ارتباط با ما

درباره آزادگی

مسئله ملی و فدرالیسم

بایگانی

حقوق بشر

دانشجو

محلى در روز سه‌شنبه 29 مارس‏ 2005، در نقطه‌اى در نزديكى مركز وقوع زمين لرزه شديد ماه مارس‏ سال گذشته روى داد و باعث شد هزاران تن از ساكنان مناطق ساحلى در اندونزى، مالزى، تايلند و هند از بيم هجوم امواج دريا به مناطق مرتفع بگريزند. اين زمين لرزه به سونامى منجر نشد، اما گزارش‏ شده است كه در جزيره نياس‏، در اندونزى، دست‌كم سيصد نفر در اثر فروريختن ساختمان‌ها جان خود را از دست داده‌اند. هشتاد درصد از خانه‌ها در شهر گونونگسيتولى در جزيره نياس‏، ويران و صدها تن از ساكنان آن‌ها در زير آوار مدفون شدند. زمين لرزه اخير به مراتب ضعيف‌تر از زلزه‌اى بوده كه در 26 ماه دسامبر 2004، در نزديكى سوماترا، در اندونزى، روى داد، باعث بروز سونامى شد و مرگ از دويست و بيست هزار نفر از اهالى كشورهاى اندونزى، سريلانكا، هند، تايلند، مالديو، مالزى، ميانمار، بنگلادش‏، سومالى، تانزانيا، و كنيا گرديد. سونامى 26 دسامبر 2004، در كشورهاى منطقه، جان بيش‏ از 294 هزار نفر را گرفت.

بنا به گزارش‏ خبرگزارى‌ها، با وجود گذشت تقريبا يك سال از واقعه سونامى، 67 هزار نفر از بازماندگان آن، در اندونزى هم‌چنان در چادر زندگى مى‌كنند. براساس‏ اين گزارشات، سازمان‌ها و موسساتى كه در اين زمينه مسئوليت قبول كرده‌اند، بايد 80 هزار تا 110 هزار خانه ديگر بسازند و 72 هزار خانه را نيز تعمير كنند. گزارشات فوق، از زندگى دشوار، كمبود امكانات اوليه زندگى و امكانات بهداشتى و درمانى در محل زندگى بازماندگان سونامى در اندونزى خبر داده‌اند.

يك سال بعد از سونامى، دولت‌ها هنوز 550 ميليون دلار از كم‌هاى مالى وعده داده خود را به قربانيان پرداخت نكرده‌اند. سازمان ملل، كه عمليات نجات را هماهنگى كرده است، مى‌گويد كه كشورهاى دنيا، با توجه به قول‌شان براى سرمايه‌گذارى‌هاى درازمدت براى بازسازى آسيب‌ديدگان مجموعا 13 ميليارد و 600 ميليون دلار به قربانيان سونامى كمك وعده داده‌اند. ارقام سازمان ملل نشان مى‌دهد كه آمريكا، تنها 38 درصد از وعده خود را محقق كرده است. در اروپا، بريتانيا، فرانسه، ايتاليا و كميسيون اروپا نيز تاكنون نتوانسته‌اند به عهد خود وفا كنند. بنا به آمار سازمان ملل، كميسيون اروپا، هنوز 70 ميليون دلار نپرداخته و اين رقم در مورد بريتانيا 12 ميليون دلار است. كمك‌هاى شخصى از كمك دولت‌ها بيش‏تر بوده است، افراد و شركت‌ها چهار ميليارد دلار به عمليات امداد كمك كرده‌اند كه 67 درصد كل كمك‌هاى بشردوستانه را تشكيل مى‌دهد.

* زلزله 8 اكتبر 2005 پاكستان:

 در زلزله پاكستان، بيش‏ از 87 هزار نفر جان خود را از دست دادند. اين در حالى است كه هنوز كمك‌هاى مورد نياز به آسيب‌ديدگان اين زلزله نرسيده است. آب لوله‌كشى در كار نيست، بيمارستانى براى دوا و درمان وجود ندارد و آذوقه براى زمستان كمياب است. در اين زلزله، صدها هزار نفر از مردم شمال پاكستان، زخمى شدند و بيش‏ از چهار ميليون نفر نيز آواره گرديدند.

صندوق حمايت از كودكان سازمان ملل‌(يونيسف)، چند روز پس‏ از وقوع زلزله، با صدور بيانيه‌اى اعلام كرد كه ده‌ها هزار كودك در مناطق زلزله زده پاكستان با خطر مرگ رو‌به‌رو هستند. در بيانيه يونيسف آمده است، در حال حاضر 120 هزار كودك در كوه‌هاى كشمير تحت كنترل پاكستان آواره هستند و در صورتى كه نيازهاى غذايى و درمانى آنان تامين نشود طى هفته‌هاى آينده حدود 10 هزار كودك در مناطق زلزله زده جانشان را از دست خواهند داد.

همچنين پايگاه اينترنتى سازمان ملل نيز اعلام كرد كه بيش‏ از 40 هزار زن باردار در مناطق زلزله زده بر اثر كمبود امكانات بهداشتى و نامناسب بودن محل اسكانشان با خطر مرگ مواجه هستند. بارش‏ برف و باران نيز درد و رنج و مشكلات مردم زلزله زده فزونى داده است.

اخيرا صليب سرخ جهانى هشدار داده است كه حدود سه ميليون نفر بى‌خانمان در مناطق زلزله زده زندگى مى‌كنند و اين افراد به كمك‌هاى عاجل نيازمندند. اين سازمان جهانى اعلام كرده است كه مهم‌ترين اقدام در حال حاضر تهيه چادرهايى است كه بتوانند در برابر سرماى زمستان مقاومت كنند.

* طوفان كاترينا، در آمريكا:

غروب يك‌شنبه 28 اوت، طوفان كاترينا، به سواحل ايالات لوئيزيانا و مى‌سى‌سى‌پى رسيد. ظهر روز بعد، حدود هشتاد درصد از شهر معروف و قديمى «نيواورلئان» زير دو متر و نيم آب رفت. تماس‏هاى اين شهر با دنياى خارج قطع گرديد. يكصد هزار نفر از ساكنان باقى مانده اين شهر، كه عمدتا به دليل فقر توانايى فرار به موقع را نداشتند بدون آب، غذا، برق، تلفن و امنيت در ميان دست و پنجه نرم كردن با مرگ و زندگى، منتظر كمك‌هاى دولت آمريكا بودند. اما مقامات ايالاتى و حكومت مركزى آمريكا به موقع به يارى آسيب‌ديدگان نشتافتند، فاجعه به ابعاد گسترده‌ترى مبدل شد. بنا به گزارش‏ خبرگزارى‌ها و به نقل از شهردار شهر نيواورلئان، حدود هزار نفر از مردم اين شهر بر اثر طوفان «كاترينا» جانشان را از دست داده‌اند. همچنين حدود 400 هزار نفر از مردم اين شهر نيز آواره شده و در محل‌هاى موقت در ديگر نقاط آمريكا اسكان داده شده‌اند.

صندوق حمايت از كودكان سازمان ملل‌(يونيسف) شمار كودكان ناپديد شده اين حادثه را 220 نفر اعلام كرده است. ضمن اين كه ده‌ها هزار كودك نيز به دنبال مرگ والدينشان آواره شده‌اند.

سازمان بهداشت جهانى، كمبود شديد امكانات بهداشتى، اجساد شناور بر روى آب، قتل، غارت، خودكشى و تجاوز را از ديگر مشكلات موجود در شهر «نيواورلئان» اعلام كرده است.

شهر نيواورلئان، كه در ايالات لوئيزيانا در جنوب آمريكا واقع شده و 80 درصد از ساكنين آن سياه‌پوست هستند بيش‏ترين خسارت را در جريان طوفان كاترينا متحمل شده است.

در سال 2001، نسبت به وقوع چنين فاجعه‌اى در شهر نيواورلئان، هشدار داده شده بود. اما دولت هيچ‌گونه اقدامات پيشگيرانه انجام نداد. طوفان شديد نيواورلئان، كه به طوفان كاترينا معروف شد در 23 اوت در 200 كيلومترى باهاماس‏ يك توفان حاره‌اى شكل گرفت و پس‏ از چهار روز كه از خليج مكزيك گذشت، شدت بيش‏ترى يافت. آب‌هاى خليج به طور غيرعادى گرم شده و انرژى عظيمى را در خود متراكم كرد. اين طوفان، به سرعت اين حجم وسيع انرژى را جذب كرد و تبديل به تندباد درجه 5 شد و با بادهاى 290 كيلومتر در ساعت تركيب گرديد و امواج عظيم طوفانى به ارتفاع 10 متر به وجود آورد. بسيارى از محققين بر اين باورند كه اين دگرديسى نتيجه تاثيرات گرم شدن جو زمين است. ارگان‌هاى دولتى اقدام جدى نكردند، در نتيجه بالا آمدن آب مردم شهر را غافلگير كرد و فقط برخى از مناطق ثروت‌مندنشين و توريستى كه بر بلندى‌ها واقع شده بودند از ضربات كوبنده سيل و توفان در امان ماندند.

ريچارد بيكر، يكى از رهبران حزب جمهورى‌خواه، درباره طوفان كاترينا، با بى‌شرمى گفته است: بالاخره شهرك‌هاى نيواورلئان، پاكسازى شدند. كارى كه ما نتوانستيم انجام دهيم، خدا برايمان انجام داد.‌(روزنامه وال استريت، نيوريورك، 9 سپتامبر 2005) شهردار اين شهر نيز گفت: اولين بار است كه شهر ما از شر مواد مخدر و خشونت راحت شده است و ما خيال داريم آن را در همين وضع نگه داريم.

جرج بوش‏، دو هفته بعد از وقوع طوفان، در تلويزيون ظاهر شد و قول داد مناطق آسيب‌ديده را به سرعت بازسازى كند.

* سقوط هواپيما در ايران:

ساعت 14/10 دقيقه روز سه‌شنبه 15 آذر ماه 84‌_‌6 دسامبر 2005، يك فروند هواپيماى مسافربرى «130‌‌C» متعلق به ارتش‏ جمهورى اسلامى، كه حامل عكاسان و خبرنگاران رسانه‌هاى خبرى عازم چابهار در جنوب ايران بود در شهرك توحيد در جنوب فرودگاه بين‌المللى مهرآباد واقع در غرب تهران سقوط كرد. طى اين حادثه، 110 نفر شامل 68 خبرنگار و عكاس‏، 10 خدمه هواپيما و 32 پرسنل ارتش‏ كشته شدند. همچنين 23 نفر ديگر نيز كه اكثر آنان از ساكنين شهرك توحيد هستند زخمى گرديده‌اند كه به بيمارستان‌هاى تهران منتقل شده‌اند. گفته شده است با وجود اين كه هواپيما نقص‏ فنى داشت، اما مسئولين جمهورى اسلامى بدون توجه به اين نقص‏ فنى، خلبان را وادار به پرواز كردند.

روزنامه همشهرى، در شماره 17 ماه خود، در رابطه با سقوط هواپماى «130‌‌C»، نوشت: روزنامه همشهرى ضمن حفظ محرمانه منابع اين اطلاعات به دليل حساسيت شرايط در حال حاضر از انتشار آن‌ها تا زمان اعلام نتيجه قطعى اقناع‌كننده افكار عمومى خوددارى مى‌كند. طبيعى است در صورتى كه اين بار نيز بدون پيگيرى جدى مقصران، چون هميشه پاسخ‌هاى فرمايشى و بى‌حاصل به افكار عمومى عرضه شود روزنامه همشهرى به وظيفه حرفه‌اى خود بدون ملاحظه عمل خواهد كرد.