تنبیه بدنی؛ دانش آموز راهی بیمارستان شد
خبرگزاری هرانا – یک دانش آموز در شهر آشخانه به دلیل تنبیه بدنی توسط سرپرست خوابگاه بیهوش شده و راهی بیمارستان شد. بهمن صفرپور، مدیر آموزش و پرورش مانه و سلمقان گفت که این ماجرا اواسط هفته پیش روی داد و به علت شدت ضربه وارده، این دانش آموز دچار سرگیجه شد و سرپرست خوابگاه او را به بیمارستان پورسینای شهر آشخانه منتقل کرد. مطابق ماده ۷۷ آیین نامه انضباطی مدارس، اعمال هر گونه تنبیه دیگر از قبیل اهانت، تنبیه بدنی و تعیین تکالیف درسی جهت تنبیه ممنوع است.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رکنا، دانش آموز بر اثر ضربه وارده، بیهوش شده و به بیمارستان پورسینای شهر آشخانه منتقل شد.
حال این دانش آموز مساعد گزارش شده است و تاکنون خانواده وی شکایتی از سرپرست خوابگاه نکرده‌اند. بهمن صفرپور افزود: ” هم‌اینک حال این دانش آموز، که یک شب را در بیمارستان بستری بوده، خوب و مساعد است و البته خانواده وی هیچ شکایتی از این سرپرست خاطی خوابگاه نکرده‌اند.”
وی ادامه داد: “هر چند این حادثه شاکی ندارد اما آموزش و پروش تخلف این سرپرست خوابگاه را مورد رسیدگی قرار داده و در صورت نیاز، او را از مسئولیت سرپرستی خوابگاه عزل خواهد کرد.”
بنا بر این گزارش، دانش‌آموز پس از ضربه وارده بیهوش شده است. اما مدیر آموزش و پروش مانه و سملقان این مساله را تکذیب می‌کند.
لازم به ذکر است که مطابق ماده ۷۷ آیین نامه انضباطی مدارس، اعمال هر گونه تنبیه دیگر از قبیل اهانت، تنبیه بدنی و تعیین تکالیف درسی جهت تنبیه ممنوع است.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
