به گزارش رادیو فرانسه، کانون وکلای شهر «دراگینیان» در جنوب فرانسه برای اعلام پشتیبانی و همبستگی خود با نسرین ستوده و درخواست آزادی او، پنجشنبه شب ٤ ژوئیه/ ١٣ تیر، تصویر بزرگ وی را به دیوار مجتمع فرهنگی «شبران» در این شهر نصب کرده و در پیوند با کانون ملی وکلای فرانسه خواستار آزادی وی شد.
نسرین ستوده با بسیج بیسابقۀ وکلای دادگستری در فرانسه برای حمایت از او، اینک دیگر چهرۀ نا آشنائی برای فرانسویان نیست. تصویر او که پیش از این بر سردر کانون وکلای پاریس، ساختمان کانون ملی وکلا، مدرسۀ عالی وکالت پایتخت و نیز در برخی دیگر شهرها نصب شده بود، از شب گذشته بر دیوار یکی از پُررفت و آمد‌ترین اماکن شهر «دراگینیان» در جنوب فرانسه نیز جای گرفته است.
بگفتۀ «فیلیپ شرِک»، رئیس کانون وکلای این شهر، ساختمان «مجتمع فرهنگی شبران» برای نصب این تصویر از آن رو برگزیده شده که هر روز ١۵٠٠ نفر به آن رفت و آمد می‌کنند و بنابراین شمار هر چه بیشتری می‌توانند از وضعیت این وکیل مدافع ۵۵ ساله آگاه شوند.
رئیس منطقۀ شهری «دِراسِنی پروانس وردُن»، اولیویه اُدیبِر ترواَن»، تاکید می‌کند که با این اقدام «دیوار آزادی‌ها» در شهر افتتاح می‌شود.
«فیلیپ شرِک»، رئیس کانون وکلای دراگینیان، در مراسمی که به این منظور برگزار شد گفت نسرین ستوده «دو جرم مرتکب شده است، نخست اینکه او یک زن است، دیگر آنکه وکیل دادگستری است و بویژه آنکه به دفاع از حقوق دختران جوان و زنانی برخاسته که در ملاء عام حجاب از سر برداشته‌اند».
او با تمجید از ایستادگی نسرین ستوده گفت کانون وکلای دراگینیان وی را «به عضویت افتخاری خود برگزیده است» و بنابراین «ما برای آزادی یک وکیل دعاوی شهر خود» مبارزه می‌کنیم.
در همین زمینه، دکتر کریم لاهیجی، رئیس افتخاری فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های دفاع از حقوق بشر، در گفتگو با رادیوی ما تاکید می‌کند که «نسرین ستوده قربانی مبارزۀ جمهوری اسلامی ایران با وکلای دادگستری برای دور کردن آنان از پرونده‌های سیاسی است». او می‌گوید «یکی از خصوصیات دولت‌های استبدادی اینست که در پرونده های سیاسی عقیدتی وکیل را شریک جرم موکل او قلمداد می‌کنند». کریم لاهیجی تاکید می‌کند که «این سیاست در سالهای اخیر، با توجه به از دست رفتن استقلال کانون وکلا، شدیدتر شده است».
بگفتۀ او، «از همین رو شمار وکلائی که حاضر به دفاع از پرونده‌های سیاسی عقیدتی باشند، کاهش یافته و چنین سرنوشتی را برای نسرین ستوده رقم زده‌اند» تا هشداری به دیگر وکلا باشد. او تاکید می‌کند که «چون نسرین ستوده با استقامت و پایداری مورد توجۀ جامعۀ بین‌المللی قرار گرفته، این رفتار با او نوعی دهن کجی به جامعۀ بین‌المللی و زورآزمائی با نهادها و جامعه‌های دفاع از حقوق بشر نیز تلقی می‌شود».
نسرین ستوده با اتهامات گوناگون و از جمله «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، «عضویت موثر در کانون دفاع از لغو حکم اعدام – لگام»، عضویت در «شورای ملی صلح» و نیز به سبب دفاع از«دختران خیابان انقلاب» به «تشویق مردم به فساد و فحشا و فراهم آوردن موجبات آن» و «ظاهر شدن بدون حجاب شرعی در محل شعبه بازپرسی»، «اخلال در نظم و آسایش عمومی» و «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» به ٣٨ سال و ٦ ماه زندان و ١٤٨ ضربه شلاق محکوم شده است. بر اساس قوانین جزائی ایران، وی باید ١٧ سال در زندان بسر برد.
عفو بین‌الملل، روز ٢٣ خرداد/ ١٣ ژوئن، در سالروز دستگیری نسرین ستوده با برگزاری گردهمائی‌های گوناگون در شهرهای مختلف جهان خواستار «آزادی فوری و بدون قید و شرط» او شد و اعلام کرد که تا آنهنگام نزدیک به یک میلیون و دویست هزار تن در سراسر جهان، این درخواست را امضاء کرده‌اند.
عفو بین‌الملل با انتشار بیانیه‌ای محکومیت و حبس نسرین ستوده را نشان « گستردگی سرکوب جامعۀ مدنی و خفقان اعمال شده بر همۀ مدافعان حقوق بشر در کشور» توصیف کرد.
