فقدان ایمنی و امنیت در کار، اصل لاینفک نظام جمهور اسلامی ایران است!.
پیوسته همراه با تکامل سرمایهداری، ایمنی کار نیز کاملتر میشود و اولین بخش سازمان جهانی کار با «کارگر را سالم نگه دارید تا خوب کار کند.» است، سازمان جهانی کار در واقع یک نهاد سه جانبه است که نظریه، محیط کار سالم + کارگرسالم = فشار و آسیب جسمی کمتر را اصل نظام سرمایه داری قرار داده است.برای اطلاع، طی پنج سال اخیر، سالانه ۱۳ تا ۱۵ هزار حادثه در محیط کاری ایران ثبت گردیده که در این حوادث، بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ کارگر جان باخته اند و بر اساس آمار منتشر شده از سوی دولت ایران، هر سال ۱۰ میلیون روز کاری به سبب حوادث محیط کار، از دست میرود که طبق آمار چند سال پیش، بیش از یک میلیارد تومان خسارت وارد میکند، متاسفانه بر اثر اینگونه حوادث
محیط کار، بسیاری از کارگران در آمار از کارافتاده گان قرار می گیرند که باز هم طبق آمار منتشر شده از سوی دولتیان دو بخش دارد یعنی: ۴۴ درصد کارگران ساختمانی هستند و سایرین را کارگران بخش تولید تشکیل می دهند.
15هزار آسیب کاری یعنی عدم آموزش لازم برای کارگران، حال آنکه مؤسسات بسیاری در ایران با آدرس های اینترنتی مختلف وجود دارند که ضمن ادعای خدمات و سوابق طولانی نسبت به آموزش کارگران تبلیغ می کنند، اما بهنگام جستجو، هرگز وبسایت یاد شده و یا حتی، وبلاگی با مشخصات ارائه شده یافت نمی شود، زیرا آنان فقط در ازاء گرفتن مبلغی، گواهینامه صادر میکنند مبنی بر اینکه ما آموزش دادیم. در نهایت تاسف باید گفت که در میان ۱۷۰۰ معدن موجود در کشور، ایمنی کار در شرایط بسیار بدی قرار دارد بطوریکه کارگران می گویند:
هر صبح که از خانه خارج می شوند، در ذهن خویش آخرین خداحافظی را با خانواده میکنند.
یاد آور میشویم که در جمع آنان، کارگران غیر ایرانی بسیاری حضور دارند که با سوء استفاده از از شرایطشان به بی گاری مشغولند.
در حال حاضر صاحبان معادن، بخش خصوصی و سپاه هستند. نهادهای امنیتی که کار اقتصادی میکند، برای عدم فقدان ایمنی در محیط کار هیچگونه اهمیتی قائل نیستند، تا آنجا که طبق گزارش پزشکی قانونی روزانه پنج کارگر بر اثر حوادث ناشی از کار کشته می شوند، و از سوی دیگر، فعالان کارگری نیز به خاطر دفاع از حقوق صنفی خود با سرکوب و صدور احکام سنگین و بازداشت و شکنجه مواجه میشوند، که این موارد وضع معیشت و ادامه زندگی را برای کارگران و خانواده های آنان به مرحله ناممکن رسانده است.
به اعتراف مسئولین حدود ۵۷ درصد کارگران با حقوق کمتر از مصوبهٔ شورای عالی کار مشغول به کارند.
روزنامه ها و رسانه های وابسته به نظام هم با تبلیغات گسترده در تلاشند تا با سوء استفاده از هراس کارگرها جهت از دست دادن شغلشان انان را با وعده و فریب به وضع موجود و دستمزدهای زیر خط فقر راضی کنند و یا حقوق های معوقه آنان را همانند شمشیر بر بالای سرشان نگه میدارند تا مجبور به تمکین خواسته های کارفرمایان باشند.
با توجه به هدف ۳- تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین هدف ۸- ترویج رشد فراگیر و پایدار اقتصادی، اشتغال کامل و مولد و شغل مناسب برای همه از سند ۲۰۳۰ یونسکو، و ماده ۲۳: حق امنیت کار، ماده ۲۴: حق استراحت و فراغت، ماده ۲۵: حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه، از اعلامیه جهانی حقوق بشر:
ما بهبود شرایط کار، آزادی بی قید و شرط فعالان کارگری، ایمنی و بهداشت کارگران جوان، خاتمه دادن به کار کودکان، کاهش استرس در محیط کار، فرهنگ سازی ایمنی و بهداشت کار را خواستار بوده و از جامعه جهانی، مدافعین حقوق کارگران و وجدان های بیدار میخواهیم با ما همصدا شوند.
1129
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق کار و کارگر