حق امنیت زندگی برای همه، حتی سالمندان
سازمان بهداشت جهانی تخمین زده است تا سال ۲۰۵۰ جمعیت سالمندان به ۲ میلیارد نفر می رسد. یعنی اینکه به ازاء هر ۵ نفر جمعیت دنیا یک 
نفر سالمند می باشد. به این ترتیب نه فقط در کشورهای توسعه یافته که الان قریب به این نسبت سهم سالمندان است بلکه در کشورهای در حال توسعه نیز بخش بزرگی از جمعیت افراد را بالای ۶۰ سال تشکیل می دهند و هر سال نسبت آن افزایش پیدا می کند.از این رو فراهم آوردن شرایط اجتماعی و زیستی و رفاهی مناسب برای سالمندان اهمیت ویژه ای دارد.
افزایش نسبت سالمندی ایجاب می کند که جوامع در حال توسعه از جمله ایران خود را برای سالمندی آماده نماید. به گزارش سازمان بهداشت جهانی، نزدیک به ده درصد جمعیت ایران را سالمندان تشکیل می‌دهند، اما در سال ۲۰۵۰ یک سوم جمعیت ایران سالمند خواهند بود.
متاسفانه با این که ایران کشور مهر و دوستی است اما سالمندان در ایران قربانی آزار و خشونت هستند، ناتوانی و وابستگی های آنها چه در خانواده و چه در اجتماع مورد سو استفاده قرار میگیرد.
سوءرفتار با سالمندان یکی از پنهان‌ترین اشکال خشونت در خانواده است.
تحقیقی که بر ۸۴ سالمند ساکن سراهای سالمندان تهران انجام شد، نشان داد که ۸۲ در صد آنها غفلت عاطفی، ۳۰ درصد سوء رفتار اقتصادی، ۲۷.۳ درصد طردشدگی و ۲۲ درصد آزار جسمی را تجربه کرده بودند.
غفلت و بی توجهی به نیازهای سالمند و هم چنین فشارهای اجتماعی و عدم حمایت اجتماعی از موارد سالمندآزاری می باشد که یکی از دلایل سالمندآزاری هزینه عاطفی و مالی مراقبت دشوار و مستمر از سالمند بخصوص برای آنها که از بنیه مالی و آگاهی کمی دارند می باشد.
شیوع بیماری‌های مزمن مخصوصاً بیماری‌های روانی و آلزایمر، محدود بودن مراکز نگهداری سالمندانی که به این بیماری‌ها مبتلا هستند و هزینه سنگین نگهداری از آنها، سبب می‌شود بعضی از فرزندان که توانایی پرداخت این هزینه‌ها را ندارند، پدر و مادر پیر خود را در خیابان رها کنند و نیروی انتظامی آنها را به بهزیستی تحویل می دهداما متاسفانه رفتار پرسنل با سالمندان و همین طور امکانات برای نگهداری از آنان زیر خط استانداردهای جهانی می باشد.تحقیقات بسیاری شایعترین نوع سالمند آزاری را آزار روانی یافته‌اند، اما تحقیقی در اصفهان شایع ترین نوع آزار سالمند را استفاده از اموال، بدون رضایت سالمند دانسته است. تحقیقات مشابهی هم غفلت و آزار مالی را در صدر آزارهای سالمندی در ایران ذکر کرده‌اند.
در تحقیقی دیگر درباره سالمندآزاری در بیمارستان، سوءرفتارهای جسمی (لمس قسمتهای مختلف بدن بدون رضایت و ضربه عمدی به بدن)، آزار روانی (بی‌اعتنایی)، مالی، غفلت و خودغفلتی شایعترین موارد آزار گزارش شده است.
دوازده درصد سالمندان ایران دچار سوء تغذیه هستند و ۴۵.۳ درصد در خطر سوء تغذیه قرار دارند، این مشکل، در زنان، مناطق روستایی، افراد با تحصیلات کم و فقرا بیشتر است.
با وجود ابنکه نخستین قانون کیفر عمومی ایران مصوب دهه ۱۳۱۰ هجری شمسی، عدم توجه فرزندان به والدین سالخورده و خودداری از نگهداری و تأمین معیشت آنان را جرم شناخته بود. اما هیچگونه پیگیرد قانونی وجود ندارد و سالمندان در ایران از هیچگونه حمایت اجتماعی،مالی و رفاهی برخوردار نیستند.
ما فعالان حقوق بشر طبق مواد اعلامیه ی جهانی حقوق بشر شامل ماده سوم (حق امنیت زندگی و حق حیات برای همه)، ماده هشتم (رعایت حقوق انسانی توسط قانون)، ماده ۱۲(عدم دخالت در احوال شخصی)، ماده ۲۲(حق امنیت اجتماعی)،ماده ۲۵ (حق خوراک، مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی)، خواستار رسیدگی به شرایط سالمندان در ایران و تشکیل مراکز مراقبت و مراکز درمانی استاندارد برای سالمندان در ایران هستیم.
1132
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی زاکسن آنهالت
