مذاکره/جنگ؛ خامنه ای بر سر دو راهی محو شدن


زینت میرهاشمی

خامنه ای بر سر دو راهی محو شدن

رویداد روز پنجشنبه ۲۳ خرداد، حمله به دو نفتکش غول پیکر در دریای عمان و به دنبال آن ابراز نگرانی دبیر کل سازمان ملل متحد و تاکید بر روشن شدن حقایق همراه با تقاضای ایالات متحده آمریکا برای برگزاری جلسه شورای امنیت، بار دیگر عملکردها و سیاستهای مخرب رژیم ولایت فقیه در منطقه را در مقابل دید همگان قرارداد.

از دخالت پر رنگ و آشکار در جنگهای نیابتی، زدن موشک به فرودگاه عربستان از طرف حوثیها، حمله به نفتکشهای امارات در هفته پیش، حمله به قرارگاه آمریکاییها در عراق، تا رویداد مهم روز پنجشنبه، پیاده شدن آرزوها و رویاهای استبداد دینی حاکم بر ایران است.

حاصل چهل سال نعره های مرگ بر این و مرگ بر آن همراه با آتش زدن پرچمهای آمریکا و اسرائیل، ترویج خشونت و سرکوب مردم در داخل به بهانه نفوذ دشمن، تحمیل چهل سال شرایط جنگی و عدم آرامش به مردم ایران است. برای واکاوی رویدادهای اخیر اگر جه تحقیقهای بین المللی و کارشناسانه می خواهد اما این خود رژیم ولایت فقیه است که قبل از هر کس انگشت اتهام را به سوی خود جلب می کند.

شعارهای بستن تنگه هرمز در صورت تحریم نفت، حرف روحانی که گفت فقط مگر یک تنگه برای بستن است تنگه های زیادی است، تهدید سرکردگان سپاه مبنی بر ناامنی در منطقه و صدها تهدید دیگر، گسیل نیروهای تروریستی سپاه پاسدران در مناطق مرزی سوریه و عراق و…. همه اینها شرایط امروز را رقم می زند.

سفرهای بی نتیجه واسطه ها برای کم کردن تنش و بحران و کشاندن رژیم پای میز مذاکره، بن بست موجود را وارد فاز جدیدتری خواهد کرد. بن بستی که نه قسم و آیه خامنه ای و فتوای شرعی او مبنی بر «حرام دانستن سلاح اتمی» و نه تکذیب شرکت در رویدادهای اخیر راه گشایشی نخواهد داشت.

خامنه ای که فکر می کند جنگی در کار نخواهد بود و بارها هم بر آن تاکید کرده، با گرم کردن آتش جنگ نیابتی، برای بر هم زدن تعادل فشار و کسب فرصت، بر «عذم مذاکره» تاکید می کند و دقیقا اعتقاد دارد که مذاکره مرگ رژیم خواهد بود. علم الهدی در نماز جمعه مشهد مذاکره را برابر با از بین رفتن حرم امام رضا دانست و خامنه ای سیاست امریکایی تغییر رفتار را همان تغییر رژیم ارزیابی می کند که به قول او آمریکا قصد آن را دارد.

بر این منظر خروجی مذاکره همه فرصتهای چهل ساله را از رژیم گرفته و بنابرین خامنه ای را واقعا بر سر دو راهی مذاکره یا جنگ قرار داده است. در این میان عامل تعیین کننده مردم ایران هستند که نقش بی بدیل برای تغییر رژیم و تحقق صلح در منطفه دارند.