خبرگزاری روسی اسپوتنیک گزارش داد: دیدار پوتین و ترامپ دز حاشیه اجلاس گروه بیست در ژاپن، 1.5 ساعت طول کشید: آنها درباره چه مسائلی توانستند بحث کنند؟
این منبع افزود: آنها در باره ایران، سوریه و ونزوئلا گفتگو گردند. در پایان این دیدار پوتین از ترامپ برای سفر به روسیه دعوت کرد.
از سوی دیگر صدای آمریکا در گزارشی با عنوان “چشم انداز نزدیکی آمریکا و روسیه علیه رژیم ایران”، اعلام کرد که پرزیدنت ترامپ این دیدار را مثبت خواند و پوتین نیز از رئیس جمهوری آمریکا برای تلاش جهت بهبود روابط تشکر کرد.
پرزیدنت ترامپ در سخنان کوتاهی به خبرنگاران گفت: ما روابط بسیار بسیار خوبی داریم. چیزهای بسیار خوبی از این دیدار به دست می‌آید.
بالاخره پوتین خنجر را بر پشت نظام فرو کرد
گزارش قبلی: اظهارات اخیر ولادیمیر پوتین، رئيس‌جمهور روسیه یک بار دیگر نشان داد که خیال‌پردازی‌های برخی در داخل که روسیه را همراه و متحد راهبردی ایران تصور می‌کنند تا چه حد بی‌پایه و اساس است.
به گزارش بهارنیوز، پوتین از مقصر اعلام شدن ایران در صورت اجرایی شدن تصمیم خروج کامل از توافق هسته‌ای از سوی همه کشورهای جهان سخن گفته و با اشاره به اختلافات جمهوری اسلامی و اتحادیه اروپا درباره چگونگی حفظ برجام از این گفته که قرار نیست روس‌ها همچون آتش‌نشانان هر جا اختلاف و تنشی بود وارد عمل شوند و آتش را خاموش کنند، ولادیمیر پوتین در همین سخنرانی دولت‌های اروپایی را ناتوان در حفظ برجام دانسته است.
واقعیت آن است که این هر سه جمله پوتین به تنهایی اظهارات درستی است اما قرار گرفتن آنان در کنار یکدیگر معنایی دیگر می‌دهد. به نظر می‌آید روس‌ها از یک طرف در حال تحریک مقامات ایرانی برای خروج از برجام هستند و ازطرف دیگر وانمود می‌کنند که در نقش محفاظان توافق هسته‌ای مشغول ایفای نقش هستند. ساکن کاخ کرملین درست می‌گوید که در صورت خروج ایران از توافق هسته‌ای جامعه جهانی با فراموشی نقش ایالات متحده در متزلزل شدن برجام این کشور را مقصر خواهد دانست اما پرسش این است که چرا این متحد استراتژیک هیچ گامی برای حفظ توافق برنداشته است و قطعا برنخواهد داشت و از آن مهم‌تر با طراحی‌های پیدا و پنهان درصدد ضربه وارد آوردن به برجام بوده است؟!
این طراحی‌های ضدبرجامی که از آن می‌گوییم از پیش از دست یافتن به توافق و در دوران مذاکرات هسته‌ای آغاز شد تا در دوره پسابرجام و نوع نقش‌آفرینی روس‌ها در بحران سوریه تا هنگام خروج آمریکا از برجام. آیا می‌توان به سادگی از کنار همراهی‌ها و توافقات علنی و غیرعلنی روسیه و اسرائیل در موضوعات مرتبط با جنگ سوریه عبور کرد؟
به نظر می‌آید با نگاهی به مجموعه کنشگری روس‌ها در مسائل مرتبط با ایران بتوان به این نتیجه رسید که آنان به ایران نه به چشم متحد استراتژیک خود بلکه یک کارت بازی می‌نگرند که با استفاده از آن بتوانند منافع خود را حداکثری کنند.
اگر دیدگاه افراد خوشبین به روسیه اندکی رنگ واقعیت داشت آنگاه روس‌ها نباید در پیش از برجام به تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران رای مثبت می‌دادند، نباید پا به پای طرف‌های دیگر مذاکرات هسته‌ای و گاه سخت‌گیرانه‌تر از آنان در مسیر دست‌یابی به توافق سنگ‌اندازی می‌کردند، نباید در بحران سوریه هم‌زمان با همراهی ظاهری با سیاست‌های جمهوری اسلامی، در بزنگاه‌های حساس توافق و همراهی با اسرائیل را ترجیح می‌دادند، نباید در دوران بازگشت تحریم‌های نفتی و بانکی در عمل، بر خلاف شعارهایی که می‌دهند خود بخشی از این تحریم‌های ایالات متحده می‌شدند و…
مثال‌های نقض برای اثبات عدم اتحاد راهبردی میان روسیه و ایران بسیار است و بیان آن مثنوی هفتاد من کاغذ خواهد شد، اما چه سود که برخی هنوز و هم‌چنان با خوشبینی تمام به ولادیمیر پوتین و مقامات روسی تصور می‌کنند مسیر نجات ایران از تکیه کردن به شرق می‌گذرد!
جزئیات معامله پوتین با آمریکا بر سر ملاها
یک روزنامه کویتی نوشته در دیدار اخیر مایک پومپئو، وزیر خارجه آمریکا، با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، در سوچی، دو طرف درباره رسیدن به یک معامله در مورد رژیم ایران گفتگو‌هایی انجام داده‌اند.
به نوشته این منبع، هدف این گفتگوها بهبود روابط واشنگتن – مسکو بوده است، اما ظاهرا در گفتگو‌های دو طرف، بر سر جمهوری اسلامی معامله شده است.
این روزنامه از قول منابع آمریکایی افزود نکته قابل توجه این است که پوتین با حمله به حکومت ایران مخالفت نکرد. با این حال، پوتین در ازای موافقت روسیه با حمله آمریکا به جمهوری اسلامی، از پومپئو چند درخواست داشت که رفع تحریم‌های آمریکایی علیه روسیه در رأس آنها قرار دارد.
چراغ سبز پوتین به ترامپ
روزنامه حکومتی اطلاعات: پوتین رئیس‌جمهور روسیه چهارشنبه گذشته در نشست مطبوعاتی به همراه رئیس‌جمهور اتریش و در پاسخ به پرسش خبرنگاری درباره بحران آفرینی ترامپ علیه ایران جمله‌ای را بیان کرد که مورد توجه و برداشت خاص بسیاری از رسانه‌ها قرار گرفت.
رئیس‌جمهور روسیه با بیان این جمله که ..ما آتش‌نشانی نیستیم و نمی‌توانیم چیزی را که کاملاً به ما وابسته نیست، نجات دهیم…، سوژه مناسب به رسانه‌های غربی به‌خصوص در واشنگتن داد تا این پاسخ پوتین را چراغ سبز او به ترامپ درباره ایران توصیف کنند.
این رسانه‌ها در حالی که جمله پوتین را برجسته کرده‌اند، پرسیده‌اند، خطاب او ایران بوده یا اروپا یا آمریکا یا تبیین شرایط بحران‌زده بین‌المللی که ناشی از آتش‌افروزی مدام ترامپ است!؟
برداشت بسیاری از نویسندگان سیاسی در رسانه ها چنین است که مهم نیست به‌طور مشخص مخاطب پوتین در بیان این جمله کیست، بلکه این اظهارنظر رئیس‌جمهور روسیه به نوعی اعلام بی‌طرفی او در مسأله تحریم‌ها همراه تهدیدات نظامی از سوی ترامپ است و تأکیدی است بر اینکه کسی نباید از مسکو انتظاری داشته باشد! در واقع تفسیر و برداشت از سخنان پوتین، چراغ سبز به ترامپ خوانده شده است.
