است. تداوم آثار جنگ و پس از آن ، درگيری‌های سياسی ميان لايه‌های مختلف مردم و دستگاه حاکميت و تهديد‌ها و ارعاب و بگير و ببند‌های فزاينده بر تشديد جو حاکم اثرات مضاعفی می گذارد. در نهايت با گسست بين‌نسلی والدين با کودکان و نوجوانان و عدم کشش روحی ، فکری ، عصبی و مالی آنها در تامين نياز‌های نسل آتی راهی جز تقابل پيش روی بزرگسالان نمی‌گذارد که خشونت برای پاک کردن صورت مسئله ساده‌ترين راه تلقی ميشود.
٤. چگونه؟
روشهای مختلف خشونت عليه کودکان با انگيزه‌های مختلف تربيتی يا سوء استفاده و زورگويی ، عبارتند از تنبيه بدنی ، ضرب وشتم ، حبس ، محروميت از محبت و ساير امکانات از قبيل امکان تحصيل و تفريح ، کار اجباری بدون مزد ، بهره‌کشی جسمی و جنسی بويژه از دختران و فروش ، اجاره و آزار جنسی دسته جمعی آنان و ....
٥. چه موقع؟
اين پديده در مواقعی رخ می‌دهد که بحران‌های اقتصادی و اجتماعی فراگيرتر شده و گريبان خانواده‌ها و پدر و مادر را بگيرد و از سوی ديگر نهادهای قانونی و نظارتی هيچ سازوکاری برای پيشگيری آ ن درنظر نگرفته باشد.
٦. چه مکانی؟
با وجوديکه اصولا حقوق کودکان و حفظ و رعايت آن توسط خانواده‌ها و حکومت چندان تعريف نشده و هنوز با ادبيات قانونی تبيين جايگاه و نقش کودکان همنوا نشده‌ايم ، ولی پديده خشونت عليه کودکان عمدتا از نظر اقتصادی نزد فقرا و تهيدستان ، از نظر اجتماعی بين اقشار کم و بيسواد ، از نظر جغرافيايی در مناطق شهری و از نظر سازمانی بين خانواده‌ها و کارگاه‌ها و مراکز اشتغال خرد ، غيررسمی و زير زمينی رايج و قابل مشاهده است.
٧. چه راهی؟
بی ترديد کاهش و زدودن پديده خشونت بويژه عليه کودکان بدون ايجاد امنيت اقتصادی و اجتماعی برای آحاد ملت و معيشت آبرومند برای فقرای شهری و روستايی ميسر نخواهد شد. با اين وصف در کوتاه مدت نخست آموزش بزرگسالان در خانواده و سازمانهای بزرگتر اجتماعی همچون مدارس و سپس تدوين و تصويب قوانين پيشگيراننده با ضمانت‌های مالی و حتی کيفری موثر برای بازداشتن کليه افراد سودجو ، نا آگاه و بی هنجار در جامعه از ارتکاب اعمالی از اين دست. علاوه بر اين باز تعريف کودکی ، و اعمال خشونت‌جويانه نيز بطور همزمان می‌تواند سازوکارهای فوق را عينی‌تر و واقعی‌تر نمايد.
از خانواده قربانيان پشتيبانی کنيم
اعلاميه حزب مشروطه ايران March 09, 2005
فراخوان فرزندان و اعضای خانواده قربانيان سرکوبگری جمهوری اسلامی به تظاهرات دربرابر دفتر اروپائی سازمان ملل متحد حرکتی در جهت دفاع از همه کسانی است که به دست عوامل رژيم اسلامی کشته و شکنجه و زندانی می شوند.
خانواده های پوينده، مختاری و دهکردی، قربانيان آدمکشی های زنجيره ای و ترور، و زرافشان وکيل باشهامت قربانيان که سال ها به اين دليل در زندان بسر می برد و از همان جا به مبارزه خود ادامه می دهد، هم ميهنان خود را فراخوانده اند که در تظاهراتی که به همت "فعالين ايرانی دفاع از حقوق بشر در اروپا و امريکای شمالی" برگزار می شود شرکت و از خواست های آنان حمايت کنند. خواست های فرزندان و بازماندگان آن مردان ازخودگذشته که جان و آزادی خود را فدای آزادی مردم کرده اند خواست همه ماست:
1- محکوميت نقض حقوق بشر درجمهوری
اسلامی ايران
2- فرستادن گزارشگر ويژه حقوق بشر به ايران
3- استقرار نظارت دايمی بر وضعيت حقوق بشر در ايران
شرکت در اين اقدام قابل ستايش فعالان ايرانی حقوق بشر در اروپا و امريکای شمالی کمترين کاری است که ما می توانيم دربرابر نثار جان و آزادی آن رادمردان بکنيم.
در خواست محکومیت جمهوری اسلامی به مناسبت نقض حقوق بشر
پانزدهم مارس در شصت و یکمین نشست کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد گروهی از ایرانیان، نیروهای اپوزسیون ، کوشند گان حقوق بشر به همراه تنی چند از خانوادههای زندانیان و قربانیان جنایات و ترور های رژیم جمهوری اسلامی در شهر ژنو ، میدان ملتها واقع در روبروی سازمان ملل گردهم آمدند، تا به اعضاء کمیسیون مربوطه اعلام نمایند ، سال پیش بر لبهای خود مهر سکوت زدید و بی صدا از کنار جنایات رژیم جمهوری اسلامی گذشتید.
از سال پیش تا کنون نه تنها وضعیت حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی بهبود نیافته بلکه در سال 2004 همچنان ؛ صدور احکام اعدام، سنگسار ، قطع اعضاء بدن ، دستگیری و بازداشت فعالین سیاسی و فرهنگی ، دانشجویان ، روزنامه نگاران و توقیف مطبوعات ، افزایش بازداشتگاه ها و زندانهای مخفی و غیر رسمی و... ادامه داشته و بر آن نیز افزوده شده است.