برای سالروز 18 تیر چگونه بر خورد کنیم ؟

لیلا جعفری تهرانی 3 یولی 2004

 رژيمى که سرپا بر اعدام و زندان، وحشت آفرينى و جنگ، فقر و فلاکت و آزار و اذيت شهروندانش خود را سرپا نگاه داشته است سرنوشتى غير از سرنگون کردن نبايد داشته باشد.

 اين رژيم و حکومت اسلام و خدايشان، آنچنان مورد نفرت عميق مردم است که با فرصتى که ممکن شود کارش يکسره ميشود. اين حکومت اسلامى و همه اعوان و انصارش، چه دور و چه نزديک، هم اينرا ميدانند و فکر ميکنند بقا رژيم شان در جلوگيرى از ايجاد اين فرصت ها است. هر لحظه اين جامعه را که نگاه ميکنى، پر از اعتراض به وجود اين رژيم و اوضاع اقتصادى و سياسى و فرهنگى است که ايجاد کرده است. هر روز و هر مناسبتى براى اين رژيم مايه وحشت است. ١٨ تير از مهمترين آنهاست که رژيم را در وحشت مرگ فرو برده است. هر ساله هم همينطور است و واقعا نفس را در سينه سران اين رژيم حبس ميکند. چگونه از سر گذراندن آن، يکى از دغدغه هاى بسيار مهم خامنه اى و رفسنجانى و وزرات هاى امنيت و اطلاعاتشان است.

 سال گذشته از ٢٠ خرداد تا ١٨ تير جوانان و رژيم در خيابان و در محلات، چه در روز و چه در تجمع و تظاهرات هاى شبانه در يک جنگ و گريز بودند. امسال دارند همه تلاششان را ميکنند که اين تکرار نشود چون در وضعيت بشدت بدتر و شکننده ترى به نسبت سال گذشته هستند. ميخواهند جان را سالم بدر کنند. به همين خاطر است که فضاى کنونى شهرها نظامى و پليسى شده است و نيروهاى امنيتى و بسيجى و گشتهاى مختلف نيروهاى اسلام مزاحمتشان بيشتر شده است. فضاى رعب ايجاد ميکنند و بساط شلاق و دار براه انداخته اند. حمله به منازل براى يافتن ديش، محدوديت براى انترنت و کافه نت ها، حمله به پارتى جوانان محل، دستگيرى و احظار فعالين مبارزات مردم و تعطيلى سريع دانشگاه و تشکيل "پليس پارک"!! و همه اقدامات مشابه به اين خاطر است.

 آيا اين کارها و اقدامات کثيف و ضد انسانى کمکى به بقا رژيم خواهد کرد؟ آيا اينها کمک ميکند جامعه در خفقان مورد نظر آنها باقى بماند؟ آيا نسل جوان که کمر به نابودى اين رژيم بسته است اينها را تحمل ميکند؟ مسلما نه! مسلما هر لحظه، نفرت عميقترى را از اين رژيم دامن ميزند.

 جامعه اى که بر پله آخر تحول بنيادى اش رسيده است به هيچ عنوانى تسليم اين حرکات جبونانه و ضد انسانى نخواهد شد. نسلى که کمر به نابودى اين رژيم بسته اند با اين نمايش ها ها پس زده نميشود. اينها ميخواهند جلوى اعتراض نوع ١٨ تيرى را بگيرند. و فضاى کنونى شهرها و فضاى ترسى که راه انداخته اند به اين منظور است. بايد پاسخ در خور بگيرد. بديهى است که سرازير کردن نيروهاى نظامى به شهر و ريختن نيروهاى مزدور به منازل مردم براى ديش و دستگيرى فعالين و آزاديخواهان و ... همه براى ايجاد محدوديت در ابراز اعتراض توده اى و اجتماعى است که وجود دارد. اين فرصت را نبايد به رژيم داد. رژيم ميخواهد اين را به اعتراضات توده اى در خيابان و محله و دانشگاه و فعالين و رهبران آن تحميل کند. حضور نيروهاى نظامى در شهر و گير دادن به جوانان و حمله به پارتى هاى آنها و تحميل شرايطش به کافه نت ها، براى جلوگيرى از دخالت موثر تر اين تجمع ها و رهبران و فعالين اعتراضات و سازماندهى آنها در آستانه ١٨ تير است. اين کارها براى جلوگيرى از جمع شدن ها و اشتراک مساعى ها و ريختن نقشه هاست. شبه حکومت نظامى وقتى لازم ميشود که حتى تجمع ٢ و ٣ نفره هم براى اين رژيم بمعناى "توطئه براى براندازى" است و بايد آنها را پراکنده کرد. اينها عمق ترس و وحشت رژيم از مردم و هر تجمع آنهاست، اينها عمق ترس از فعالين و رهبران مبارزات است. از نظر رژيم حمله به پارتى هاى جوانان چيزى کمتر از حمله به تجمع اول ماه مه کارگران در شهر سقز نيست. احضار جوانان و تعطيلى سراسيمه دانشگاه و برگذارى سريع امتحانات به همين منظور است. هر تجمع و تشکل و هر گروه و فعال و رهبرى به معناى تضعيف رژيم است و تلاش اين رژيم براى محدود کردن اينها در ١٨ تير است. بايد رژيم را ناکام گذاشت.

 در هر گوشه جامعه مبارزه براى يک زندگى بهتر، در همه وجوه اجتماعى ، اقتصادى و سياسى آن در جريان است. مردم مشغول مبارزه و اعتراض و مقاومتند.کارگران، جوانان، معلم و پرستار و کارمندان و همه ستم ديدگان و مردم محروم که زندگى بشدت دشوارى دارند با اين رژيم در نبردند. زندگى نسل گذشته در اين جامعه در ميان خرافه و فريب، جنگ و خون و اعدام و زندان و فرار و فلاکت و استثمار شديد نابود شد. نسل جوان از ١٨ تير ٧٨ تصميم به جبران اين خسارت اجتماعى کرده است و ميخواهد آينده اش را با حذف جمهورى اسلامى، بسازد و هيچ سر سازشى با اين رژيم و وضعيتى که مسبب آن است ندارد. اين جنبش هر چه جلوتر آمده است راديکال تر و روشن تر به اعتراض توده ميليونى تبديل شده است. اين جنبش در انطباق کامل با وضعيت اين رژيم و خواستهاى مردم است و به همين دليل هيچ اصلاحى در اين رژيم نه ممکن و نه عملى شده است و ١٨ تير هر سال ياد آور اين حرکت نوين و انقلابى است.

 در تدارک ١٨ تير چه بايد کرد؟

 در گراميداشت ١٨ تير، اين روز ها و هفته هاى قبل از آن بسيار مهمند. اينکه در اين روزها و هفته ها ما چه خواهيم کرد، رنگ ١٨ تير هم به احتمال زياد همان خواهد بود.

 مهمترين مساله شکستن فضاى کنونى است و پيشروى و تقابل بزرگتر از اين مسير عبور ميکند. بايد اين موانع را کنار زد. اعتراض اجتماعى که به اين رژيم در جامعه وجود دارد همان پله اى است که روى آن بايد ايستاد و به جنگ رژيم رفت. شکستن اين فضا کار ما همه انقلابيون و مبارزين و کمونيستهاست. اين کارى است که از دست مردم متشکل و جمع شده در گروه ها و شبکه هاى مبارزاتى و اعتراضى ساخته است. کار ما همه زنان و مردانى است که ميخواهيم فراخوان ١٨ تير که رهايى جامعه از نکبت جمهورى اسلامى بود را زنده نگاه داريم.  

شکستن اين فضا کار کسانى است که ديگران را باخودهمراه کرده اند، جمع ها و محافل و گروه ها و شبکه هاى خود را دارند. شکستن اين فضا کار مردمى نيست که منفرد اند و هر فضايى از ارعاب ميتواند بيشتر آنها را از ميدان بدر کند. مانند هر کار ديگرى و هر اعتراض و مبارزه ديگرى، رهبران و تشکل ها و فعالينى بايد وجود داشته باشند که قدم جلو بگذارند. امروز هر جوان دختر و پسر و هر دانشجو و دانش آموزى که دستگير ميشود بايد دستگيرى اش شديدا مورد اعتراض مردم قرار گيرد، جمع ها و گروه هاى جوانان و مردم معترض اين اعتراض را بايد سازمان بدهند. امروز هر جوانى که شلاق اسلام به تنش ميخورد و مورد بزرگترين توهين و حقارت قرار ميگيرد بايد مورد شديدترين اعتراض واقع شود و بساط شلاق زنها را بر سرشان کوبيده شود.

 امروز هر تيم گشتى و بسيجى که در پى يافتن ديش ها منازل را ميخواهند تفتيش کنند بايد مورد حمله شديد جوانان و مردم محل باشند، کافه نت ها به محلى براى هورا کشيدن بازرسان و فرارى دادن آنها باشد و هر اعتراض کارگران در هر نقطه اى با حمايت هاى متنوع روبرو شود و هر کدام از اعتراضات پرستاران و معلمان با وسيعترين حمايت ها و پشتيبانى ها روبرو شود.

 ما مردم متشکل ، ما جوانان متشکل، ما زنان و کارگران و انقلابيو ن و کمونيستهاى متشکل بايد اين تحرک ها و فعاليتهاى رژيم را بر عليه خودش تبديل کنيم.

 در تدارک ١٨ تير فضاى خيابان و محلات و... را با شعار "زندانى سياسى بايد آزاد گردد"، پر کنيم. همراه با خانواده هاى دستگير شده تجمع کنيم و در ياد بود ١٨ تير خواهان آزادى زندانيان شويم. اين کار همه گروه ها و جمع ها و محافل انقلابيون و کمونيستها و مبارزين است.

 در تدارک ١٨ تير محلات در شهرهاى مختلف را به يک سنگر آزادى تبديل کنيم. جايى که رژيم براحتى نه بتواند نيروهايش را آفتابى کند و نه جرات خانه گردى و دستگيرى داشته باشند.  

گروه ها و جمع هاى متشکل براى اين کار بايد جلو بيفتند. محلاتى بايد شروع کنند تا بسرعت کارشان در محلات و شهر هاى ديگر تکثير شود، بايد جلو افتاد و شروع کرد، مهم نيست در گنبد کاووس است که الان شبه حکومت نظامى برقرار است يا در شيراز و اصفهان و يا تهران و محلات مختلفش، و يا در سنندج و کرمانشاه، انقلابيون و مبارزينى که ميدانند در مقابل اين وضعيت بايد متشکل اقدام کرد و اعتراضات را متشکل و متحد کرد و راه افتاد، بايد اقدام کنند. از کجا و چگونه شروع کرد را خودشان ميدانند اما فضاى کنونى قبل از ١٨ تير را بايد شکست. و شعار هاى "مرگ بر جمهورى اسلامى" و "زندانى سياسى آزاد بايد گردد" و "آزادى و برابرى" را همه جا نوشت و فرياد زد و بالاخره با دامن زدن به اعتراضاتى که هر روزه در گوشه و کنار هست، با مقاومت و در هم کوبيدن تعرض نيروهاى اسلام و با با براه انداختن تظاهرات هاى شبانه به استقبال ١٨ تير برويم.

 ١٨ تير صرفا متعلق به دانشگاه و جوانان نيست. ١٨ تير سنبل و آغاز کننده حرکتى نوين و انقلابى براى تعيين تکليف جامعه با رژيمى است که به هيچ عنوان و با هيچ معيارى به جامعه ايران وصل نميشود. به اين اعتبار ١٨ تير مربوط به همه جاى ايران و همه مردم در ايران است. به استقبال ١٨ تير برويم. سازماندهى اين اعتراض در دست ما فعالين و رهبران مبارزات مردم و همه انقلابيون و کمونيستهايى است که متشکل هستند.