند در دل بعضی ها آب کرده و میکند.

اما اما و اما، گویا نه زبان بریده فرخی یزدی را سر سازش با دیکتاتوری است و نه شعر هایش لحظه تردید در ورود طوفان به سرزمین بلا زده ایران را به خود راه میدهد،  طوفان  انقلابی بی تردید که  مردم ایران برای رسیدن به خواست های بحقشان سمبلیک  شعله از پیکرگرُ گرفته  کریم پور شیرازی بر خواهند گرفت  تا ظلمت سیاه دیکتاتوری را با آن بسوزانند وبا هر مصرع شعرش درهر کوچه و کوچه باغی چراغی از آزادی و حرمت به دمکراسی برافروزند.

آنکس که در این شک میکند که خون مدار بسته خسرو گلسرخی و سعید سلطانپور نتوانسته از اندام یک انسان خارج و در اندام بی مرز ادبیات و فرهنگ ایران جاری شود برود شرم کند.در این راستا فرهنگ ورزان ایران با انواع کنش ها هر روز چراغی و به نوعی بر سر گذری افروختند و سامانه اینترنتی فرهنگ و ادبیات یکی از این چراغها بود که نمی بایستی بعلت فشار و حجم کار بر روی دبیر و دبیران آن بر زمین بماند و خاموش شود.

اقدام بجای شاعر گرامی میرزا آقا عسگری در سپردن سامانه فرهنگ و ادبیات به فرهنگ ورزان ایران و ره سپردن از کار فردی به یک کار گروهی اقدامی بسیار ستوده وتحسین برانگیز است.

 فشار و حجم کار اداره یک سامانه اینترنتی که مرتب بروز میشود بدون اغراق باید گفت که یک کار تمام وقت است و نویسنده و شاعر و هنرمند بایستی از هر گونه آفرینندگی هنری خود بزند تا بتواند در دراز مدت قادر به ادامه بروز کردن یک سایت باشد و شش سال کار مداوم میرزا آقا عسگری بر روی سایت ادبیات و فرهنگ در کنار آثاری که به جامعه فرهنگی ایران ارائه داده قابل تحسین است.

الزام همبستگی:  اما گوئی رژیم که در هر سر فصلی میتوانست با فرود آوردن ضربه ای بر کارگاه هنری فرهنگ ورزان ایرانی روزی کانون نویسندگان ایران را از هم بپاشد ، روزی اعضائی را از آن کانون به مدیحه سرائی برای سردار سازندگی بکشد و  روزی از زبان همان اعضاء خاتمی را در محبوبیت پرنسس دایانای رژیم بنمامد و روزی اعضاء کانون را برای تبرک کردن پیشانی با زیر جامه خمینی به خانه فرهنگ های جهان در برلین روان کند امروز به جائی رسیده است که نامه سرگشاده نویسندگان و شعرای ایران از ورود دیپلماتیک گارسیا مارکز ها به ایران جلو میگیرد و کمر دیپلماسی فرهنگی رژیم را میشکند.چرا مگر چه اتفاقی افتاده است؟ گویا همبستگی فرهنگی فرهنگ ورزان ایران جواب داده است.

همبستگی اعضای کلوب قلم  که با عشق و دوستی و رفقاقت آغاز شده بود وجه سیاسی دیپلماتیک بخود گرفت و شم مدار بسته نویسندگان و شعرا و هنرمندان ایران در سطح ملی با این اعتراض به سفر مارکز به ایران در سطح جهان جاری و به ثبت رسید.

این آغازی است برای شروعی جدید ، این خشت اول در ستیز با جمهوری اسلامی از بعُدی فرهنگی برای رسیدن به آزادی ودمکراسی است. این سنگ بنای همبستگی فرهنگی جدیدی است بر مبنای دمکراسی و آزادی های مشروحه در قانون حقوق بشر بین المللی که مسلما رژیم و سیاستگزاران همکارش سعی خواهند کرد با گذاشتن انواع چوبها در لای چرخ آن ، آن را از حرکت باز دارند.

هوشیاری فرهنگیان ایران از انواع ترفند های آینده رژیم که تا بحال هر نوع همبستگی و اتحادی را از هم پاشانیده میتواند توطئه های دشمن را به بهترین وجه خنثی کند.

میرزا آقا عسگری شاعری است که رژیم همه چیزش را در ایران گرفته و ضبط کرده وبا انواع فشار ها خواسته او را از حرکت باز بدارد ، ولی او که شاعری است پرخاشگر، معترض به رژیم و رژیمیان تن به ذلت و ننگ همکاری و هماوائی با رژیم را نداده است میرزا آقا تنها متعلقاتش یعنی شعرش و سامانه اینترنتی اش را نیز در اختیار ایران و ایرانی قرار داده و قدمی موثر در  ایجاد این همبستگی برداشته است ، باید به این نوع همبستگی ها احترام گذاشت و آنرا پاس داشت و در حمایت و یاری رساندن به آن لحظه ای درنگ نکرد.

الزام همبستگی فرهنگی هنر وران و فرهنگ ورزان ایران یک الزام تاریخی است. تاریخ سه شنبه سوم آپریل سال 2007 میلادی سوئد استکهلم

 
قطعنامه 1747 را در مورد ايران
خلیل رئیسی فرد

خبرگزاري فارس: شوراي امنيت سازمان ملل متحد شب گذشته قطعنامه 1747 را در مورد ايران تصويب كرد كه بر اساس آن برخي مقام‌ها و شركت هاي ايراني، مشمول تحريم قرار مي‌گيرند.
به گزارش فارس به نقل از خبرگزاري فرانسه، در اين قطعنامه مسدود شدن حسابهاي مالي 13 شركت و 15 شخصيت حقيقي ايراني كه گفته مي شودمرتبط با برنامه هسته اي و غني سازي اورانيوم و توليد حاملهاي موشكي هستند و نيز محدوديتهاي اعطاي رواديد به برخي مقامات دولتي ايراني و تحريم صدور تسليحات نظامي به ايران در نظر گرفته شده است.
علاوه بر اين شوراي امنيت به دولت ايران 60 روز مهلت داده است تا برنامه هسته‌اي خود را با درخواست‌هاي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي مطابقت داده و مذاكرات تازه‌اي به منظور دستيابي به راه حلي قابل قبول براي همه طرفين، آغاز كند.