کارگران معترض را مجروح و بازداشت کردند
اتحادیه آزاد کارگران ایران: سرکوب کارگران برای مرعوب کردن جامعه است
در پی صدور احکام سنگین برای تعدادی از فعالان کارگری و حمله نیروهای پلیس به تجمع کارگران هپکو و ضرب و جرح این کارگران، اتحادیه آزاد کارگران ایران با انتشار بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن موج گسترده سرکوب کارگران، آن را تلاش نهادهای حکومتی برای مرعوب کردن کارگران و کل جامعه دانست.
این بیانیه در ادامه به احکام سنگین فعالان کارگری از جمله احکام ۶ سال حبس تا ۱۸ سال حبس برای هفت نفر از دستگیرشدگان هفت تپه، و پرونده سازی برای دیگر فعالان کارگری، این موارد را نشان دهنده این واقعیت دانست که دستگاه حاکم تمایلی برای پاسخگویی و تحقق خواست و مطالبات کارگران و معلمان و بازنشستگان ندارد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران در ادامه بیانیه خود آورده است که واقعیت جامعه به وضوح نمایانگر این است که جامعه برخلاف تصور حاکمان، مرعوب این نوع سرکوبگری‌ها نمی‌شود.
گاز اشک‌آور، جواب سفره‌ی خالی کارگران هپکو
روزنامه همدلی طی گزارشی از اعتراضات کارگران شرکت هپکو اراک با عنوان گازاشک آور جواب سفره خالی کارگر در شماره امروز نوشت: هنوز زخم آنچه بر کارگران هفت تپه گذشت و تاوان سنگین صدای اعتراضشان التیام نیافته است که این بار ندای فغان کارگران شرکت هپکو اراک بر آسمان است.کارگرانی که در این وانفسای فقر و تنگی گذران معیشت، در جنگ هر روزه با زندگی، نه به امیدی فردای روشن، بلکه صرفاً بدنبال لقمه نانی هستند و شوربختانه به جای شنیده شدن، پاسخی بهتر از بازداشت و ضرب باطوم‌ها و گاز اشک میهمان سفره‌های خالی آنان نشد.
آنچه که برسر کارگران شرکت هپکو آمده است، روایت تازه‌ای نیست و داستان پرتکرار چوب حراجی است که بنام خصوصی سازی دامن بزرگترین شرکت‌های تولیدی کشور و هزاران نیروی کاری آنها را گرفته است و سال‌هاست که یک تنه تیشه بر ریشه رشد و توسعه اقتصادی کشور زده است.واگذاری‌هایی نمایشی که به بزرگترین سرمایه‌های اقتصادی کشور، به بهانه خصوصی سازی و در قالب رانت و امتیاز‌های خاص، چوب حراج زده و آنها را به ثمن بخس واگذار کرده‌اند و در حالی که ارزش شرکت هپکو نزدیک به ۳۰۰ میلیارد تومان برآورد می‌شده است، فقط با ۱۰ میلیون تومان، این بزرگترین کارخانه تولید ماشین‌آلات خاورمیانه به تاراج رفته است. داستان اعتراض کارگران هپکو، اما تازگی ندارد؛ کارگران کارخانهٔ قدیمی هپکو اراک از نخستین معترضان سالهای اخیر در رابطه با شرایط نابسامان کارخانه و وضعیت صنفی خود دست به اعتراض زدند و تعدادی از کارگران این شرکت نیز به زندان و شلاق محکوم شده بودند.
کارگران هپکو اراک، پس از واگذاری این کارخانه به بخش خصوصی، بار‌ها به پرداخت‌نشدن به موقع دستمزد خود اعتراض کرده و خواستار بازگرداندن مالکیت آن به دولت شده بودند، اردیبهشت و خرداد ماه سال گذشته نیز در اعتراض به عدم پرداخت حقوق‌های معوقه و بلاتکلیفی وضعیت معیشتشان دست به اعتصاب زده و در آخرین مورد، دوشنبه ۲۵ شهریور، برای ساعاتی اقدام به مسدود کردن خط آهن شمال-جنوب کردند که در پی آن نیروهای یگان ویژه با آنها درگیر شده و به ضرب و شتم آنان پرداخت که بنا بر گزارش‌های رسیده، شماری زخمی و دستکم ۲۸ تن از کارگران بازداشت شده‌اند.در نهایت آنچه که بر کارگران هپکو اراک رفته است، اولین مورد از این دست نشیدن‌ها نیست و آخرین آنها هم نخواهد بود و آنچه که در این باره بیش از هرچیز مایه دلنگرانی است، تکرار سناریویی است که چندی پیش در اعتراضات کارگران هفت تپه شاهد بودیم و کارگرانی که فقط و فقط برای حداقل‌های معیشتی و اولین حقوق انسانی خود به صدا آمده بودند، به بهانه‌های واهی دچار محکومیت‌های سنگین شوند.
کارگران معترض را مجروح و بازداشت کردند
در سومین روز پیاپی اعتراض کارگران کارخانه هپکوی اراک در روز سه‌شنبه ۲۶ شهریور، حدود ۲۵ نفر از آنان بازداشت شدند.
دور جدید اعتراضات صنفی کارگران هپکو از یکشنبه ۲۴ شهریور آغاز شده است.
به گزارش ایلنا، کارگران خواستار پرداخت حقوق خود و همچنین تعیین تکلیف سهامدار کارخانه هستند.
خبرگزاری هرانا تعداد کارگران دستگیر شده را ۳۰ نفر اعلام کرد و نوشت بیش از ۱۵ کارگر در درگیری با نیروهای انتظامی مجروح شدند.
این منبع نوشت: کارگران هپکو اراک که در اعتراض به عدم دریافت حقوق، تحصن و ریل راه‌آهن رو بستنه بودند، از سوی نیروی انتظامی مورد حمله و ضرب وشتم قرار گرفتند. دستکم ۳۰ تن از کارگران بازداشت و بیش از ۱۵ تن مجروح شده‌اند.
ضرب و شتم وحشیانه کارگران معترض
روز دوشنبه ۲۵ شهریورماه کارگران هپکو اراک پس از تجمع و مسدود کردن ریل راه‌آهن، به سمت مرکز شهر حرکت کرده و تظاهرات راه انداختند. به گفته شاهدین عینی، گروه ضربت نیروی انتظامی برای سرکوب کارگران گسیل شده بودند که با شدت کارگران را ضرب و شتم کردند.
بنا به گزارش سایت ایران کارگر، حدود ۹۰۰ کارگر کارخانه هپکو اراک؛ روز دوشنبه ۲۵ شهریور۹۸ بعد از تقریبا ده روز وقفه؛ به نشانه اعتراض به محقق نشدن وعده‌های داده شده ازسوی مسئولان، بار دیگر اعتراضات خود را از سر گرفتندو دست به تظاهرات زدند.
این کارگران که نسبت به تاخیر در معوقات مزدی و همچنین تعیین تکلیف وضعیت کارخانه از یکسال و نیم پیش هرچند وقت یکبار در مقابل کارخانه و ساختمان نهادهای مختلف دولتی و قضایی دست به اعتراض می‌زده‌اند، گفتند: مهلت ده روزه مسئولان شهرستان نیز تمام شد و آنها به جای تعیین تکلیف شرکت؛ مدیریت کارخانه را تغییر دادند اما این خواسته ما کارگران نبوده است.
به گفته یکی از کارگران معترض هپکو روز یکشنبه ۲۴ اردیبهشت۹۸ به نشانه اعتراض مقابل کارخانه چادر زده بودند.
کارگران خواستار حل ریشه‌ای مشکل شده‌اند و تاکید کرده‌اند که تعیین تکلیف سهامدار، تنها راه اصولی خروج از بحران است.
بر اساس آخرین گزارشات در امروز درگیری کارگران هپکو ۳۰تا ۴۰نفر از کارگران بازداشت شدند و ۱۵نفر نیز مجروح شدند.
به گفته شاهدین عینی امروز گروه ضربت نیروی انتظامی برای سرکوب کارگران گسیل شده بودن که با شدت کارگران را ضرب و شتم کردند.
هپکو در سال ۱۳۵۱ در زمینی به وسعت ۹۰ هکتار با هدف مونتاژ ماشین‌آلات راهسازی در اراک تاسیس شد و از سال ۱۳۵۴ شروع به فعالیت کرد.
این شرکت ۲۵ نوع ماشین‌آلات راهسازی از جمله گریدر، لودر و غلتک تولید می‌کند که هشت نوع از محصولات آن تحت لیسانس کشورهایی، چون ژاپن، آلمان، سوئد تولید می‌شود.
شرکت هپکو در اوج پیشرفت و بالندگی در سال ۱۳۸۵ به بخش خصوصی واگذار شد.
دادگاه انقلاب کارگران معترض را احضار کرد
دادگاه انقلاب اهواز ۴۱ تن از کارگران معترض شرکت فولاد اهواز را احضار کرد. اخلال در امنیت کشور، اعتراضات غیرقانونی و برخی شعارهای سیاسی از جمله مواردی است که در احضاریه این کارگران به آن اشاره شده است.
کارگران فولاد اهواز از اواخر سال ۹۶ تا دیماه سال ۹۷ چندین بار در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق عقب‌افتاده تجمع کردند.
کارگران فولاد اهواز سال گذشته یکی از قدرتمندترین و طولانی‌ترین اعتصابات تاریخ جنبش کارگری ایران را سازمان دادند. اعتصاب کارگران که در اعتراض به مسائل معیشتی و رفاهی آغاز شد، چهل روز ادامه یافت.
فیلم زیر: بوزینگان بر منبر رسول خدا… سخنان یک کارگر فولاد اهواز در اعتراض به سرکوب آنان در سال گذشته
اگر چه یک حدود یک سال از این سخنان شجاعانه این کارگر فولاد اهواز می گذرد اما با وجود ادامه سرکوب و دستگیریها و احکام قضایی غیر قانونی و سرکوبگرانه در حق کارگران محرومی که تنها خواسته‌شان دریافت حقوق‌های غارت شده شان و رسیدگی به مشکلات کارخانه و وضعیت معیشتی‌شان بوده این سخنان هنوز کاملا تاثیر گذار و تازه هستند. در سخنان این کارگر محروم و به جان آمده فولاد اهواز اوج ظلم و حق‌خواری و سرکوب کارگران فولاد اهواز بیان می شود.
