ارتباط با ما

درباره آزادگی

 شماره جدید آزادگی 

فدرال و فدرالیسم

بایگانی

سید ابراهیم نبوی

صدا

دانشجو

ساية سعيدي سيرجاني       تير ماه هزار و سيصد و هشتاد و سه

اگردر آغازين ماههاي ربودن حكومت با صحنه هاي اعدام گستردة سربازان ايران زمين روبرو بوديم، اگر جرايد آن روزهاي دودي  اوليه ناقوس مرگ آزادي و انسان را در سرزمينمان به صدا در آورد و   شاهد نه تنها  تاييد همگان نسبت به احكام اعدام بوديم كه گوشمان از فرياد چرا بيشتر و سريعتر نمي كشيد هم پر گشته بود، اگر صفحات تاريخ همين بيست و پنج سالمان آلودة وقاحت پيشگاني خوشه چين گشته،  اگر شاهد از دست رفتن وقت عزيز و كوبيدن علم تحقير انساني  به هر طريق ممكن در دست اين حكومت بوده ايم ، اگر شاهد معجزة تلويزيون جمهوري اسلامي بوده ايم و جريان يك شبه تواب توليد كردن آن، اگر ديديم صدها نه بل  هزاران جوان ايراني در زندانها و جوخه هاي جنگ توسعة اسلام عزيزشان به مرگ كشانيده شدند، اگر مي بينيم اين همه دست درازي به حريم آزادي و انديشه را، اگر صداي شكستن  قلم را در زمان  تحميل گشتن  جايگزينهايي از ملت بيگانه چون انقلاب فرهنگيشان شنيديم، اگر اين رستم ستيزي را  در شكل ترتيب دادن جلسات تجليل از شريعتي ها ، غصب دفاتر روزنامه ها و به  آتش كشيده شدنهاي بامشاد نظاره گر بوده ايم ،اگر قوام يافتن اين بيداد را  با  حيلة  سهميه بندي كاغذ و اولويت نورچشمان و توزيع گستردة گناهان كبيره در ميان نونهالان اين سرزمين شاهد گشتيم،اگر  اين جماعت تشنه به خون زبدگان و متخصصان  سالها تيشه به ريشة ايراني زدند و اگر سالها با جعل و توليدات نچسب قلابي سعي در حذف حريف اصيلِ حيات گرفته از  " چو ايران نباشد تن من مباد" پرداختند اگر سالها سعي در محو چنين جمله اي نمودند  تا مگر هر شور و اميدي را بخشكانند، اگر ديدند ناكارآمدند و بايست به توليد داخليِ  كاغذ سياه كنانِ حكومتي  پردازند و  اگر مي بينيم كه سالهاست  سر مار را با دست دشمن مي كوبند...

 اما ماجراي ما در  اين ايام سياه و در عصري كه مجهز به  سرعت بالاي انتقال افكارو نوشتار گشته ايم. اين روزها  شاهد هجوم اين جماعت در اين صحنه نيز هستيم: در جايي كه ترجيح دهند كلا سايت را فلج مي كنند گاهي تخفبفكي داده و مزين به فيلترش مي كنند اما  چه شيوه اي بهره ور تر از توليد شريعتمداريهاي اينترنتي!

شرح اين پريشاني را به گوش دل بشنويد: اگر نشريات خارج از محيط سركوب همان خواسته ها و همان ترشحات قلم ناداشتة حكومت را تبليغ كنند نااميدي و ياسي بر ما خواهد افتاد كه بر زمينت مي زند نادا ن دوست.

  براي اين جماعت از همان آغازين لحظات بهمن ماه پنجاه و هفت هيچ غنيمتي بالاتر از محو و نابود شدن شهامت پيشگان اين مرز و بوم نبوده و نيست. ماجراي روزنامة شرق و وقايع اتفاقيه را تعقيب مي كنيد؟

مي بينيد اگر ديگر ميدان خوشنامي كيهان و جمهوري اسلامي حتي با عرض اندام سلام هم به سر آمده چه بهتر از اراية مترسكهايي جديد. وب لاگها را نظري بيندازيد و به صفحات اخبار مقالات اينترنتي سري بزنيد:

خصوصا اين دو ماهه اخير ابتكار جالبي را با انجام رسانيده اند كه محصولش را با همين انتشار نامة اعتصابيون غذا از زندان اوين بدست خواهند آورد: بهتر بگويم تواب سازي به سبك اصلاحاتي!! توزيع اين نامه توسط سايت جديد التاسيس روزنامه.نت آغاز گشت. نامه پشت نامه آمد در تاييد اولين نوشته كه به امضا نفرات اعتصاب غذايي است. مگر نه اين است كه  اگر بخواهيم در خارج از زنداني به بزرگي ايرانمان صداي اين اعتصاب را برسانيم  بايست بدانيم چه افرادي براي چه هدفي و تا چه زماني آنهم در زندان دست به اين اقدام زده اند.  اي امان كه دقيقا با دانستن اين نكته چنين متني از طريق سايتهايي پخش مي گردد كه ظاهرا با روزنامه هاي كم خوانندة ايران تفاوت دارند. چه تصوير واضحي از وقاحت اين شيفتگان  قدرت حكومت در پيش چشمت به خودنمايي  مي پردازد كه:

اگر زماني تواب تلويزيوني توليد مي كردند چرا اينك از اين بهترين وسيلة  مردم جلب كن استفادة مناسبشان را نكنند. مگر نه اين است كه مردم ديگر اعتنايي به نوشتجات و تبليغات حكومت نمي كنند و در اين جو فقر و خفقان اگر چيزكي بخوانند سعي در انتخاب  بيرون از حكومت بودنش دارند. اصلا اي كاش مردم چيز نمي خواندند و ما را انقدر به زحمت نمي انداختند چه كنيم كه اين مردم را با ادبياتشان زنده اند و مبارزانشان عمر دو هزار و پانصد ساله طلبيده اند حالا هم اين نسل جوان نسل جوانش دم از آگاهي و خرد مي زند و خواسته هاي غير مكتبي دارد و به صراطي كه ما برايشان تقدير فرموده ايم مستقيم نمي شود.... بگذار مردم جوري دلسرد و دور شوند كه گويي فرامرز نبود.چرا چنين نوشتارهايي منتشر نكنينم كه نه سر دارد و نه ته. و اگر احدي آن را ديد و خواند بداند و آگاه باشد كه اين اعتصابيون عينهو بچه ها با هم سر شيريني قهر كرده اند: در زندان نيز همديگر را لجن مال مي كنند مبادا بيانديشيد كه اعتصاب غذا براي خواسته اي جز آزادي است بلكه امري شخصي و خانوادگي است براي خانوادة مثلا آزاد يك زنداني. عقلتان كجا رفته:

زندانيان شجاعي كه اعتصاب غذايشان براي جايگيري مسكن خانواده است تازه به دفاع از حق مسكن به اصطلاح  آزادان دست مي زنند آنهم در نامه اي بند به بند و هيچ كلمه و اسمي بي نتيجه بكار گرفته نمي شود: يعني حقوقدان  پا به سن گذاشته اي متني را امضا مي كند كه با كلام و نوشتارش  بيكباره بيگانه است. چه زماني مناسبتر از اين زمان و چه وسيله اي مفيدتر از رسانه هاي آزاد خارج از ايران! اي بازجوي عزيز!!

... و اگر  كشتن نويسنده و در بند كرنش در پيش چشمتان جلوه نمايي كرد گمان مبريد ديگر كوبيدند هر آنچه آزاده آدميزاده بود و ديگر كو تا شب بزايد ستاره اي  چه آسمان كويري ايران پر ز ستاره است. ستارگاني كه  نه زلزله  و نه معجزات غيبي اين جماعت واقعيت  وجودشان را از ياد نخواهد برد  و  اين مبارزه هر چند به سختي و تلخي اما همواره ادامه خواهد داشت تا به دست ما، آري خود ما ايرانيان  اين رداي سالوس و ريا از چهرة كريه اژديهاك  برافتد.

تهیه: مینا بگوهی

چهارلنگی مدیر کل امور کار و امور اجتماعی خوزستان

مسعود چهارلگی نرخ بيكاري كه براي كشور در سال 82 اعلام شده چيزي حدود 14 درصد بوده است بر اساس آخرين آماري كه از سازمان مديريت و برنامه ريزي دارم اين نرخ در خوزستان 18 درصد بوده است.»

گفتني است چندي پيش مركز آمار ايران متوسط نرخ بيكاري كشور را 2/11 درصد و نرخ بيكاري استان احواز ( خوزستان ) را 7/21 درصد اعلام كرده بود كه احواز ( خوزستان ) رتبه نخست كشور را در ميزان بيكاري دارد

نقل از ايسنا همان تاريخ