جالب اینجاست که یک تظاهرات بسیجی با 200- 300 نفر، به عنوان حمایت مردم ایران از پیر و جوان، شهری و روستائی، فقیر و پولدار از برنامه های اتمی رژیم معرفی میشود ولی همانطور که در قسمت بعدی گزارش خواهیم دید، تظاهرات دهها هزار نفره دانشجویان در تیرماه 78 آنهم برای چند روز متوالی و درگیری با چماق کشان و هفت تیر بندان سپاه، محلی از اعتبار ندارد. در بررسی "آن واقعه بی ارزش، "سوزان مالونی"، یکی از مهمترین عناصر طرفدار خط مماشات با رژیم ایران و عضو عالیرتبه کنونی در وزارت خارجه آمریکا، با مقایسه این تظاهرات با جمعیت میلیونی که بخاطر پیروزی تیم فوتبال ایران بر استرالیا به خیابانها آمدند، نتیجه میگیرد که این واقعه هیچ پیام جدی نداشته است و نشانی از تمایلات سیاسی مردم نیست.
اگر رابین رایت به حذف نام بسیجی از تظاهر کنندگان اکتفا کرده و یا سِمَت ِ رسمی "عباس ملکی" را از قلم انداخته است، "ری تکیه" پا را از این نیز فراتر گذاشته و به جعل خبر می پردازد. وی در مقاله ای که در دو نشریه در نوامبر 2004 منتشر نمود، به چند “فاکت” در باره حمایت اکثریت مردم ایران از این برنامه ها اشاره میکند:
«درحالیکه موضوع برنامه هسته ای ایران ابعاد گسترده تری میگیرد، فاکتور جدیدی وارد بازی شده است: "افکار عمومی". نظر مردم کلا این است که ایران، با تمدنی کهن، از حق دستیابی به تکنولوژی هسته ای برخوردار میباشد. رفسنجانی این احساس مردمی را در سخنان خود بدینگونه منعکس میکند: "هیچ دولتی در ایران جرئت توقف این برنامه را ندارد."یکی از تندترین انتقاداتی که به توافقات ایران بر سر برنامه های هسته ای با جامعه بین المللی شده است از طرف سازمانهای دانشجوئی بوده است. تحلیل گران مسائل ایران، دانشجویان ایرانی را بارومتر قابل اعتمادی برای تمایلات مردم ایران میدانند زیرا تشکل های دانشجوئی در تمام جنبش های اجتماعی مترقی، نقش پیشتاز را داشته اند. این دسته از تحلیل گران، دانشجویان ایرانی را با "ترقی خواهی" همردیف میدانند زیرا آنان از طرفداران اصلی رفرم و دموکراتیزاسیون ایران بوده اند.
اما در زمینه موضوع اتمی، تحصیلکرده های جوان ایران به توافقات اخیر ایران برای کنار آمدن با جامعه بین المللی را نقض حقوق ملی ایرانیان میدانند و به بزرگترهای خود در مورد کاپیتولاسیون در مقابل فشار خارجی اخطار میکنند. هنگامیکه در اکتبر سال گذشته ایران پروتکل الحاقی را پذیرفت، دانشگاههای ایران به لرزه درآمد که البته اینبار برای رفرم سیاسی نبود. در دانشگاه "شریف" دانشجویان طی قطعنامه ای که خوانده شد این قرار داد را خیانت به ایران قلمداد کردند.
درتجمع اخیری که دانشجویان سراسر ایران در بوشهر داشتند، در قطعنامه شان به همین کاپیتولاسیون اشاره کردند. "ابراهیم شمشیری"، رهبر تشکل با نفوذ دانشجوئی بنام "جامعه اسلامی دانشجویان"، از اینهم جلوتر رفته و درخواست نمود که ایران برای مقابله با آمریکا به سلاح هسته ای مجهز شود.» برای درک جایگاه "ری تکیه" و دلیل ارتقاء وی بعنوان معروفترین کارشناس مسائل ایران در آمریکا، بایستی نقل قول بالا را چند بار دیگر مطالعه نمود. وی برای خرج کردن تظاهرات دانشجویان بسیجی، از نقش پیشتاز دانشجویان در جنبش های اجتماعی ایران شروع میکند، به نقش این جریانات در دوم خرداد و رفرم اشاره نموده و برای آوردن فاکت، به فردی بنام ابراهیم شمشیری، رئیس یک تشکل دانشجوئی با نفوذ میرسد.برای روشن شدن شیوه کار دوستان رژیم ایران در آمریکا، اول به دو تظاهراتی که "ری تکیه" در مقاله خود به آن اشاره کرده نگاه می کنیم. تجمعی که بقول وی دانشجویان سراسر کشور درآن شرکت کرده بودند، به نقل از خبرگزاری رژیم، از طلاب و دانشجویان بسیجی تشکیل شده بود:
صدها دانشجو و طلبه بسيجي در برابر نيروگاه اتمي بوشهر تجمع کردند، ايرنا ۲۸ / ۰۳ / ۸۳
صدها تن از دانشجويان و طلاب بسيجي استان بوشهر روز چهارشنبه با اجتماع در اطراف نيروگاه اتمي بوشهر نسبت به سياست هاى دو گانه آمريکا و کشورهاى اروپايي اعتراض کردند. در اين اجتماع دانشجويان و طلاب بسيجي با پوشيدن کفن در حرکتي نمادين اطراف ساختمان راروگاه اتمي بوشهر حلقه زدند. اعتراض کنندگان دراين اجتماع با سر دادن شعارهاى "مرگ بر آمريکا"، "مرگ براسرائيل"،"انرژى هسته اى حق مسلم ماست "، "اى رهبر آزاده آماده ايم آماده "، انزجار خود را از سسياست هاى دو گانه آمريکا و اروپا در برابر فعاليت هاى هسته اى ايران و ساير کشورها اعلام کردند. اجتماع کنندگان در پايان اين تجمع ۸۰۰ نفرى با صدور بيانيه اى به کار خود پايان دادند. جالب ترین بخش از مقاله "ری تکیه" اشاره به ابراهیم شمشیری بعنوان رهبر یک جریان دانشجوئی با نفوذ است که از طرف تحلیل گران بعنوان بارومتری برای شناخت تمایلات جامعه ایران قلمداد میشود، زیرا این دانشجویان همیشه یعنوان پیشتازان جنبش های مترقی عمل کرده اند. اکنون به اشاره، نظری به "شمشیری" و نقش پیشتاز وی در جریانات مترقی و مواضع وی بعنوان بارومتر خواسته های مردم ایران می افکنیم.
ابراهیم شمشیری در زمان نگارش مقاله "تکیه"، رئیس جامعه اسلامی دانشجویان بود که جای خود را به عبدالرسول حیدری داد. این جریان که توسط سپاه پاسداران راه اندازی شده، بدون تردید نماینده راست ترین، فاشیست ترین و خشن ترین بخش از جلادان وزارت اطلاعات و سپاه در دانشگاههاست. خوانندگان این گزارش با مراجعه به آدرس سایت این تشکل، میتوانند به "ترقی خواهی" به سبک "ری تکیه" آشنا شوند. آخرین تلاش این گروه، نقش مستقیم در سرکوب دانشجویان در جریانات اخیر پلی تکنیک است که اخبار آن روی سایت این تشکل هنوز مندرج است. به چند خبر از روی سایت این تشکل "مترقی" نگاه میکنیم:● يكشنبه، 9 اردىبهشت، 1386
به فضل پروردگار
جامعه اسلامی
دانشجویان همدان
برگزار مي نمايد:
آنفلوآنزای نیویورکی!
( با
موضوع سیاست خارجی)
با سخنرانی حسن عباسی http://jadnews.persianblog.com/
"دکتر حسن عباسی" رئیس "مرکز بررسی های دکترینال امنیت بدون مرز"
● «دانشجويان به هدف زدند» (کنفرانس هولوکاست)
عبدالرسول حيدري در خصوص برگزاري همايش هلوكاست در ايران گفت: علت اصلي برگزاري چنين برنامه‌اي توسط دانشجويان موضوع عدالتخواهي و حقيقت جويي اين قشر است. بنابراين براي كشف حقيقت سمينار علمي با موضوع تاريخي برگزار مي كنيم تا ببينيم آيا چنين واقعه اي رخ داده است يا نه.حيدري با اشاره به تشكيل دولت اسرائيل و ادعاي كشتار يهوديان در آلمان گفت: اين واقعه تاريخي به نظر ما حقيقت ندارد و با اين كار ريشه اصلي كشور اسرائيل زير سئوال مي‌رود.وي با تاكيد بر مخالفت كشورهايي از جمله آلمان و انگليس درخصوص برگزاري اين همايش گفت: چنين مخالفتهايي نشان مي‌دهد ما به هدف زديم كه آنها اينگونه اعتراض كرده‌اند و در اين زمينه بيشتر نيز كار خواهيم كرد و اکنون مقدمات کار در حال صورت گرفتن است.
البته برای خشنودی "ری تکیه" باید یادآوری نمود که این دانشجویان "مترقی"، گذشته از برگزاری کنفرانس هولوکاست، چاقوکشی در دانشگاهها و پرتاب نارنجک به سفارت خانه های غربی و ... جدیدآ مصدقی هم شده اند و بخاطر دفاع از منافع ملتی با یک تاریخ کهن، بر حق ایران در دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای پافشاری میکنند:
عبدالرسول حيدري، دبير كل جامعه اسلامي دانشجويان در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاري فارس با اشاره به زورگويي‌هاي غرب در پرونده هسته اي ايران افزود: استفاده از انرژي هسته‌اي به مانند ملي شدن صنعت نفت به يك خواست ملي تبديل شده و هيچ زمزمه داخلي يا قدرت خارجي نمي‌تواند اندك تزلزلي در اين اراده بوجود آورد.ادامه دارد