نوبهاری که، خزان زندگی بسیاری را به همراه داشت.
بعد از زلزله کرمانشاه؛ درحالیکه هموطنانمان زمستان سرد و طاقت فرسا را بدون سر پناه و یا سقفی در چائر، کانکس، و برف و سرما سپری ساختند، در آعاز سال نو سیلی خانمانسوز مهمان ایرانیان شد و از شمال تا جنوب کشور خانه، کاشانه سرمایه و در یک کلام تمامی دارائی های مردم را که با زحمت ساخته و اندوخته شده بود را در گِل و لای مدفون ساخت و اکنون بحران هجوم ملخ‌ها نیز بر بحران سیل افزوده شد.
عدم مدیریت صحبح در شرایط بحرانی، بی توجهی مسئولین به نیازمندان برای امداد، عدم دقت و رسدگی به اولو.یت ها … نیز از دیگر مصائب جاری در چنین شرایط است بویژه در مورد زنان و کودکان
که زندگی و امنیت آنها به خطر می‌افتد و با بحرانهای متفاوتی روبه‌رو می‌شوند و نیازهای واقعی آنها نادیده گرفته می‌شود.
هرچند در اینگونه حوادث تمامی افراد اعم از زن، مرد و کودک را در بر می گیرد، اما در این میان شاید بتوان گفت که زنان یکی از آسیب پذیرترین بخش جامعه دراینگونه موارد هستند. زیرا دسترسی نابرابر آنان به منابع و امکانات مالی و همچنین مسئولیت بیشتر آنها در حمایت از فرزندان و سایر افراد خانواده و حتی همسران بیمار و یا معلول و از کار انها از دیگر عوامل تاثیر گذار بر این مسأله است و چه بسیار زنان که همگام با مردان در بازسازی خرابه های سیل حضوری فعالانه داشته و دارند.
گفته می شود ارسال کمک های چهانی و بویژه مردمی از استان های محتلف کشورنا حدی نیاز های اولیه هموطنان سیل زده و بویژه نیاز های خاص زنان و دختران را برطرف نموده است.امّا:
کجایند زنان فعال در وزارت خانه ها، نهاد ها، ارگان های مختلف سپاه، بسیج؛ گشت ارشاد و نیروی انتظامی و امنیتی که برای بیرون ماندن تار موی بانوان در تمام کوچه پس کوچه های شهر پرسه می زدند؟
کجایند آنان، زنان رزمنده و جان برکف که برای مخالفت با حضور زنان در ورزشگاه ها کفن پوش بر سطح خیابان ها جولان میدادند؟
همانان که برای مخالفت با شلوار تنگ زنان، چکمه، عینک و سرپوش رنگین آنان با یاد و نام شهدا مشت گره کرده بر هوا می کوبیدند؟
براستی کجایند که اکنون برای بیرون کشیدن پیکر بی جان زنان و دختران لرستانی، بلوچ، کرد، سیستانی و… ما از میان خرابه های سیل باید از نیروهای حشدالشعبی عراق و یا سربازان لبنان استفاده کرد؟
ما فعالان حقوق زنان طبق مواد۲۲ و ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر «حق امنیت اجتماعی، فرهنگی، حق خوراک، مسکن، لوازم رفاهی و مراقبت های پزشکی و لوازم بهداشتی» ضمن مخالفت با حضور نیروهای غیر ایرانی که با پرچم، اسلحه و تبلیغات به بهانه کمک (اما برای سرکوب هم میهنان) ما وارد کشور شده اند.
اعلام میداریم که کمک های ارسالی ایرانیان و کشورهای دیگر از طریق صلیب سرخ و مشارکت زنان و مردان در امور مختلف از جمله: آموزش، فراهم کردن خدمات چون، مواد غذایی و نیازهای بهداشتی زنان، خدمات درمانی بسیار چشمگیر و قابل توجه بوده و نیازی به حضور این افراد غیر ایرانی نیست،هم چنین با یادآوری هدف اول سند توسعه پایدار2030 یونسکو( فقرزدایی) و هدف سوم (تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه ) خواستار رسیدگی فوری به وضعیت هموطنان سیل زده و توجه ویژه به نیازهای بهداشتی، درمانی جسمی و روحی زنان و کودکان در بحرانهای طبیعی هستیم.
1118
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق زنان
