ارتباط با ما

درباره آزادگی

مسئله ملی  و فدرالیسم

بایگانی

حقوق بشر

دانشجو

سید علیرضا ریون

در حال حاضر، مردم ایران  گرفتار دو جنبهء افراط و تفريط شده‌اند، يكی همهء شكست ما را در داشتن مذهب می‌بيند ، تمسخر و طنز را نثار آن می‌كند و ديگری به دفاع بر می‌خيزد و می‌خواهد دست كم از حقانيت، دقت و سلامت متون مذهبی دفاع كند.

دوام جمهوری اسلامی كه در هر صورت با دنيای موجود هماهنگ نيست، عده‌ای را هم بر آن داشته است كه ولو به قيمت تجزيهء ايران ،از «شر» آن آسوده شوند. اين همه رفتارهای نا مشخص در ایران نشانه چه علتی می تواند باشد!، و گرنه تداوم جمهوری آخوندی را نمی‌توان نتيجهء علت مشخص ديگری دانست.

در اين ميان، كار دو گروه افراطی در ایران كاملا خنده‌دار است. يكی آن كه می‌خواهد به هر قيمتی که شده این حکومت مذهبی را از اعتبار بيندازد و به اين ترتيب سلاح از دست دين‌ورزان بگيرد . ديگری كه می‌كوشد سنديت و اعتبار آن‌ها را مدلل و محرز كند تا بتواند به این طریق به سلطه آنان ادامه دهد.

در ميان دستهء نخست، يعنی آنان كه با مذهب سر جنگ دارند، كمتر كسی ديده می‌شود كه واقعا و عميقا در تاريخ مذهب بررسی كند. چه تنها از اين راه است كه می‌توان نشان داد مذهب چگونه پيدا شده و پاسخگوی كدام نياز‌های انسان بوده و با تغيير نيازها و پديد آمدن نياز‌های جدید، مذهب تا چه اندازه پاسخگوی آن‌ها است. اين مطالعه نشان می‌دهد كه ميان دين‌های بسيار ابتدائی و دين‌های جديد (يعنی اديان توحيدی) واقعا فاصله كم است، زيرا تفاوت اين دسته با آن دسته تنها اضافه داشتن پيامبر، معجزه و متن نسبتا مشخص بوده است، اديان جديدتر از امكانات تازه‌تر (نوشتن) استفاده كرده‌اند.

دستهء دوم، يعنی طرفداران دين و سنت در عين حال می‌كوشند با مطالعه در زمينه‌های فلسفه و برخی از دانش‌های جدید، مذهب را روز آمد و با زندگی امروز سازگار كنند. اما اشكال كار آنان اين است كه می‌كوشند متنی كهن را كه بايد در زمينهء جامعهء خود معنی دهد ، در زمينهء جامعهء امروز معنی كنند، تنها به اين بهانه يا دليل كه متن را هميشه می‌توان از نو خواند.

معلوم نيست نوشتن متنی تازه و روز آمد چه اشكالی دارد كه بايد متنی را كه در جامعه‌ای عشيره‌ای پديد آمده در دنيای امروزی خواند. دستهء ديگری از همين عده هستند كه از متون كهن مذهبی، برداشت‌های عرفانی يا اخلاقی و حتی فلسفی می‌كنند تا من و شما را مثلا با طناب عرفان كه تاريخ مذهب پيدايی و كاركرد آن را روشن كرده است، به مذهب ببندند. و از این طریق ملت را فریب دهند که متاسفانه تا کنون شاهد آن هستیم !!

هموطن گرامی! گرفتاری ما در اين نيست كه برای اصالت يا عدم اصالت قرآن بايد دليل بياوريم. وقتی متنی در جامعه‌ای تنها با هفت تن باسواد پيدا شده و خط دقيقی هم برای ضبط آن وجود ندارد، از ديدگاه علم (و نه ايمان) هر كسی حق دارد در درستی يا نادرستی آن سخن بگويد. نگاه علمی اين است. ما به گوش خود می‌شنويم كه پيروان مذاهب مختلف، يك و همان آيه را دو گونه می‌خوانند و معنی می‌كنند، از روايت‌های مختلف قرآن كه تنها حافظ شيرازی چارده تای آن را ازبر می‌خوانده، هم خبر داريم.

وقتی وحدت قرائت وجود ندارد ارزش متن نسبی و (هرگز) نه مطلق است. شما چرا در اين بازی‌ها می‌افتيد؟

آيا ما حق نداريم در حسن نيت شما شك كنيم؟

من هيچ علاقه ندارم وقتم را برای اين حرفها هدر كنم.

اما كشوری با تاريخی كهن و ره آوردهای مهم تاريخی در عرصه‌های هنر و علم و با داشتن ثروتی بيكران، مقروض، مفلوك (يازده مليون آدم زير خط فقر و در حدود چهل در صد بيكاری طبق آمارهای رسمی خود حكومت) و چشم به راه معجزه (به اخبار ظهور امام زمان از فلان چاه يا مسجد در قم يا ديگ آش فلان پيرزن توجه كنيد) داريم كه با باريدن يك برف سنگين (نعمت خداوندی به قول شما) مردمش به خاطر نداشتن آب و نان تظاهرات می‌كنند و هزاران نفر در معرض مرگند. اين را از بركت كدام كار خردمندانه يافته‌ايم؟

دست خوردگی يا سلامت قرآن چه ربطی به زندگی مردمی دارد كه در ١٣٧٥ دخترانشان را به يكی صدهزار تومان در شرق خراسان می‌فروختند؟

اگر برای شما بحث در بارهء سلامت قرآن واجب تر از سخن گفتن و حتی چاره انديشی برای مردم است، پس بگوئيد مردم به كجای اين شب سیاه چنگ بياويزند.....

خلیل رئیسی فرد

پرداخت بودجه به موسسات خاتمي از سوی دولت  ممنوع اعلام شد خبرگزاري فارس: هيات دولت، مصوبه دولت گذشته در مورد پرداخت حقوق و مزاياي دولتي به كارمندان دو موسسه خصوصي تاسيس شده توسط سيد محمد خاتمي را ممنوع اعلام كرد. به گزارش خبرگزاري فارس پس از برگزاري انتخابات رياست جمهوري و انتخاب محمود احمدي نژاد، سيد محمد خاتمي رئيس جمهوري سابق دو موسسه با نامهاي موسسه بين المللي گفتگوي فرهنگ‌ها و بنياد باران (بنياد آزادي، رشد و آباداني ايران) را تاسيس نمود. وي پس از تاسيس اين دو موسسه و در آخرين روز رياست جمهوري خود در مصوبه‌اي در 11 مرداد ماه 1384 نام اين دو موسسه خصوصي را به ليست موسسات قانون استخدام كشوري اضافه كرده و همان روز با ابلاغ اين مصوبه، برخي از مديران و كارشناسان دولت را با حقوق و مزاياي دولتي به موسسه خصوصي تاسيس شده توسط خود منتقل نمود. بر اساس مصوبه دولت قبل، كارشناسان و مديران بنياد خصوصي خاتمي از حقوق و مزاياي دولتي كشور و همچنين رديف بودجه دولت استفاده كرده و مزاياي گسترده موسسات موضوع ب ماده 11 قانون استخدام كشوري شامل آنها مي‌گرديد.

هيات دولت در جلسه اين هفته خود به پيشنهاد نهاد رياست جمهوري در مصوبه شماره «42688/ت33687هـ» به دليل غيرقانوني بودن اين اقدام، تصويب نامه الحاق نام اين دو موسسه خصوصي به ليست موسسات قانون استخدام كشوري را لغو نمود.

جلوه اي از عدالت ووحدت در مشهد : امام جمعه اهل سنت مشهد به جرم توسعه مسجد  90 متري سنيان در اين شهر از طرف دادگاه ويژه روحانيت ممنوع المنبر،ممنوع الامامت وممنوع الخروج از شهر مشهد شد نا گفته نماند كه توسعه مسجد مزبور بنا به حكم استانداري نيز بوده است ضمنا ايشان بنا به تهديدات اطلاعات نبايستي به هيچ كجا شكايت كند.

سخنرانی احمدی نژاد در مورد اسرائيل را حتما خوانده ايد. در اين سخنرانی احمدی نژاد گفت که اسرائيل بايد از بين برود و کشورهای اسلامی حق ندارند اسرائيل را به رسميت بشناسند.

آيا غير از يک آدم احمق و بیخبر از مسائل دنيا ميتوانست چنين حرفی بزند؟ تمام کشورهای اسلامی معتقدند که اگر اسرائيل کشور فلسطين را به رسميت بشناسد ما هم اسرائيل را به رسميت خواهيم شناخت. ولی اين مردک احمق نه تنها با اين مسئله مخالف است بلکه کلا مخالف وجود کشوری به نام اسرائيل است. من کاری به سياستهای اسرائيل ندارم بلکه سئوال من اين است کدام آدم بيشعوری در اين شرايط که اين رژيم از هرسو در معرض حملات است و بخاطر مسئله هسته ای نه تنها ممکن است پرونده اش به شورای امنيت برود بلکه ممکن مورد حمله نظامی آمريکا واقع شود چنين حرفهای نسنجيده ای ميزند.

آيا واقعا آدم عاقلی در چنين شرايطی حرف از نابودی اسرائيل ميزند. از يک نظر شايد وجود چنين آدمهای بیسواد و احمقی خوب باشد زيرا چنين مواضعی ميتواند سبب سرنگونی سريعتر رژيم شود.ولی اين مسئله اين نکته را نفی نميکند که فقط يک آدم عقب مانده و بی خبر از مسائل دنيا ميتوانست چنين سخنان خطرناکی را بر زبان بياورد. ظاهرا احمدی نژاد در مسيری (مسير مصباح يزدی) حرکت ميکند که سردمداران آن مجبورند يا او را مهار کنند و يا به نوعی از شر اش خلاص شوند.