مسیح علینژاد، روزنامهنگار و فعال حقوق زنان، و مبتکر کمپین “چهارشنبههای سفید” در صفحات خود در شبکههای اجتماعی از تماس مادرش برای درخواست توقف فعالیتهایش خبر داد. او نوشت: «مادرم الان زنگ زد اول التماس و بعد فشارعاطفی و فریاد که ساکت باش.»
او نوشت: «برادر بیگناهم را گرفتید به همین دلیل که مرا ساکت کنید؟ شرم بر شما. صدای لرزان و ترس خورده و خشمگین مادرم گواه است که شما شکنجه روانی میکنید.»
مسیح علینژاد پیشتر روز چهارشنبه خبر از دستگیری برادرش، علی، داده بود. او روز گذشته در گفتگو با دویچه فارسی گفت: «ماموران وزارت اطلاعات دولت جمهوری اسلامی به خانه برادرم هجوم بردند و او را با دستبند و چشمبند بازداشت کردند. او را در مقابل چشمان دو کودک خردسالش دستگیر کردند. در حالی که او را به بیرون از خانه میبردهاند، دایما میگفتهاند فقط میخواهیم چند سوال از او در باره مسیح بپرسیم و بدانیم با او چه رابطهای دارد. در واقع، تنها جرم او این است که برادر من است.»
علینژاد در شبکههای اجتماعی با اعلام خبر تماس مادرش نوشت: «دو روز است که من از برادرم خبری ندارم تا خودم صدای برادرم و صدای خواهرم لیلا و صدای خواهران و برادران دربندم را در آزادی و رهایی نشنوم ساکت نمینشینم.»
مسیح علینژاد خبر داده است که به جز برادر او، خواهر و برادر همسر سابق او، لیلا لطفی و هادی لطفی، دستگیر شدهاند. هادی لطفی هماکنون آزاد است اما “حق خروج از شهر بابل را ندارد.”
سازمان عفو بینالملل روز چهارشنبه سوم مهر (۲۵ سپتامبر) با انتشار بیانیهای نسبت به اعمال فشار به بستگان مسیح علینژاد واکنش نشان داد. این سازمان خواستار آزادی فوری بستگان مسیح علینژاد شده و از جمهوری اسلامی خواسته به اقدامات خود علیه حقوق زنان در ایران پایان دهد.