تنها دستمزدی که همیشه آماده پرداخت به کارگران ایران است:
سرکوب، توهین، بازداشت، زندان، شکنجه و….
با آگاهی از ماده ۲۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و مراجعه به اصل ۲۷ قانون اساسی، درمی یابیم که افراد، گروه‌ها و احزاب از حق آزادی تجمع و تظاهرات برخوردار هستند، اما در ایران نگاه امنیتی مسئولان به تجمع‌ها و تظاهرات گروه‌ها و احزاب را همواره دیده می شود و تقریباً هرگونه تجمع اعتراضی، توسط ماموران و دستگاههای امنیتی و نظارتی سرکوب می شوند مگر تجمعات هماهنگ شده و باب میل رهبری، دولتمردان ایران با نادیده گرفتن اصول قانون اساسی که خود قانونگذاران تصویب نموده اند به سرکوب کارگران با عناوین مختلف ادامه می دهند علیرغم معاهدات بین المللی که بطور رسمی پذیرفته اند، شگفتا رژیم و دولتی که با شعار حمایت از مستضعفان و کارگران شکل گرفت اینک بلای جان آنها شده است.
اجتماع و تبانی عیه نظام، اخلال در امنیت ملی: کارگران برای احقاق حقوق ودستمزد کاری خود تجمع و اعتراض می کنند و دستگاههای امنیتی و نیروی انتظامی آنها را سرکوب و بازداشت وبه جرم اجماع و تبانی علیه نظام محاکمه میکنند، جرم « امنیت ملی » عنوانی است برای فعالیت‌های مسالمت‌آمیز مربوط به حقوق کارگران در ایران، به سندیکاها و اتحادیه‌های مستقل کارگری هم اجازه فعالیت نمی دهند، اکثر اعتصاب کنندگان ابتدا اخراج وسپس بازداشت می گردند، و مدافعان و فعالان حقوق کارگری هم پیوسته با اتهامات امنیت ملی تحت پیگرد قانونی قرار می‌گیرند و به حبس‌های طولانی‌مدت محکوم می‌شوند.عنوان عبارت «اخلال در مبانی اسلام و امنیت ملی» مفهوم بسیار وسیعی دارد و دولت جمهوری اسلامی از همین تفسیر سوءاستفاده کرده و با تشکیل هر گونه تجمع برخورد قهری می‌کند.
کارگران هپکو در اعتراض به چند ماه حقوق عقب‌افتاده تحصن کردند و با هجوم ماموران کارگران معترض باتوم خوردند، سر و دست‌شان شکست،۲۸ نفر بازداشت و ۱۵ نفر روانه بیمارستان شدند.
کارگران کارخانه آذراب اراک نیز برای بهبود شرایط کار و زندگی خود تجمعی مسالمت آمیز داشتند و نیروهای سرکوبگر انتظامی آنها را با گاز اشک‌آور و باتوم مورد ضرب‌وشتم قرار داده مصدوم و مجروح ساختند، روزهای بعد کارگران آذرآب به حمایت از همکاران دستگیر شده قصد تجمع اعتراضی داشتند اما نیروی انتظامی مانع از خروج کارگران معترض شده،۲۱ نفر از آنها را روانه زندان کردند.
ما با استناد به اصل ۲۷ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (تشکیل اجتماعات و راه‌پیمایی‌ها، بدون حمل سلاح)، و ماده۲۰:(حق تجمع مسالمت آمیزبرای همه)، ماده ۲۳:( حق امنیت کار)، ماده ۲۵:(حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه ) از اعلامیه جهانی حقوق بشر، و اهداف ۱۷ گانه سند ۲۰۳۰یونسکو بخصوص، هدف سوم (تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین) و هدف هشتم(ترویج رشد فراگیر و پایدار اقتصادی، اشتغال کامل و مولد و شغل مناسب برای همه) جمهوری اسلامی ایران را بابت این رفتار خشونت آمیز علیه کارگران شدیدا محکوم می کنیم.
1184
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق کار و کارگر
