سایت الف: خبر ساده بود، زنان اجازه یافتند تا بصورت عادی بلیط تهیه کرده و در ورزشگاه حاضر گردند. نکته‌ای که این اتفاق را کمی تلخ می‌کند این سوال است که چرا این حرکت با این همه هزینه و در نهایت با عاملیت فشار یک نهاد خارجی محقق شد؟ اساسا از فردا هر تغییری در کشور ما را باید یک نهاد خارجی رهبری کند؟
مراجع، قشر مذهبی، تنها یک بخش از کنش گران اجتماعی اند و از قضا ادعا دارند که بخش مهمی هستند، خب یک حکمرانی منطقی و عاقلانه در یک کارزار اجتماعی و زورآزمایی منطقی می‌بایست تکلیف این خواسته‌ها را مشخص کند نه اینکه تا جای ممکن مقاومت کند تا در نهایت در یک عقب نشینی قهرمانانه تن به تغییرات دهد.
شاید حرف بیهوده‌ای به نظر برسد ولیکن کمی با دیده باز به اجتماع نگاه کنیم این روند ادامه خواهد داشت، چند سال دیگر حجاب (که امروز به وضوح رها شده) چند سال بعدش قوانین اسلامی و..
تغییرات خواهند آمد. اینکه جایگاه مراجع و قشر مذهبی در سیاست ایران اسلامی و دستورالعمل قانون گذاری قیم مردم آن هم از بالا تعیین شده، نتیجه‌ای جر مرگ دین در این کشور نخواهد داشت، هیچ ربطی به دین ندارد، موفقیت منطقه‌ای (با فرض موفقیت) هیچ چیزی را عوض نمی‌کند، دیر یا زود مطالبات خلاف حاکمیتی مردم به کرسی می‌نشیند، از دین که خیلی از مشکلات ایشان را حل نکرده و نخواهد کرد (چونکه رسالتش این نیست) عبور خواهند کرد و مسئولیت این مهم تنها به عهده‌ی کسانی است که این روزها باخت‌هایشان را نمی‌بینند و نمی‌خواهند ببینند.
