کردستان 

وطنم قلب من است ، قلب من زندانی ست

ترجمه سیاوش کسرایی

هم‌ميهنان!

آگاهيد که در پی آن که ماموران رژيم يک جوان مهابادی (شوانه سيد قادر، عضو اتحاد انقلابيون کردستان) را مُثله کردند، اعتراض‌های مسالمت آميزی در چندين شهر کردستان صورت گرفت و، به ويژه،  در شانزدهم مردادماه، يک اعتصاب همگانی در همه شهرهای کردستان انجام شد.

 از آن پس، دستگاه‌های سرکوب رژيم، به جان هم میهنان کردمان افتاده‌اند و چنان که شبکه خبررسانی سی-ان-ان گزارش داده است، ۸٠٠ نفر از اعضای القاعده که فرمانده هی‌ِ آنان را يکی ازفرماندهان حماص به عهده دارد، در سرکوب هم میهنان مان شرکت داده شده‌اند.

در اين ميان، تاآنجا که ما آگاهيم:

تا کنون بیش از 26نفرکشته ، 350نفرزخمی وبیش ازهزارنفردستگیرشده اند که خانم دکتررویاطلوعی،پژوهش گرویکی ازمسئولان کانون زنان کرد(مدافع حقوق بشر)جزوآنان است ودو روزنامه کردزبان به نام‌های «ئاسو» و «ئارزو» توقيف شده‌اند.

هم میهنان ! از شکستن قلم تا کشتن و مثله کردن هر آن کس که قدمی برمی ‌دارد، فاصله هيچ است.

درچنین فضایی ست که هم ‌وندانمان باشهامت ما در کانون نويسندگان ايران (در ميهن) ، با صدور بيانيه‌ای صريح و قاطع، به حمايت از هم میهنان کردمان برخاسته‌اند. آنان درست می گويند: سرکوب پاره‌های قومی دشمنی آشکار با منافع ملی کل مردم ايران است. بنا بر اين ما از همه ايرانيان آزادانديش و آزادی ‌کوش درخواست داريم در اعتراض به اين ددمنشی ‌ها به پا خيزند.

ما خواهان آزادی فوری و بدون قيد و شرط همه دستگيرشدگان کردستان، به ويژه، خانم دکتر رؤيا طلوعی هستيم.

ما خواهان دستگيری و محاکمه دستور و انجام‌دهندگان سرکوب، کشتار و لينچ زنان و مردان مبارز کرد هستيم.

هم‌ميهنان!

با دفاع همه‌جانبه از مردم کردستان نشان دهيم که با هر زبانی که سخن می گوئيم، جويبارهای به هم‌پيوسته‌ای هستيم که رود خروشان فرهنگ غنی ايرانی را می سازند و نخواهيم گذاشت بستر زيبای اين فرهنگ چند صدایی به خوان يغمای گورستان‌واره  يک ضدفرهنگ تک‌صدایی بدل گردد.

کانون نويسندگان ايران (در تبعيد)