گفته می‌شود چهار تن فعالان زندانی محیط زیست از روز ۱۲ مرداد دست به اعتصاب غذا زده‌اند. این افراد خواهان پایان دادن به “برزخ حقوقی” خود هستند که بیش از ۵۵۰ روز است در آن به سر می‌برند.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر خبر داده که احتمالا دو فعال زندانی محیط زیست دست به اعتصاب غذا زده‌اند. دفتر این سازمان در بیروت از قول منبعی که نخواسته نامش فاش شود اعلام کرده که نیلوفر بیانی و سپیده کاشانی قصدداشته‌اند در ۳ اوت (۱۲ مرداد) دست به اعتصاب غذا بزنند.
این منبع گفته دو فعال دیگر محیط زیست نیز احتمالا همراه با این دو نفر اعتصاب غذا کرده‌اند. سایت بیدارزنی در اعلام خبر اعتصاب غذا، در کنار نیلوفر بیانی و سپیده کاشانی از هومن جوکار نیز نام برده است.
به گفته این منبع علت اعتصاب این افراد تقاضای آنها برای پایان دادن به “برزخ حقوقی” است که بیش از ۵۵۰ روز است در آن به سر می‌برند. این فعالان خواهان آن هستند که یا آنها را تا زمان صدور حکم با وثیقه آزاد کنند یا به بخش عمومی زندان اوین منتقل کنند.
آنها در بند دو الف زندان اوین هستند که تحت نظارت سازمان اطلاعات سپاه پاسداران قرار دارد. دیده‌بان حقوق بشر از ۳ اوت به بعد اطلاعی از تماس این افراد با خانواده‌هایشان ندارد.
هشت تن از فعالان زیست‌محیطی به نام‌های مراد طاهباز، سام رجبی، امیرحسین خالقی، هومن جوکار، سپیده کاشانی، نیلوفر بیانی، طاهر قدیریان و عبدالرضا کوهپایه، در زمستان سال ۱۳۹۶ توسط اطلاعات سپاه به اتهام “جاسوسی”، “افساد فی‌الارض” و “اقدامات ضد‌امنیتی” دستگیر شدند. این درحالی است که وزارت اطلاعات دولت روحانی رسما این اتهامات را رد کرده است.
کاووس سیدامامی نیز همان زمان همراه این عده بازداشت شد اما دو هفته پس از بازداشت به‌طرز مشکوکی در زندان درگذشت. مقام‌های امنیتی مدعی شدند که آقای سیدامامی در زندان خودکشی کرده است. این ادعا هرگز از سوی خانواده سیدامامی پذیرفته نشد.
این افراد عضو موسسه میراث حیات وحش پارسیان هستند که عمده فعالیتش نجات یوزپلنگ ایرانی است که در خطر انقراض است. برخی منابع می‌گویند احتمالاً مخالفت فعالان محیط زیست با “ایجاد پایگاه‌های موشکی سپاه پاسداران” در مناطق حفاظت‌شده کشور، علت اصلی متهم کردن آنها به “جاسوسی” است.
نخستین جلسه دادگاه فعالان محیط زیست اواسط بهمن ۱۳۹۷ به طور غیرعلنی برگزار شد. وبسایت کلمه نوشت: «حضور آنان در دادگاه با همراهی تعداد زیادی از ماموران امنیتی اطلاعات سپاه همراه بوده و آنان اجازه صحبت کردن با یکدیگر را نیز نداشته‌اند.»
نامه از زندان اوین در باره فعالان محیط زیست
نامه نرگس محمدی به رییس قوه قضاییه در خصوص فعالان محیط زیست بازداشتی در اوین
خبرگزاری هرانا – با گذشت بیش از ۵۰۰ روز از بازداشت فعالان محیط زیستی توسط سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، متهمان این پرونده همچنان در بلاتکلیفی به سر می برند. این شهروندان در این مدت، در زندان اوین در سلولهای انفرادی و تحت فشار روحی و روانی به منظور کسب اعترافات اجباری توسط بازجویان قرار گرفته اند. علی رغم اعتراضات گسترده وکلای پرونده، خانواده بازداشتیان و همچنین مجامع بین المللی نسبت به شرایط نگهداری متهمان و همچنین طولانی شدن روند دادرسی، تاکنون تغییری در وضعیت آن ها صورت نگرفته است. در این راستا، نرگس محمدی، سخنگو و نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر نرگس محمدی که خود در زندان اوین به سر می برد، در نامه ای خطاب به رئیس قوه قضاییه شرایط نگهداری آنها را غیر قانونی و مصداق شکنجه عنوان کرده است و خواستار پایان یافتن این گونه رویکردهای غیرانسانی با متهمان شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کانون مدافعان حقوق بشر، امروز پنجشنبه ۲۷ تیرماه ۱۳۹۸، نرگس محمدی، نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر محبوس در زندان اوین با انتشار بیانیه‌ای خطاب به رییس قوه قضاییه ضمن اعتراض به نگهداری طولانی مدت متهمان محیط زیستی در سلول های انفرادی، روند اعتراف گیری و پرونده سازی برای این متهمان را غیرانسانی خواند.
مراد طاهباز، سام رجبی، امیرحسین خالقی، هومن جوکار، سپیده کاشانی، نیلوفر بیانی، طاهر قدیریان و عبدالرضا کوهپایه، فعالان محیط زیست در ایران بیش از ۵۰۰ روز گذشته را در بازداشت در زندان اوین به سر می‌برند. در حالی که وزارت اطلاعات به عنوان مرجع قانونی و تخصصی اعلام کرد این افراد را جاسوس نمی‌داند، پافشاری سپاه پاسداران وضعیت پرمخاطره‌ای از لحاظ حقوقی، روحی و جسمی برای متهمان این پرونده ایجاد کرده است.
پس از تغییر در عناوین اتهامی عنوان شده در کیفرخواست صادره، چهار نفر به افساد فی الارض از طریق همکاری با دول متخاصم، سه نفر به اتهام اجتماع و تبانی برای جاسوسی به نفع دول متخاصم و یک نفر بابت اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی (و اتهامات موردی دیگر) متهم شده‌اند.
در این خصوص، امروز پنجشنبه ۲۷ تیرماه ۱۳۹۸، نرگس محمدی، با انتشار بیانیه‌ای خطاب به رییس قوه قضاییه ضمن اعتراض به نگهداری طولانی مدت متهمان محیط زیستی در سلول های انفرادی، روند اعتراف گیری و پرونده سازی برای این متهمان را غیرانسانی خواند.
متن نامه نرگس محمدی در ادامه می آید:
“جناب اقای رییسی
ریاست محترم قوه قضاییه
با سلام
نیک مستحضرید که مطابق دادنامه شماره ۴۳۵ مورخ ۸۲/۱۰/۲۸ ؛مرجع رسیدگی کننده، هیئت دیوان عدالت اداری اعلام می دارد که سلول انفرادی واجد وصف جزایی بوده و اعمال مجازات، مستلزم اثبات جرم در دادگاه صالح است و ناقض اصل ۳۶ قانون اساسی است . سلول انفرادی ، تعرضی آشکار به حقوق، شخصیت و حیثیت فرد زندانی بوده و ناقض اصل ۳۹ قانون اساسی است. هم چنین این دادنامه به تبعات روانی بسیار مخرب و شکنجه فرد در سلول انفرادی اشاره می نماید.
مدافعان و فعالان محیط زیست ایران از بهمن ماه سال ۱۳۹۶ تا کنون در سلول های انفرادی بند ۲-الف سپاه پاسداران نگهداری می شوند. ۱- طبق اطلاعات دقیق و موثق ، تعدادی از بازداشت شدگان در مقاطع مختلف بازداشت و هم اکنون در شرایط بسیار دشوار و دردناکی به لحاظ وضعیت جسمی و فشارهای روحی و روانی قرار داشته و به بیماریهای طاقت فرسایی مبتلا شده اند و با همان وضعیت در سلول انفرادی نگهداری می شوند .
۲– طبق اخبار موثق انها تحت فشارها ی روانی شدید مبادرت به بیان مطالبی نموده اند که کذب و فاقد اعتبار قانونی و شرعی بوده و تحت فشار بازجویان اخذ شده است. تعدادی از متهمان در دادگاه اقدام به تکذیب و افشاگری نموده اند که نه تنها ترتیب اثری داده نشده بلکه تحت فشار بیشتری قرار گرفته اند. البته قطعا شما نیز مطلعید که بسیاری از متهمان که در سلول های انفرادی اعترافاتی علیه خود یا دیگری داشته اند پس از رها شدن از ان شرایط، اقاریر خود را تکذیب نموده و دلیل اعترافاتشان را فشارهای طاقت فرسای زیر بازجویی و سلول انفرادی عنوان نموده اند.
آیا طبق قانون و شرع ، قضات تحت نظر حضرتعالی می توانند این اقاریر کذب و اخذ شده تحت فشار و شکنجه متهمان را مستند کافی و دلیل صدور احکام خود قرار دهند!
۳– قضات و بازپرسان تحت نظر شما به چه دلیل و با چه مجوز قانونی و شرعی با زیر پا گذاشتن نص صریح قانون اساسی و رای دیوان ، اقدام به حبس متهمان در سلول انفرادی نموده و به درخواست بازجویان نهادهای امنیتی (وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران) تمکین کرده و متهمان را ماهها و سالها در سلول های انفرادی بندهای امنیت و در شرایط غیر انسانی حبس می کنند؟
۴– تا کنون تعدادی از متهمان از جمله زهرا کاظمی، زهرا بنی یعقوب، ستار بهشتی، کاووس سید امامی و…در سلول های انفرادی جان خود را از دست داده و بسیاری از متهمان به بیماریهای جسمی و روانی جانکاهی مبتلا شده اند . همچنین تعرضات فیزیکی و جنسی(کلامی و رفتاری)علیه متهمان انجام شده است که هرگز مورد رسیدگی قرار نگرفته است و متاسفانه این شکنجه روانی به طور سیستماتیک در بند های امنیت و با دستور و همراهی قضات و بازپرسان و داد یاران تداوم یافته است؟
آیا زمان ان فرا نرسیده تا به این شکنجه هولناک و غیر قانونی و غیر شرعی پایان داده شود؟ ایا با وصف آنچه بر متهمان محیط زیست رفته، دادرسی آنها منطبق بر معیارهای دادرسی عادلانه است؟ آیا نگه داشتن متهمان محیط زیستی در سلولها و در شرایط ایزوله کامل، حتی عدم دسترسی به وکیل حین محاکمات، نشان از بی اساس بودن اتهامات و پرونده سازی و اتهام پروری نیست؟
نرگس محمدی/تیرماه ۹۸/زندان اوین”.
در ارتباط با نویسنده این نامه نیز گفتنی است، نرگس محمدی که از تاریخ ۱۵ اردیبهشت ١٣٩۴در زندان بسر می‌برد، برای سه اتهام به ۱۶ سال زندان محکوم شده است. پنج سال برای ” اجتماع و تبانی علیه نظام” یک سال برای “برای تبلیغ علیه نظام” و ده سال برای تاسیس و همکاری با انجمن لگام، انجمنی برای لغو مجازات اعدام، مطالبه‌ای که از سوی حکومت در ایران تحمل نمی‌شود. بنا بر ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی و با در نظر داشت «مجازات اشد»، نرگس محمدی باید ١٠ سال زندان را تحمل کند.
