بودجه به مجلس بسياري از دوستان و همفکران رييس دولت نيز معتقدند که در آينده با رشد تورم مواجه خواهيم بود. حسن کامران، عضو آبادگر مجلس که از نزديکان دولت نيز هست با انتقاد از دولت، گفته است "سازمان مديريت که قرار بود مهندسي اقتصادي کشور را دگرگون کند، حتي فاقد تفکر برنامه ريز است."

دولتي که در چند ماه گذشته به جاي "ده راهکار وعده داده شده براي تحقق عدالت حقيقي در جامعه"بيش از هر چيز با متهم کردن ديگران به کوتاهي و خيانت، پيشينيان خود را مورد هجوم قرار داده است. عدالت اقتصادي هم که قرار بود توسط دولت اعمال شود، جاي خود را به عدالت قضايي داده و حاميان احمدي نژاد با انتقاد از قوه قضاييه کوشيده اند توپ بي عدالتي را به زمين قوه قضاييه بياندازند. فشار به قوه قضاييه به جايي رسيد که هاشمي شاهرودي رييس اين قوه را بر آن داشت براي نخستين بار در جمهوري اسلامي، به طور علني سياست هاي غلط اقتصادي دولت، و برخورد سياسي و سطحي با فساد اقتصادي را عامل خروج صدها ميليارد دلار از سرمايه هاي کشور بخواند. او البته اندکي بعد پاسخ خود را از دولت گرفت. نزديکان دولت او را رييس قوه حمايت از سرمايه داران نام نهادند و کار را به جايي رساندند که شاهرودي تا مرز استعفا پيش رفت.

مانع تراشي، نا امني، فرار

چندي پيش جمشيد پژويان، يک کارشناس اقتصادي، فرار سرمايه از کشور را يکي از مسائل کليدي در اقتصاد ايران خواند. او گفت فرار سرمايه بايد مورد توجه جدي قرار بگيرد و به منظور مقابله با آن راهکارهايي ارائه شود. او دولت را در اين باره مسوول دانست و اظهار داشت: "دولت بايد براي فرار سرمايه و سرمايه هاي انساني از کشور به اصلاح ساختار اقتصادي روي بياورد... در حال حاضر نظام اقتصادي کشور به عامل ثروت انساني برابر با ارزش توليد نهايي دستمزد نمي‌دهد و اين امر منابع انساني را به مهاجرت تشويق مي‌کند." به گفته اين کارشناس، سرمايه گذاري در اقتصاد ايران نيزبا موانع زيادي روبه‌رو است و حتا در صورت فعال شدن، از ريسک بالايي برخوردار است، که اين امر نيز موجب مهاجرت سرمايه از کشور مي شود.اما غلامرضا مصباحي مقدم به فرار سرمايه ها اعتقاد ندارد. اين عضو آبادگر مجلس، که در کميسيون اقتصادي عضويت دارد، چندي پيش در نشستي با دانش پژوهان موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني گفت: "بحث خروج سرمايه بورس ايران به امارات ناشي از اطلاعات نادرست است و امارات به هيچ وجهي ظرفيت و توانايي پذيرش اين مقدار سرمايه گذاري را ندارد." و انگار نه انگار که مقامات رسمي سخن از خروج سرمايه گفته باشند.

به هر روي حالا با تاکيد رييس ديوان محاسبات، کمتر کسي مي تواند منکر فرار ميلياردي سرمايه ها از کشور باشد. 200 ميليارد دلاري که رحيمي از آن سخن گفته، تنها سرمايه اي است که به مقصد امارات خارج شده، و بسياري معتقدند ارقام اصلي سرمايه خارج شده به مقصد ديگرکشورها، بسيار بيشتر از اين رقم است.

رؤياهاي دست نيافتني در كيسه هاي نان خشك

تهیه : اقدس جوادپور

با تابيدن خورشيد بر تارك ارتفاعات منطقه «عظيميه» كرج، تعدادي كودك و نوجوان نفس نفس زنان چرخ دستي ها را از سينه كش حسن آباد به سوي بالا مي رانند تا به ناني برسند كه از ته سفره هاي باقي مانده است و اين كار هر روزشان است آنان پس از رسيدن به ده حسن آباد خانه به خانه فرياد «نون خشكيه» را سر مي دهند شايد پس از گشوده شدن دري، چند تكه نان خشك نصيبشان شود.

چهره هاي آفتاب سوخته، لباسهاي كهنه، قامتهاي نحيف و دستهاي ترك خورده وجه مشترك ظاهر آنهاست كه بين ۶ تا ۱۸ سال سن دارند.اغلب آنان اعضاي چند خانواده، فاميل يا همسايه هستند كه به صورت دسته جمعي به اين كار روي آورده اند.

با شنيدن صداي زني كه مي گويد:

«آي نون خشكي، كيلويي چند مي خري؟» كودك بلافاصله چرخ دستي را متوقف مي كند و به سمت در منزل مي رود.او با زباني كودكانه جواب مي دهد: «خانم نون خشكاتو بيار، هر جوري باشه مي خريم» ، بعد هم چهار كيلو نان خشك تحويل مي گيرد.زن اما با مهرباني توام با ترحم به كودك مي گويد:

«مادرت چطور راضي به كار كردن تو شده؟ تو الان بايد در خانه يا مدرسه باشي نه در اين هواي سرد دنبال نون خشك؟»

دستان كودك از شدت سرما مي لرزد و ريزش آب بيني امانش نمي دهد، اما در مقابل صحبتهاي زن ساكت است و به كار خود ادامه مي دهد، گويا مي خواهد بگويد كه تو كجا از وضع ما خبر داري؟

سر صحبت را با كودك باز مي كنم، نامش محمود است و ۹ ساله او در هل دادن گاري در جاهاي ناهموار و جمع آوري نان خشك از در خانه ها به دو برادر ديگر خود كمك مي كند.

محمود، مجيد، موسي، خداداد، رحيم، سالم و نورسعيد به عنوان اعضاي كاروان گاريها مي گويند: فاميل هستيم و خانواده هايمان چند سالي است كه از مناطق شرقي كشور به كرج مهاجرت كرده اند.

بيكاري، بيماري پدر، فقر مالي خانواده و نداشتن سرپناه، واژگاني است كه بر زبان تك تك آنان جاري مي شود.

يكي از آنان مي گويد مدرسه را ول كردم، ديگري از الفباي خواندن و نوشتن اظهار بي اطلاعي مي كند و بعدي با پوزخندي مي گويد: «مدرسه به چه درد مي خوره؟ اينجا پول براي سير شدن شكمها، خريد لباس و داشتن سرپناه مهمه» .

رحيم، گاري كش درباره رفتن به مدرسه مي گويد:«آقا چطور درس بخوونم، پدرم كارگر ساختمونه هشت تا خواهر و برادرم آب و نون مي خوان اون وقت شما از مدرسه و درس و كتاب حرف مي زني؟»

او به همراه ديگر دوستانش با جمع آوري نان خشك، آنها را به مراكز خريد در شهر كرج مي فروشند و از اين طريق روزانه بين ۲ تا ۴ هزار تومان درآمد دارند.

اين نوجوان ۱۵ ساله، آرزو مي كرد كه بتواند درس بخواند، معمار ساختمان شود و به پول زيادي برسد و با آن خانه اي براي خانواده اش بسازد هر چند كه خودش مي گفت: «اينا همه ش خياله» .

معاون امور اجتماعي بهزيستي كرج در همين زمينه به خبرنگار ايرنا گفت: اصولاً كودكان آسيب ديده اجتماعي به دو دسته كودكان خياباني و كودكان كار تقسيم مي شوند.ناصر زماني تصريح كرد: كودكان خياباني بيشتر به سمت بزهكاري مي روند و كودكان كار در كارهاي سخت مشغول فعاليت مي شوند.وي گفت: بخشي از اين كودكان در واقع فرزندان طلاق هستند يا پدر خانواده معتاد است و در زندان به سر مي برد.

زماني افزود: بخش ديگري از اين كودكان متعلق به خانواده هاي پرجمعيت و ناتوان مالي هستند كه بناچار براي تأمين معاش به كارهاي سخت روي مي آورند.

وي گفت: طبق قانون، سازمان بهزيستي مسئوليت شناسايي، جمع آوري و ساماندهي اين كودكان را بر عهده دارد.