مفقود شدن یک بانوی کوهنورد در دماوند
امیدها برای یافتن فرناز دولتخواه بانوی کوهنوردی که چهار روز پیش در مسیر یخچال شمال شرقی مفقود شده کاهش یافته است. پس از گذشت ۴ روز جستجو برای یافتن بانوی کوهنورد مفقود در دماوند ادامه دارد.
فرناز دولتخواه به همراه یک گروه ۲۰ نفره آن هم نه در قالب باشگاه معتبر کوهنوردی بلکه در جمع یک گروه خودمانی برای صعود قله دماوند از جبهه شمال شرقی اقدام میکنند و به دلیل خستگی به همراه یکی از اعضای گروه کمی با فاصله از گروه اصلی به سمت پایین حرکت میکنند و در مسیر یخچال شمال شرقی سقوط میکنند.
حمید مساعدیان رئیس بخش امداد و نجات و فدراسیون کوهنوردی با اعلام این خبر گفت: پس از سقوط براساس اظهارات همراه خانم دولتخواه هر دو کوهنورد مصدوم میشوند با این وجود خانم دولتخواه اعلام میکند به دلیل جا ماندن کوله پشتی اش باید دوباره صعود کند، همراه خانم دولتخواه ایشان را رها میکند و به سمت پایان قله حرکت میکند که اینجا اشتباه بزرگی را مرتکب میشود.
وی افزود: همراه خانم دولتخواه به پایین میرسد و پس از اطلاع رسانی درباره همراهش گروه امداد و نجات حاضر در بارگاه سوم فعال میشود برای یافتن خانم دولتخواه و انتقال مجروحان چهارشنبه و پنجشنبه بالگرد به منطقه اعزام میشود، اما اثری از خانم دولتخواه یافت نمیشود.
رئیس بخش امداد و نجات و فدراسیون کوهنوردی گفت: جمعه هم بالگرد در منطقه حاضر بود و به جستجو پرداخت ضمن اینکه در حال حاضر چند تیم جستجو فدراسیون کوهنوردی و استان مازندران در منطقه حضور دارند و در حال جستجو برای پیدا کردن خانم دولتخواه هستند هر چند بر اساس قوانین جستجو برای یافتن مفقودی در کوهستان پس از سه روز روند کاهشی خواهد داشت.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»