ارتباط با ما

درباره آزادگی

مسئله ملی  و فدرالیسم

بایگانی

حقوق بشر

دانشجو

مهدی پدران

در خبرهائی که از « کاخ سیاه » ریاست جمهوری اسلامی ایران میرسد ، آمده است که رئیس جمهور منتصب نظام خداوندان جور و فساد ، با خیالات واهی فریبکارانه و رفتاری مقلدانه که از ویژگیهای ضد اندیشه ولائی است وباکمک مشاورانش مشغول طراحی طرحی بود که قصد داشت در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد که نظام نامشروع و نامقبول جمهوری اسلامی برای حضور او در اولین اجلاس تلاش زیادی کرده بود و احتمالا هزینه های فراوانی از منابع ملی پرداخته است،ارائه دهد تا به خیال خود مقبولیت و موقعیت فرودهست خود را در میان مردم ایران و جهان کمی بالا ببرد.

بنابراین محمود احمدی نژاد قصد داشت به مجمع عمومی سازمان ملل متحد پیشنهاد دهد که سالی را به عنوان « سال جهانی مهرورزی به بندگان خدا » نامگذاری کنند .

 اما از زمان غصب کرسی ریاست ننگ آورجمهوری اسلامی طبق رویه روشده دیگر غاصبان رژیم اسلامی از اصلاحات شعارگونه استعماری در سخنرانیها و نامه های اداری و دستوراتش به همکارانش استفاده میکند از جمله همین شعار « مهرورزی به بندگان خدا » !!!

او گمان کرده ، افکار عمومی جهان و مجمع عمومی سازمان ملل متحد را هم میشود با این شعار ها که حتی در ایران هم خریدار ندارد ، فریب داد .

با توجه به اینکه احمدی نژاد از بدو انتخابش به عنوان رئیس جمهوری اسلامی ایران از طرف رسانه های جهان به عنوان چهره تروریستی و خشونت طلب و بنیادگرا و خطری برای جهانیان شناخته شده است و حتی پرونده هائی که احتمال تروریست بودن او را مورد بررسی و تحقیق قرار میدهند در دادگاه ها م مجامع جهانی در دست بررسی هستند ، احمدی نژاد و مشاورانش در برسی طرح پیشنهادی خودنمی بایست آنها را نادیده می گرفتند .

از طرفی دیگر جهانیان هر روز شاهد ستم ورزیهای بی شمار حکومت ایران ، با مردم ستمکشیده این خاک خون آلود هستند و در همه این سالها جمهوری اسلامی را به عنوان یکی از ناقصان حقوق بشر در جهان به شمار می آورند، قطعا نمی توانند از چنین حکومتی چنان طرحی را بپذیرند .

از طرف دیگر این موضوع ، یک مفهوم فردی است که به فردیت آدمیان مربوط میشود و برای جامعه امروز جهان مدتهاست که این نوع مفاهیم بدیهی و حل شده محسوب میشوند و بنابراین این طرح یه هیچ وجه موضوع قابل توجه و بررسی در سطح بین المللی به شمار نمی رفت .

به هر صورت و با توجه به موارد یاد شده ، پیش بینی میشود این پیشنهاد در مجمع عمومی سازمان ملل متحد مورد توجه قرار نگیرد و به خبر به سخره گرفته شدن دولت ایران و پائین آوردن سطح مقبولیت و موقعیت آن نتیجه دیگری در بر نداشته باشد .

جالب توجه اینکه چطور یک جوان یک لاقبائی که بیشترین تجربه سیاسی او ، سه سال استانداری اردبیل و دو سال اداره شهرداری تهران بوده می تواند چنین طرح مسخره ای را در سازمان ملل مطرح کند. در حال حاضر آقای احمدی نژاد و شماری از اطرافیانش ، روی مسئله عدالت و مهرورزی بسیار تکیه دارند و تصورشان این است که شعارهای عدالت خواهانه آنان مردم زیادی را به سمت و سوی آنان می کشاند .

و حال آقای احمدی نژاد :

شکل کشور عدالت نیست ، یا دست کم هم آن عدالت و مهرورزی نیست . مشکل، کم کاری ، بی لیاقتی و نا کار آوری سیستم معلول و فلج و ضعیف دولت و نبوده نظارت است . مشکل کشور و دانشگاه ها ، وزارتخانه ها ، سیستم اداری و نبود مدیریت سالم ، تحصیل کرده و کار آمداست .

بهتر آن بود که بجای مطرح کردن شعار مسخره « سال جهانی مهرورزی به بندگان خدا » ، شعار زیبنده دفاع از حقوق بشر در سراسر مملکت ایران را مطرح می کرد .

امیر نیلچیان

 در مورد نامناسب, ناشیانه و غیر معمول بودن برخوردهای دولت احمدی نژاد با تعدادی از سفرای ایران در خارج کشور نظیر زمانی نیا, البرزی, عادلی, خارقانی و صادق خرازی شکی نیست, همانگونه که بسیاری در این رابطه نوشتند و ضربات اینگونه عملکردهای ناشی از ناپختگی و بچه گانه در روابط خارجی را تشریح نمودند. در این چارچوب بایستی خصوصا به برکناری زمانی نیا اشاره کرد که بدلیل مواضع منطقی و مطابق منافع ملی اش در قبال مسائل هسته ای مورد غضب افرادی چون آقازاده معاون رئیس جمهور در انرژی اتمی و شخص ر! رئیس جمهور قرار گرفت و بعد از پنج ماه خدمت در محل ماموریت (مالزی) که دیگر ربطی به امور هسته ای نداشت و تنها از بغض های گذشته ناشی میشد, برکنار گردید. نکته اینجاست که این کننش ها, واکنشهائی را در سطح جامعه و در خارج کشور بخصوص سایت های اینترنتی موجب شد.

دربرخی از این واکنشها نسبت به عملکرد دولت احمدی نژاد, متاسفانه ضعفهای گذشته فراموش شد و این سفرائی که منصوب وزرای خارجه نالایق سابق یعنی ولایتی و کمال خرازی بودند, لایق و موفق محسوب گردیدند!! بد نیست کمی ازین سفرا بدانید:

البرزی از نزدیکان ولایتی بوده با حمایت او و در سن حدود بیست و پنج سالگی و بدون هیچ تجربه ماموریت خارج کشور به مقام سفیری در برن پایتخت سوئیس رسید!! وی که لیسانس داشته, در دوران مسئولیت سفیری از طریق مکاتبه و بطور مشکوکی مدرک دکترا می گیرد! او طی دومین دوره سفارت خود در ژنو سوئیس, در مذاکرات هسته ای حضور داشته ولی در مورد صلاحیتش تردید جدی وجود دارد. او عامل ولایتی در گروه مذاکره کننده بود که از سمت هایش کنار گذاشته شد.

صادق خرازی سفیر برکنار شده در پاریس احتیاج به معرفی ندارد. او نتوانسته در دوران نوجوانی از سد امتحانات دیپلم بگذرد. بعبارت دیگر دیپلم ردی دبیرستانهای قم است. او در چنین شرایطی با سفارش پدر, آیت الله خرازی , توسط عموی مهربان کما ل خرازی به تهران آورده شده قائم مقام وی ( آقا کمال)در خبرگزاری جمهوری اسلامی میشود! با انتصاب کمال خرازی بعنوان سفیر اصلی در سازمان ملل در نیویورک, صادق نیز به مقام سفیری و معاونت در همان نیویورک میرسد در حالیکه یک کلمه با زبان انگلیسی و باندازه یک فرد عادی با کار سازمان ملل آشنا نبوده! است.

 او حدود هشت سال را در ماموریت بسر برده است. از هنرهای وی در این مدت, گرفتن یک مدرک مهندسی کامپیوتر (بدون دیپلم و آشنائی با زبان) از امریکا بدون حضور در هیچ کلاسی است! از آن مدرکهای قلابی که هر کسی می تواند با پرداخت پول بگیرد. او تحقیقا بعد از حیف و میل منابع مالی بسیاری در نیویورک, با کسب سمت مشاور عالی وزیر خارجه به تهران برمی گردد.

بعد از چند سال توسط عموجان بعنوان معاوتت امور آموزش و پژوهش منصوب می گردد! ماموریت دوم چنین شخصی در پاریس می باشد در حالیکه این بار عنوان برادر عروس مقام رهبری را نیز یدک می کشیده است. او به نعره و فریاد کشیدن بر سر کارشناسان در سفارت و حتی برسر خانم و فرزندانش, تحقیر اطرافیان, وزیاده روی در جوک گفتن و مسخره کردن مشهور است.

با این اوصاف جای تعجب دارد که برخی از بغض احمدی نژاد ناموفق, او را سفیر موفق معرفی میکنند!

حسین عادلی نیز ناشناخته نیست و همه از عملکرد غلط او از دوران جوانی در رده های بالای مملکت از جمله ریاست بانک مرکزی خبر دارند. او جزو هیات سابق مذاکره کننده هسته ای نبوده است. در اینجا فقط مطالبی جهت اطلاع همگان در مورد نحوه اتخاذ مدرک دکترای وی ابراز می دارم. عادلی حدود پانزده سال قبل با داشتن مدرک فوق لیسلنس توسط ولایتی به عنوان سفیر در ژاپن منصوب می گردد.