نگرانی از اعتصاب غذای سه روزنامه نگار
ابراز نگرانی گزارشگران بدون مرز از اعتصاب غذای سه روزنامه‌نگار زندانی در ایران
گزارشگران بدون مرز روز پنج‌شنبه ۲۰ تیرماه ۹۸ بار دیگر نگرانی خود را از وضعیت سلامت روزنامه‌نگاران و شهروند-خبرنگاران زندانی اعلام کرد.
به نوشته این سازمانِ مدافع حقوق روزنامه‌نگاران و شهروند خبرنگاران، بسیاری از آن‌ها که پس از ماه‌ها بازداشت خودسرانه و نگهداری در سلول‌های انفرادی و ناعادلانه به احکام سنگین محکوم شده‌اند، امروز بیمار و از حق درمان نیز محرومند از نظر روحی و جسمی شدیدا آسیب دیده‌اند.
همچنین در سایت گزارشگران بدون مرز آمده‌است که سهیل عربی عکاس و شهروند خبرنگار زندانی و برنده جایزه شهروند خبرنگار ۲۰۱۷ بیش از ۲۰ روز و امیر حسین محمدی فر، سر دبیر و ساناز الله‌یاری عضو تحریریه نشریه دانشجویی گام از یک هفته پیش در اعتراض به وضعیت در بازداشت و بدرفتاری مسئولان زندان و ماموران امنیتی در اعتصاب غذا بسر می‌برند.
سهیل عربی، وبلاگ نویس و زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ، از ۲۵ خردادماه ۹۸ کماکان در اعتصاب غذاست و نامه‌ای هم در خصوص دلایل اعتصاب غذای خود نوشته‌است.
ساناز الهیاری و امیرحسین محمدی‌فرد زوج زندانی محبوس در زندان اوین و از اعضای نشریه گام نیز از روز پنج‌شنبه ۱۳ تیر ۱۳۹۸ اعتصاب غذای خود را آغاز کرده و گفته‌اند، تا زمانی که به همراه سایر بازداشتیان هفت‌تپه با سپردن وثیقه آزاد نشوند، به اعتصاب غذای خود ادامه خواهند داد.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
