معلم بازنشسته به ۵ سال حبس محکوم شد
خبرگزاری هرانا – معصومه عسکری، معلم بازنشسته هم اکنون دوران محکومیت ۵ ساله خود را در بند زنان زندان اوین سپری می کند. خانم عسکری در جریان اعتراضات سراسری مردادماه ۹۷ به مدت چند روز بازداشت شد، سپس در آذرماه همان سال توسط نیروهای امنیتی بازداشت و نهایتاً در دیماه به بند زنان زندان اوین منتقل شد. دادگاه تجدید نظر استان تهران اخیرا حکم ۵ سال حبس وی را عیناً تایید کرده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، معصومه عسکری دومین سال از مدت محکومیت خود را در بند زنان زندان اوین طی میکند.
این زندانی سیاسی در تاریخ ۱۱ مردادماه ۹۷ در جریان اعتراضات خیابانی در تهران بازداشت، به زندان قرچک منتقل و پس از چند روز با تودیع قرار وثیقه آزاد شده بود.
معصومه عسکری در آذرماه ۹۷ یک بار دیگر توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و پس از یک ماه بازجویی در بند ۲۰۹ زندان اوین، در تاریخ ۱۲ دیماه به بند زنان این زندان منتقل شد.
وی توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ماشاالله احمدزاده از بابت اتهام “اجتماع و تبانی” به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم اخیراً در دادگاه تجدید نظر عیناً تایید شده است.
معصومه عسکری معلم بازنشسته و تنها سرپرست پسر ۱۴ سالهاش است.
هرانا پیشتر در تیرماه سال جاری طی گزارشی مفصل در خصوص بند زنان زندان اوین، به شرح آخرین وضعیت این زندانی سیاسی و دیگر زندانیان ساکن این بند پرداخته بود.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»