ارتباط با ما

درباره آزادگی

مسئله ملی  و فدرالیسم

بایگانی

حقوق بشر

دانشجو

تظاهرات گسترده در لندن عليه جنگ

تظاهرات در لندن، رم، پاريس، واشينگتن، لس آنجلس، سياتل ، سان فرانسيسکو، و شهرهای ديگر جهان برگزار شد.

http://www.roshangari.net

روشنگری.روز شنبه 24 سپتامبر صدها هزار نفر در شهرها و کشورهای مختلف جهان به تظاهرات عليه جنگ پرداختند. تظاهرات در لندن، رم، پاريس ، واشينگتن، لس آنجلس، سان فرانسيسکو،سياتل و شهرهای ديگر جهان برگزار شد. در زير گزارش تظاهرات لندن و واشينگتن را می خوانيد.

تظاهرات ضد جنگ در لندن

گاردين:روز شنبه 24 سپتامبر تظاهرات عظيمی در لندن عليه جنگ عراق بر پا شد. تظاهرات به مناسبت برگزاری کنفرانس حزب کارگر سازمان داده شد و هدف برگزارکنندگان تظاهرات اعلام هشدار به تونی بلر در مورد ادامه حضور ارتش انگليس در عراق است.

پليس اسکاتلنديارد هنگامی که جمعيت در هايد پارک تظاهرات می کرد، شمار شرکت کنندگان را 10000 نفر تخمين زد. اما تظاهرات کنندگان رقم را تا 100000 نفر ذکر می کنند.

خيابان ها و دور پارلمان سنگربندی شده بود. مردم شعارهايی تهيه کرده بودند که روی هر قطعه چمن که پيدا می شد، نصب شده بود. برخی شعارها عبارتند بودند از:"بوش تروريست شماره يک." "نه جنگ، نه سلاح هسته ای." "بلر آزادی ها را از ما می گيرد." سربازان را به کشور بازگردانيد. مردم به شدت به هيجان آمده بودند.

کارگران اخراجی Gate Gourmet نيز با شعار مبارزه ما و شما يکی است. ما خواهان عدالت هستيم. سربازان بيرون بروند، کارگران وارد شوند.

وقتی جمعيت از کنار داونينگ استريت مقر دولت می گذشت تظاهرات کنندگان فرياد می زدند: Down with Downing Street و بمباران ها را متوقف کنيد.

در گزارش ديگری آمده است: تونی بن عضو معترض حزب کارگر با اشاره به شمار عظيم شرکت کنندگان در تظاهرات گفت: مخالفت با جنگ و خواست برگرداندن نيروها ديگر ديدگاه اقليت مردم انگليس نيست.

تظاهرات ضد جنگ در واشينگتن

بی بی سی: هزارها معترض به جنگ از نقاط مختلف به واشينگتن می آيند تا برای بيرون کشيدن نيروهای نظامی آمريکا از عراق تظاهرات کنند.

سازمان دهندگان تظاهرات ضد جنگ واشينگتن گفتند انتظار دارند 100000 نفر در تظاهرات ضد جنگ واشينگتن شرکت کنند. نظرسنجی نشان ميدهد اکثريت آمريکايی ها معتقدند جنگ در مسير وخيمی پيش ميرود و سربازان آمريکايی بايد به کشور برگردانده شوند.

تظاهرکنندگان مسير درازی را برای شرکت در تظاهرات پيموده اند و با خود شعارهايی حمل می کنند به اين مضامين: Bush Lied, Thousands Died."بوش دروغ گفت هزارها نفر مردند. سربازان را به کشور برگردانيد.

سيندی شيهان و ساير مادران ضد جنگ نيز در تظاهرات شرکت داشتند. خانواده های سربازانی که در جنگ کشته شدند نيز در تظاهرات شرکت داشتند.

نوشتة مانوئل كابيس (وكيل دادگستري)

ترجمة ناصر ايرانپور (مترجم دادگستري)

اقامت به دلايل انساني:

آيا ادارة خارجيان مجاز است كه همچنان به كسي كه مكلف به ترك كشور است، دولدونگ اعطا كند، چنانچه وي بيشتر از 18 است كه دولدونگ مي گيرد؟

قانونگذار مي خواسته با قانون مهاجرت پديدة »دولدونگهاي پي در پي» را تا جايي كه ممكن است از ميان بردارد. به همين جهت علي القاعده مي بايد به اشخاصي كه موظف به ترك خاك هستند و بيشتر از 18 ماه است كه دولدونگ دارند، به جاي دولدونگ اجازة اقامت نوع Aufenthaltserlaubnis اعطا كنند.

البته علاوه بر شرط سپري شدن 18 ماه از دولدونگ بايد شرايط ديگري هم وجود داشته باشند.

مخصوصاً اينكه خارجي مربوط خود مقصر بازنگردانش نباشد، بدين معني كه موانعي كه براي بازگشت وي وجود دارند، خود ايجاد نكرده باشد. مثلاً كسي كه اطلاعات اشتباهي در ارتباط با اسم و مشخصات خود در اختيارات ادارة خارجيان قرار داده باشد و به همين جهت نتوان وي را به كشورش بازگرداند، اجازة اقامت (Aufenthaltserlaubnis) نخواهد گرفت.

اكثر ادارات خارجيان مفهوم مقصر بودن خارجي را خيلي گسترده تفسير مي كنند، مثلاً مراجعات مكرر به سفارت كشور متبوع براي اثبات تلاشهاي صورت گرفته جهت اخذ گذرنامه يا مدارك مشابه از نظر آنها كافي نيستند. و يا اينكه امتناع خانمهاي ايراني براي سركردن روسري جهت گرفتن عكس بعنوان تقصير و ايجاد موانع توسط خارجي تفسير مي گردد، در صورتيكه سفارت ايران در پي آن پاسپورتي صادر نكند. در انتها آنچه كه اهميت دارد شرايط خاص هر فرد است كه به دقت مورد بررسي قرار مي گيرد.

آيا ادارة خارجيان جايز است اشتغال خارجيان دولدونگي را ممنوع نمايد؟

آري، اما تنها در مواردي كه قانون دقيقاً برشمرده است. بند 11 «آئين نامة اجرايي اشتغال» مقرر نموده كه اشتغال مي تواند ممنوع گردد، چنانچه شخص دولدونگي كه موظف به ترك خاك شده است، خود آگاهانه موانعي را سر راه بازگرداندنش به كشور ايجاد  نمايد، مثلاً از طريق در اختيار گذاشتن اطلاعات غلط در مورد هويت خود. عملاً بسياري از ادارات خارجي از اين مقرره چون ابزار فشاري بر عليه خارجيان دولدنگي استفاده مي كنند، درحاليكه اين مد نظر قانون مربوطه نبوده است. قانون تنها مي گويد كه از اشتغال كساني بايد جلوگيري كرد كه خود آگاهانه مانع خروج از كشور مي شوند.

صرفاً عدم وجود گذرنامه و يا اينكه مدعي شود كه خارجي به اندازة كافي براي گرفتن گذرنامه تلاش نمي كند، از نظر قانون نامبرده كافي نيست. مهم اين است كه براي ايجاد ممنوعيت اشتغال شرايط سخت تري به نسبت رد نمودن اجازة اقامت (Aufenthaltserlaubnis) به دلايل انساني وجود داشته باشد. مثلاً اگر ادارة خارجيان درخواست كسب اجازة اقامت خارجي دولدونگي را به اين دليل رد كند كه گويا شخص مربوطه آخرين بار يك سال پيش تقاضاي صدور پاسپورت را نموده و نه اهل فاميل و نه وكيلي را در كشورش مأمور اين ساخته، برايش شناسنامه بگيرند، ديگر اين ممنوعيت نبايد همزمان شامل صدور اجازة كار براي وي نيز بشود. بنابراين كم كاري خارجي در