قاچاق کودکان به ایران برای کار در خیابان
فاطمه اشرفی؛ مسئول دفتر انجمن حمایت از کودکان و زنان پناهنده (حامی) از قاچاق کودکان به ایران برای کار در خیابان خبر داد.
به گزارش روزنامه شرق، او میگوید: این کودکان از مرز قندهار به پاکستان و بعد به ایران میآیند، حتی تصور اینکه در این مسیر چه بر سر این کودکان میآید تا به اینجا برسند باورپذیر نیست. بچههایی که خانه و خانواده ندارند و بیشتر به همراه فامیل و برادر برای کار به ایران میآیند تا درآمد روزانهشان را که بین ۳۰ تا ۵۰ هزار تومان متغیر است، برای خانوادههایشان در افغانستان بفرستند. آنها در خوابگاههای گاراژها کنار مردان جوان میخوابند و ممکن است مورد سوءاستفاده نیز قرار بگیرند.
قاچاق کودکان به ایران برای کار چند سالی است که اتفاق میافتد و تمام فعالان مدنی حوزه کودک روی این مسئله اتفاق نظر دارند، اما هیچوقت به این شدت شاهد آن نبودهایم. به نظر میرسد یک لاینی برای کار کودکان خارجی در ایران راه افتاده که باید آن را مورد نظر قرار داد. آمار این کودکان نسبت به سال ۹۷ بهشدت افزایش پیدا کرده است.
سال ۹۷ به دلیل برخی مسائل اقتصادی یک دوره توقف مهاجرت از افغانستان به ایران اتفاق افتاد، ولی دقیقا از شش ماه گذشته این موج بهشدت افزایش پیدا کرده و در کنار این مهاجرت ما کودکان تنهایی داریم که به صورت قاچاق وارد ایران میشوند که ما در همین جامعه آماری که شناسایی کردیم متوجه شدیم ۳۵ درصد این کودکان بدون خانوادهاند، قاچاقاند و از ولایات هرات و بدخشان و بامیان به ایران آمدهاند.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»