در شرایطی که ایران آخوند زده یکی از جلوداران پدیده خودکشی با آمار بالاست، رئیس سازمان پزشکی قانونی از اعلام آمار خودکشی در ایران به خاطر آنچه که وی نام اثرات نامطلوب بر آن نهاده است، خودداری کرد.
احمد شجاعی در یک نشست خبری در شیراز درباره خودداری از اعلام آمار خودکشی گفت که کارشناسان به این نتیجه رسیدند که انعکاس این مهم اثرات خوبی نداشته است. کارشناسان معتقدند که شیوع نومیدی بر افزایش خودکشی تأثیر زیادی دارد.
خودکشی در ملاءعام؛ دیگر نمی‌شود آنها را شمرد
روزنامه قانون: «خودکشی زن 48 ساله در برج میلاد»، «دختری خودش را در مقابل قطار مترو انداخت»، «دو مرد در شیراز خودشان را از پل عابر پیاده حلق‌آویز کردند»، «مردی خودش را در مقابل دیدگان همه در میدان انقلاب به آتش کشید». این تنها چند نمونه از اخباری است که ممکن است در طول هفته چندین بار در رسانه‌ها منتشر شود.
آن‌قدر خودکشی در ملاءعام زیاد شده است که دیگر نمی‌شود آنها را شمرد. اتفاقی که به زعم جامعه‌شناسان بیشتر از اینکه دلایل فردی داشته باشد، دلایل اجتماعی دارد. انگار آن‌قدر عرصه بر بعضی‌ها تنگ آمده که تصمیم گرفته‌اند خودشان را چنان بکشند که ثبت در تاریخ شوند! گرچه تمام مرگ‌ها تلخ هستند و عزاداران بسیاری دارند اما سوال اصلی اینجاست که چرا افرادی دست به چنین مرگ‌هایی می‌زنند؟ مرگ‌هایی در مقابل دیدگان همه و این‌قدر تلخ و آزاردهنده. آن‌قدر آزاردهنده که برای همیشه در ذهن بینندگانش باقی می‌ماند.
این روزها مرگ با قطار مترو، یکی از پرطرفدارترین خودکشی‌های ایرانی شده! حداقل ماهی یک‌بار خبری از خودکشی در مترو منتشر می‌شود. گرچه مسئولان مترو زیر بار این اتفاقات نمی‌روند و در اکثر مواقع گفته می‌شود افراد با هل دادن‌ها و ازدیاد جمعیت به زیر قطار پرت می‌شوند، اما مردم خودشان خیلی چیزها را بهتر می‌دانند!
خودکشی در چهلمین سالگرد فاجعه ۲۲بهمن
فیلم زیر: صحنه دلخراش خودکشی یک جوان با حلق آویز کردن خود از پل کمربندی. صبح روز سه شنبه ۲۳ بهمن مرد جوانی در شهر سوسنگرد بدلیل مشکلات معیشتی و فقر و محرومیت دست به خودکشی زد و از بالای پل کمربندی این شهر خود را آویزان کرد که متاسفانه جان سپرد.
