به‌رغم درخواست کشورهای اروپایی مبنی بر پایبندی رژیم ایران به تعهدات و الزام‌های پیش بینی شده در برجام، جمهوری اسلامی تصمیم به کاهش تعهدات خود دارد.
“خانه ملت”، خبرگزاری مجلس شورای اسلامی، روز شنبه ۱۲ مرداد (سوم اوت) خبر از کاهش تعهدات حکومت ایران در توافق هسته‌ای داد.
“خانه ملت” به نقل از محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه اعلام کرد که جمهوری اسلامی گام سوم کاهش تعهدات پیش بینی شده در برجام را اجرایی خواهد کرد.
خبرگزاری رویترز، با انتشار گزارشی در همین رابطه، اعلام کرده است که وزیر امور خارجه رژیم ایران توضیح بیشتری پیرامون مضمون “گام سوم” نداده و روشن نیست که تهران در این مرحله از گستره کدام یک از تعهدات خود خواهد کاست.
روحیه‌ها خوب، اما از پول خبری نیست
صدا و سيمای جمهوری اسلامی: نشست فوق العاده کمیسیون مشترک برجام در وین برگزار شد. اینکه این چندمین نشست برجامی بود، شاید حسابش از دست درآمده باشد و یا چندمین بودنش، چندان مهم نباشد. نتیجه، مهم است که باز بوی تازگی نمی‌دهد!
این نشست‌ها در حالی بی نتیجه به پایان می‌رسد که اروپایی‌ها ۱۱ تعهد بر زمین مانده در برجام دارند؛ یکی از مهمترینِ این تعهدات فروش نفت ایران و بازگشت پول آن به کشور است.
روحیه‌ها خوب است، اما خبری از اراده اروپایی‌ها برای انجام تعهدات یازده گانه خود نیست؛ چنانکه خبرنگار شبکه تلویزیونی الجزیره در حاشیه نشست وین گزارش داد: سخنان عراقچی نشان می‌دهد نشست وین، نتیجه‌ای نداشته است.
محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه نیز در گفتگوی اخیرش با شبکه بی بی سی انگلیسی درباره بی عملی اروپا در برجام گفته: اروپایی‌ها آماده نیستند که به صورت میدانی اقداماتی انجام دهند. آنها دوست دارند حرف بزنند.
پاسخ این سوال را که چرا اروپایی‌ها فقط دوست دارند حرف بزنند و عمل نمی‌کنند، باید در صحبت‌های چند روز پیش جرمی هانت وزیر امور خارجه سابق انگلیس جستجو کرد. هانت در این باره گفته: ما در راهبرد با آمریکا یکی هستیم، اما در تاکتیک‌ها اختلاف داریم.
نشست وین برای نجات “برجام” شکست خورد
گزارش رادیو بین المللی فرانسه: سخنگوی وزارت امور خارجۀ جمهوری اسلامی ایران، امروز دوشنبه هفتم مرداد ماه در نشستی خبری در تهران با اشاره به جلسۀ دیروز امضاکنندگان برجام در وین، گفت که در این نشست “توافق خاصی انجام نشد”، هر چند می توان گفت که طرفین برای انجام تعهدات خود نسبت به این توافق گام هایی به جلو برداشتند.
عباس موسوی سپس تصریح کرد که در نشست وین موضوع “اینستکس” یا سازوکار پیشنهادی اروپا برای انجام مبادلۀ پایاپای نفت و کالا مورد بررسی قرار گرفت بی آنکه در این زمینه پیشرفتی ملموسی به دست آید. سخنگوی وزارت امور خارجۀ جمهوری اسلامی ایران سپس افزوده است که اگر اقدامات مربوط به این سازوکار “به نتیجه نرسد”، اینستکس “مورد قبول ایران نیست” و جمهوری اسلامی ایران گام سوم را در جهت کاهش تعهدات خود نسبت به برجام “با قاطعیت” برمی دارد.
وضعیت بحرانی جمهوری اسلامی از زبان روحانی
روحانی طی سخنانی که از صداوسیما پخش شد، وضعیت کنونی جمهوری اسلامی را بسیار سخت تر از دوران جنگ هشت ساله با عراق توصیف کرد و گفت: …زندگی در این چهارده ماه سخت بود و هنوز هم سخت هست شما ببینید وقتی از همه طرف می ایند یک قدرت بزرگی که زورگویی می‌کند در برابر فروش نفت ما در برابر صادرات ما در برابر فعالیت بانکی ما خب کار سختی است.
وی افزود: من الآن نمی‌خواهم باز کنم این سختیها را بگویم کار بسیار سختی ست شرایط بسیار سختی ست من در زمان جنگ خودم چند سال مسئول بودجه جنگ بودم یعنی بخش ارز جنگ در اختیار من بود و می‌دانم چه دوران سختی بود ما خیلی روزهای سختی را گذراندیم ولی به شما به روشنی می‌گویم امروز از اون روزها سخت تر است امروز شرایط ما سخت تر است یک دفعه دو میلیون و ۸۰۰هزار بشکه صادرات نفت خب یکهو افت کرد….
مقصر بحران کنونی کیست؟
میردامادی: با رفتارمان عملا برجام را ابتر کردیم
محسن میردامادی در گفت وگو با روزنامه شرق به تحلیل برجام پرداخته و اشتباهاتی را که جمهوری اسلامی در مورد این معاهده مرتکب شده مطرح کرده است. بخشی از اظهارات این فعال اصلاح‌طلب را می‌خوانید:
* قبل از دوران ترامپ که برجام تصویب و عملیاتی شد، به نظرم با رفتارمان عملا برجام را ابتر کردیم و باعث شدیم نتایج مفیدی که کشور از برجام انتظار داشت، محقق نشود؛ چون برجام صرفا یک توافق بین کشورها و به‌ویژه بین ایران و آمریکا نبود. آنچه باعث شد برجام حاصل شود و با 1+5 به نتیجه برسیم، رویکرد جدیدی بود که در قبال مسائل بین‌المللی در پیش گرفتیم و پذیرفتیم مسائل بین‌المللی و ازجمله مسئله هسته‌ای را در قالب چارچوب‌های معتبر بین‌الملل حل‌وفصل کنیم. این رویکرد قاعدتا باید ادامه می‌یافت؛ نه اینکه با تمام‌شدن برجام همه‌چیز را متوقف کنیم.
*در حقیقت برجام مدلی بود که می‌توانستیم درباره سوریه، یمن و جاهای دیگر به کار ببریم و منافع‌مان را کاملا در آن چارچوب حفظ کنیم. همان زمان شنیده می‌شد که جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا، به آقای ظریف پیشنهاد داده بود درباره سوریه هم به همین شکل عمل کنیم و در چارچوبی بین‌المللی مسائل سوریه را حل کنیم. ما این پیشنهاد را نپذیرفتیم و گفتیم به جز مسئله هسته‌ای در موضوع دیگری صحبت نمی‌کنیم. می‌توانستیم همان زمان این کار را درباره یمن انجام دهیم و به نتیجه‌ای برسیم که برای ما هم رضایت‌بخش باشد و یمن هم این‌قدر ویران نشود.
*بخش دیگر قضیه این بود که وقتی برجام را پذیرفتیم، باید کشورهای مختلف را در اقتصاد و سرمایه‌گذاری در ایران درگیر می‌کردیم که نتوانند به‌راحتی علیه ما کاری کنند. در بحث نفت، شرکت‌های بزرگ نفتی آمریکا به‌مراتب تواناتر از توتال فرانسه هستند؛ ولی حاضر نشدیم با آمریکایی‌ها قرارداد نفتی ببندیم. یادمان هست که در مذاکرات برجام ناسازگارترین کشور با ما، فرانسه بود. وزیر خارجه فرانسه از همه وزرای کشورهای اروپایی و از وزیر خارجه آمریکا نیز ناسازگارتر بود و بیشتر از همه در به‌نتیجه‌رسیدن برجام کارشکنی می‌کرد؛ اما زمانی که برجام تمام شد، قبل از همه، از توتال استقبال کردیم که در نفت ما سرمایه‌گذاری کند. در زمینه خودرو هم همین‌طور. فرانسوی‌هایی که با یک نگاه چپ آمریکایی‌ها به آنها از ایران خارج شدند؛ موردی که در گذشته هم یک بار آن را تجربه کرده بودیم؛ درصورتی‌که اگر همین قراردادهای نفتی را با شرکت‌های نفتی آمریکا می‌بستیم، آمریکا هیچ‌وقت از برجام خارج نمی‌شد؛ چون به منافعی می‌رسیدند که صاحبان منافع بانفوذ در دولت آمریکا اجازه نمی‌دادند دولت‌شان از برجام خارج شود و منافع‌شان به خطر بیفتد.
