پناهجوئی و حق پناهندگی (امنیت زندگی)
کاروان بی امید: ازاواخر سال گذشته زمزمه های بر راه افتادن کاروانی به مقصد اروپا در شبکه های اجتماعی قوت گرفت که تکرار خیل مهاجرت و بازگشایی مرزها همچون سال ۲۰۱۵ دوباره تجلی گر شد. مهاجرانی که به واسطه جنگهای داخلی و بحرانهای منطقه ای رمقی برای حیات و تابی برای مقابله نداشتند و با هزاران امید روانه ترکیه، کازابلانکای این روزهای اروپا شدند . اما نه مرز باز شد نه این بار خانم آنگلا مرکل سینه چاکانه دروازه ورودی گشود نه مهربانی اتحادیه اروپا کاروانی را امید داد.سیل جمعیت آواره و رانده شده از سوی مرزبانان ترک و یونانی، کاروان را بی امید تر از قبل در کشوری غریب سرگردان و مستاصل ، بلکه شاید روزگاری در کشور امنی به عنوان شهروند درجه دوم امکان حیات و آرامشی داشته باشند.
نقش جمهوری اسلامی ایران در نا امنی منطقه: بحران خاورمیانه که به واسطه حضور دولت جمهوری اسلامی ایران و 
حمایت علنی و مخفیانه از گروه های تروریستی افراطی و تفکرات فرقه ای اسلامی و ایجاد بحران های داخلی که عمدتا زادگاه گروه عمده ای از مهاجران بوده است. مهاجرانی که روزگاری در کشور مبدا از جایگاه اجتماعی و اندک امکانات زیستن برخوردار بوده اند، می بایست امروزه توهین و ضرب و شتم پلیس مرزی کشور ترکیه، یونان، صربستان، مالزی، اندونزی و … را پذیرا باشند و در صورت رسیدن به کشور مقصد، پروسه ای نفس گیر و دادگاه های متعدد و اثابت هویتی که در کشورش جا مانده است آغاز می شود، بدیهیست کشوری که با رفتن مغزها و مهاجرت انسان ها بستر چپاول بیشتر حق مردم توسط دولت و دولتمردان خواهد شد.
یادآور میشویم که :با توجه به شرایط بسیار نامناسب و خفقان موجود در ایران، شاهد زندانی شدن معلمان، فعالان سیاسی- مذهبی، احزاب کارگری و مدنی و اعدام های بیصدا و نیز سانسور قلم و آوا هستیم. عدم امنیت اجتماعی و ترس از جان، عاملی برای خروج موج عظیم ایرانی های مهاجر بوده است، که عدم امکان خروج قانونی و گذرگاه های زمینی خود منجر به پیدایش تجارتی بسیار پول ساز برای قاچاقچیان انسان شده است.
دلایل مهاجرت ایرانیان: دولت جمهوری اسلامی ایران و سران قوای سه گانه و شبه دولت هایی همچون سپاه پاسداران طی چهل دهه اخیر از عمده عاملان اصلی رانده شدن ایرانی های متعددی از کشور و پناهندگی آنها هستند. ایرانیانی که جان و مال و سرمایه را فقط برای امکان حیات رها کرده و ناگزیر به خروج از کشور شده اند. بر اساس خط مشی دولتمردان جمهوری اسلامی ایران هرشخص یا ارگان حقیقی و حقوقی بایست عقاید و رفتاری همسو و در چهارچوب خط فکری دولت اسلامی داشته باشد و در صورت عدم این تطبیق با توسل به ماده، بند و تبصره هایی رایج که شایعترین و برجسته ترین آنها توهین به رهبری، تشویش اذهان عمومی، اقدام علیه امنیت ملی، همکاری با احزاب و سازمانهای ضد نظام، مرتد، کافر و دست آخر مفسد فی الارض می باشند. ایشان را دستگیر، شکنجه، اعتراف های از پیش تعیین شده و به پای میز محاکمه و گاهی بدون دادگاهی رسمی مورد مجازات قرار خواهد داد. همانگونه که در آغاز نیز اشاره شد چنین احکام و مجازاتهایی بصورت کاملا ناعادلانه و نابرابر، ناقض حقوق اولیه انسانها ومفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشد.
لذا ما اعضای کانون دفاع از حقوق بشر در ایران (نمایندگی اسکاندیناوی) با استناد به اعلامیه حقوق بشر بخصوص ماده 3 (حق حیات و امنیت زندگی) و ماده ۱۴ (هر انسانی سزاوار و محق به پناهجویی و برخورداری از پناهندگی در کشورهای پناه دهنده در برابر پیگرد قضایی است) و همچنین خواستار اجرای شدن سند 2030 یونسکو بخصوص هدف اول: پایان دادن به فقر در تمامی اشکال آن در همه جا،هدف سوم: تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین،هدف هشتم: ترویج رشد فراگیر و پایدار اقتصادی، اشتغال کامل و مولد و شغل مناسب برای همه،هدف دهم: کاهش نابرابری در درون و میان کشورها،همسو با دیگر سازمانها و نهادهای حقوق بشری و کشورهای آزادیخواه و حقوق مدار، از حق پناهندگی برای اشخاصی که اگر بدست نیروهای جمهوری اسلامی ایران بایفتند مورد آزاد، اذیت، شکنجه، زندان یا اعدام ودیگر مجازاتهای زیانبار قرار خواهند گرفت از حق پناهندگی دفاع کرده و با استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر میگوییم که پناهندگی یک حق جهانشمول میباشد.
1120
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی اسکاندیناوی
