آيت الله سيد " محمد باقر حکيم " رييس مجلس اعلاى انقلاب اسلامي عراق که روز جمعه در شهر مقدس نجف در جنوب بغداد به شهادت رسيد، فرزند آيت الله العظمي "محسن حکيم " مرجع عالي شيعيان بود.
او۲۳ سال پيش و هنگامي که آيت الله "محمد باقر صدر" و چند تن از اعضاى بيت آيت الله العظمي حکيم توسط رژيم بعث به شهادت رسيدند، به ايران پناهنده شد و ارديبهشت ماه امسال بدنبال سقوط رژيم بعث صدام حسين به عراق بازگشت .
وى در دوران اقامت در خارج از عراق براى سامان بخشي به مبارزات مردم اين کشور عليه حکومت صدام حسين ،به همراه شمارى ديگر از مبارزان عراقي، مجلس اعلاى انقلاب اسلامي عراق را بنيان گذاشت و ساليان طولاني رياست آنرا بر عهده داشت .
وى در سالهاى اقامت در عراق دوبار در دهه ۷۰ ميلادى بازداشت و زنداني شد و در آخرين بار پيش ازآنکه پليس مخفي عراق فرصت بازداشت او را پيدا کند ، توانست از اين کشور خارج شود.
آيت الله محمد باقر حکيم به هنگام شهادت ۶۴ سال داشت .
پليس عراق در سال۱۹۸۳ ميلادى ۱۲۵ نفر از اعضاى خانواده آيت الله سيد محمد باقر حکيم را دستگير کرد که ۲۹ نفر از آنان توسط اين رژيم به شهادت رسيدند.
سيد"مهدى حکيم "پسر عموى آيت الله سيد محمد باقر حکيم نيز در سال۱۹۸۸ ميلادى توسط ماموران رژيم عراق در سودان به شهادت رسيد.
شش برادر آيت الله سيد محمد باقر حکيم توسط رژيم بعث عراق اعدام شدند، برادر هفتم او در يک حادثه رانندگي مشکوک جان خود را از دست داد و هشتمين برادر او نيز پس از آزاد شدن از زندان توسط پليس کشته شد.
آيت الله حکيم در مدت ۲۳ سال تبعيد از هفت حادثه سوء قصد که عوامل حزب بعث عراق ترتيب دادند، جان سالم بدر برد.
مجلس اعلاى انقلاب اسلامي عراق داراى يک شاخه نظامي به نام "سپاه بدر" است که آيت الله حکيم فرماندهي آنرا شخصا بر عهده داشت .