ایران در منطقه بیشترین نزاع خیابانی را دارد
یک عضو کمیسیون قضایی مجلس شورای اسلامی افزایش خشونت در جامعه و استفاده از سلاح گرم را ناشی از افزایش مشکلات اقتصادی و روند طولانی رسیدگی به پرونده های مربوط به قتل با سلاح گرم دانست. او در مصاحبه با خبرگزاری خانه ملت گفته است: «زمانی که قتلی با سلاح گرم اتفاق می افتد مجرم باید در اسرع وقت به سزای عملش برسد اما متاسفانه به عنوان مثال در حوزه انتخابیه ام چندین سال است قتلی با سلاح گرم رخ داده اما هنوز به پرونده مجرم رسیدگی نشده است.»
جهان‌آبادی در ادامه روند طولانی رسیدگی به پرونده‌های قتل را باعث جری‌تر شدن مردم عنوان کرده و افزوده است: «به طور قطع مردم وقتی ناتوانی و تعلل دستگاه قضا در رسیدگی به پرونده ها و اطاله دادرسی را ببینند به رفتارهای خارج از قانون روی می آورند و این باعث افزایش نزاع و قتل می شود.».
او در ادامه ایران را جزو کشورهایی دانسته که “در منطقه بیشترین نزاع ها و برخوردهای خیابانی را دارد ولی اغلب نهادهای فرهنگی که باید در این مسئله ورو کرده و راهکار مناسب ارائه دهند، متاسفانه بعد از انقلاب به وظایف خود به درستی عمل نکردند.”
غلامحسین اژه‌ای، معاون اول قوه قضائیه نیز اخیرا اعلام کرد که «یکی از پرونده‌های بسیار مهم ما پرونده‌های اختلاف و نزاع است.» او از مردم “خواهش” کرد که “خودشان مشکلات را حل و فصل کنند و اجازه ندهند به پرونده‌های قضائی تبدیل شود.”
بنا بر آمارها نزاع دومین عامل مرگ و میر در ایران است و بالاترین جرمی كه در سامانه ۱۱۰ پلیس ثبت می‌شود، مربوط به همین نزاع‌های خیابانی است.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
