واکنش سازمان سینمایی به توقیف “خانه پدری”
فیلم خانه پدری به کارگردانی و تهیه‌کنندگی کیانوش عیاری بدستور دادستانی توقیف شد. این فیلم که در سال ۱۳۸۹ ساخته شده و به موضوع قتل‌های ناموسی و خشونت علیه زنان می‌پردازد پیشتر در اولین اکران در سال ۱۳۹۳ توقیف شده بود.
همزمان با نمایش فیلم خانه پدری پس از ۹ سال توقیف، فشار‌ها برای توقف مجدد نمایش این فیلم در رسانه‌های اصولگرا افزایش یافت تا جایی که جواد شمقدری معاون اسبق امور سینمایی وزارت ارشاد اکران این فیلم را “جنایت فرهنگی” نامید.
احمد سالک نماینده اصولگرا و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس فیلم را ضد ارزش خواند و روزنامه کیهان نیز نوشت که این فیلم “تصویری موهن و متوحش از ایرانیان نمایش می‌دهد”.
واکنش سازمان سینمایی به توقیف«خانه پدری»
رییس سازمان سینمایی در واکنش به توقیف فیلم«خانه پدری»، گفت: در حوزه تولیدات فرهنگی و هنری، باید اجازه دهیم سازمان تخصصی قانونی یعنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مرجعیت داشته باشد. در غیر این صورت، ناکارآمدی ایجاد می‌شود و مولدان حوزه‌های فرهنگی هنری بلاتکلیف می‌مانند.
اکثر مخاطبان و کارشناسان، این فیلم را ترویج خشونت علیه زنان نمی‌دانند
انتظامی با یادآوری نظر منتقدان و کارشناسان درباره خانه پدری عنوان کرد: نظر قاطبه مخاطبانی که این فیلم را در چهار روز نمایش آن دیده‌اند، با برداشت بازپرس مربوط در دادستانی تهران متفاوت است. اکثر مخاطبان و کارشناسان، این فیلم را ترویج خشونت علیه زنان نمی‌دانند، بلکه متقابلا آن را روایتی در تخطئه تحجر و اثرگذار نسبت به قتل‌های ناموسی یافته‌اند.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
