پاسدار ایرج مسجدی، سفیر جمهوری اسلامی در عراق گفته: صبر ما در برابر آمریکا حد و اندازه‌ای دارد و اگر آمریکاییها به بحران آفرینی ادامه دهند، عکس العمل ما جدی‌تر خواهد شد.
وی در مصاحبه با الجزیره درباره احتمال به وجود آمدن بحران در منطقه گفت: اگر بحرانی رخ دهد بدون تردید منطقه را درگیر خود خواهد کرد. مگر می شود جمهوری اسلامی در این جنگ آسیب ببیند و دیگران از آن آسیب نبینند.
سفیر جمهوری اسلامی در عراق گفت روش درست برای حل بحران کنونی این است که آمریکاییها به توافق هسته ای بازگردند و محاصره و فشار بر جمهوری اسلامی را رها کنند
پاسدار مسجدی افزود: اگر آمریکاییها نمی خواهند ضرری به هیچ طرفی برسد باید زورگویی را کنار بگذارند. تا امروز جمهوری اسلامی خویشتن داری کرده است اما خویشتن داری جمهوری اسلامی حد و اندازه ای دارد و اگر آمریکاییها بخواهند به آن ادامه دهند عکس العمل جمهوری اسلامی جدی تر خواهد شد.
از “پیمان عدم تعرُض” به سفارت گیری
منصور امان: عراق به گونه فزاینده ای به میدان جنگ نیابتی رژیم ج.ا علیه طرفهای خارجی آن بدل می گردد. دینامیسم مُخربی که راهکارهای “نظام” برای حل وفصل بُحران مُناسبات با آمریکا به حرکت درآورده، از پرتاب موشک به نزدیکی سفارت آمریکا به یورش به داخل سفارت بحرین رسیده است.
دستگاه حاکم که تا پیش از این از عراق به مثابه پُشت جبهه در جنگ تجاوزکارانه اش در سوریه سوواستفاده می کرد، اینک به مُوازات افزایش تنشهای خارجی خود با آمریکا و اُروپا، دایره کاربری از این همسایه غربی را گُسترش داده است. روندی که با پرتاب کاتیوشا به منطقه سبز آغاز گردید، همچون آتش در بوته زار خشک به شتاب دامن گُسترد و با حمله موشکی به شرکتهای نفتی در بصره و پایگاه نظامی آمریکایی در موصل پیش رفت.
از این زاویه، حمله شبه نظامیان تحت امر سپاه پاسداران به سفارت بحرین، کیفیت جدیدی در سلسله حملات یاد شده به حساب نمی آید، بلکه حرکت بدون توقُف فرآیند تشدید مُداخله گری و درگیری نیابتی به جلو را در این کشور جنگ زده یادآوری و مُستند می کند.
در همین چارچوب استفاده از خاک عراق برای حمله به عربستان صورت گرفته است، موضوعی که آمریکا آن را به تازگی فاش کرد. بر اساس اطلاع پایوران آمریکایی، حمله پهپادی به تاسیسات نفتی عربستان در انتهای اردیبهشت ماه، در خاک عراق هدایت و از آنجا انجام شده؛ این در حالی است که بُنیادگرایان حوثی، یک جریان وابسته به ج.ا، مسوولیت آن را به عُهده گرفته بودند.
حاکمان کشور حمله های ستیزه جویانه علیه همسایگان ایران در خلیج فارس را در حالی شدت بخشیده اند که هنوز چند هفته از پیشنهاد آنها به این کشورها برای “امضای پیمان تعرُض” نگذشته است. این واقعیت به خوبی علت جدی گرفته نشدن پیشنهاد مزبور از سوی کشورهای هدف را بازگو می کند.
حمله های نظامی اخیر در و از عراق نشان داد رژیم ولایت فقیه رویکرد “عدم تعرُض” را حتی در مورد کشوری که در آن نُفوذ سیاسی، نظامی و مذهبی بالایی دارد نیز رعایت نمی کند. تاثیر سیاستهای آشوبگرانه این تحریکات بر ثبات شکننده عراق، ویران کننده است. حُکمرانی یک دولت مُتزلزل و ناکارا بر عراق در درجه اول محصول مُداخلات رژیم مُلاها در اُمور سیاسی این کشور است.
نزدیک به یکسال پس از تشکیل، دولت آقای عادل عبدالمهدی از تعیین مسوول برای چهار وزارتخانه کلیدی دفاع، کشور، آموزش و پرورش و دادگُستری ناتوان است. دولت همچنین در جریان افزایش تنشهای بین المللی گرد رژیم مُلاها، نشان داد که کُنترُلی بر تاخت و تاز سپاه پاسداران و مُزدوران مُسلح عراقی اش ندارد. با این حال آمریکا به تازگی برای سوُمین بار عراق را از رعایت تحریم نفتی مُلاها مُعاف کرد؛ حرکتی که به حفظ وضعیت نامُتعادل کنونی در سطح دولت این کشور یاری می رساند و ادامه مُداخله رژیم مُلاها در عراق و تغذیه مُزدوران بومی اش را تضمین می کند.
رژیم ولایت فقیه یک جنگ اعلام نشده را علیه همسایگان ایران در خلیج فارس پیش می برد و عراق اکنون در حال تبدیل شدن به پایگاهی برای پیشبُرد این جنگ است. مردُم عراق همچون مردُم ایران هر روز اندکی بیشتر به جنگ ناخواسته ای کشیده می شوند که هیچ منافعی در آن ندارند و پیامدهای ویرانگرش به گونه مُستقیم دامنگیر آنها خواهد شد.
