«واژه ای گمشده، بنام شادی»
شاد بودن و شاد زیستن يکي از حقوق ذاتی و شهروندی انسانها و از ارکان اصلی یک جامعه پویا و یک شاخصه جهت ارزیابی میزان رشد یک جامعه تلقی می گردد. در طول تاریخ شاد بودن و شاد زیستن از صفات بارز ایرانیان بوده است.به طوری که اغلب جشن هایی که امروزه در سراسر جهان برگزار میشود بر گرفته از جشنهای ایرانیان بوده است.
امروزه شادي، شادماني و توليد لذت به عنوان يکي از نيازهاي ضروري انسانهاست.هرسال بیستم مارس مصادف با اول فروردین ازسوی سازمان ملل متحد بعنوان روزشادی نامگذاری شده است. طبق آمارهای خودکشی ( تا پایان سال 96، حدود 4 هزار و 992 نفر در ایران اقدام به خودکشی کرده‌اند) و افراد مبتلا به افسردگی (6 
میلیون و 500هزار نفر از مردم ایران مبتلا به افسردگی هستند) نشان از کاهش شدید میزان نشاط اجتماعی در بین افراد جامعه است .
از آنجا که این پدیده برآیند عوامل مختلفی می باشد، میتوان گفت وضعیت اسفناک اقتصادی و سرکوب آزادیهای سیاسی و مدنی اقشار گوناگون در ایران از یک سو، و از سویی دیگر و سیاستهای غلط و تعصبات مذهبی افراط گرایانه و جمهوری ولایت محور، وجود فساد لجام گسیخته، نداشتن تخصص و تجربه در سطوح مدیریتی، نقش مهمی در افسردگی ملی ایرانیان ایفا می کند.با نگاهی به مناسبتها و آیینهای کهن ایران روشن میگردد که ایرانیان مردمانی شاد بوده اند وصد البته این شادی همواره با معانی و مفاهیم عمیق انسانی و بشردوستی آمیخته بوده استاما…
با روی کار آمدن دولت جمهوری اسلامی ایران، شرایط به گونه ای عوض شده است که خیلی از آن جشن ها در گذر زمان و یا به جبر و استبداد کنار گذاشته شده اند و مردم بهانه ای برای شادی کردن ندارند .
دولتمردان جمهوری اسلامی ایران با برنامه قبلی همواره این روند را تقویت و تشدید کرده است: با شعارهای: کشوراسلامی، ملت ولایی، حرام دانستن جشنهای ایرانی و راه اندازی مراسم سوگواری در صدا وسیما، آموزش و پرورش، نمای شهر و روستا ها و…
جای تاسف است که این سوگواری ها و عزاداریها را در نظام آموزشی هم اضافه کرده اند و اکنون کودکان در مدارس به اجبار در مراسم عزاداری ها و سوگواریها باید شرکت کنند.
جدیدترین گزارش سالانه سازمان ملل درباره وضعیت شادی در کشورهای جهان منتشر شده است و در آن کشور ایران از میان 156 کشور بررسی شده در جایگاه 106 قرار گرفته است.
محدود کردن و خفقان جامعه، فیلترینگ شبکه های مجازی، ایجاد رعب و وحشت در جامعه، اعدام و شلاق در ملا عام، و ترویج خشونت و جنگجو پروری ، مخالفت با صلح جهانی، جلوگیری و گناه دانستن و جرم انگاشتن شادی و نشاط از ارمغان 40 ساله جمهوری اسلامی ایران است. تا جایی که دختران را برای رقصیدن و شاد بودن در شبکه های مجازی مجرم میدانند اما متجاوز به کودکان و زنان آزادانه در خیابان ها جولان می دهند.
این در حالیست که در منشور حقوق شهروندي (که توسط حسن روحانی رییس جمهور ایران جهت اطلاع همگان منتشر شد) در بند 8 ماده 3 ذکر شده است: شهروندان بايد از زندگي شاد همراه با اميد به آينده اي بهتر از بدو تولد در همه محيط هاي اجتماعي برخوردار شوند.همچنين در بند 9 ماده 3: دولت را موظف می داند که با انجام تدابير لازم، زمينه برخورداري از وضعيت و امکانات کافي برگزاري مراسم و برنامه هاي مفرح و برپايي جشن هاي ملي و مذهبي، اجراي برنامه هاي تفريحي، مسافرتي، گردشگري، اقامت در سکونتگاههاي طبيعي، سفرهاي ارزان، فرصت مطالعه، پرداختن به کارهاي ذوقي، ادبي و هنري و سرگرمي را براي شهروندان فراهم نمايد.
ما اعضاء کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو با استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر بخصوص ماده 22: (حق امنیت اجتماعی) ماده 28: (حق دنیای زیبا و آزاد برای همه) و همچنین خواهان اجرای اهداف هفده گانه سند 2030 یونسکو جهت صلح و یکپارچگی و دنیایی شاد، مسئولان جمهوری اسلامی ایران را در غمگین کردن مردم ایران شدیدا محکوم کرده و اعلام می داریم شادی حقوق ذاتی و شهروندی بشر بوده و هر ایرانی حق دارد جزء شادترین افراد جهان باشد.
1107
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو
