به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز چهارشنبه ۸ آبانماه ۹۸، مسئولان زندان اوین در پاسخ به نزدیکان محمد حبیبی، معلم و فعال صنفی فرهنگیان که برای ملاقات او به زندان اوین رفتهبودند، گفتهاند که او ممنوعالملاقات است.
در پاسخ به پیگیریهایی که نزدیکان آقای حبیبی برای پیگیری دلیل محرومیت از ملاقات کردهاند پاسخ قانع کنندهای به آنها داده نشد. گفته میشود که احتمالا این محرومیت به دلیل اعتراض مدنی باشد که آقای حبیبی و چند زندانی دیگر از سه هفته پیش در زندان آغاز کردهاند.
یک منبع مطلع در این خصوص به کمپین میگوید: «مسئولان زندان اوین پاسخی مبنی بر اینکه دلیل این محرومیت از ملاقات چیست، ندادهاند، اما خانواده آقای حبیبی حدس میزنند که به خاطر اعتراض مدنی آنها در زندان باشد تا فشاری بیشتری رویشان بیاورند و از خواسته خود دست بکشند.»
محمد حبیبی و فرهاد میثمی از روز چهارشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۸ اعتراض خود را به “کاهش ملاقاتهای حضوری تمامی زندانیان سیاسی، حذف روز اختصاصی ملاقات مادران زندانی با کودکانشان، ممنوعیت دریافت کتاب و نشریات مجاز و محدودیت تماس تلفنی” آغاز کردند.
محمد حبیبی و فرهاد میثمی گفتند که دیگر در صفهای آمارگیری زندان نمینشینند و با کتابی در دست، گوشهای بیرون از صفها مطالعه میکنند تا به این وسیله اعتراض خود را به مسئولان زندان نشان دهند.
پس از آغاز این اعتراض چند زندانی سیاسی محبوس در بند ۴ زندان اوین نیز از این اقدام اعتراضی آقایان حبیبی و فرهادی حمایت کردند.
برزان محمدی، امیرامیر قلی و مهدی مسکین نواز نیز در اعتراض به تضییع حقوق زندانیان با فرهاد میثمی و محمد حبیبی همراه شدند. (امیر امیرقلی عصر شنبه ۴ آبان با سپردن وثیقه به صورت موقت از زندان اوین آزاد شد)
طی دو هفته اخیر مسئولان زندان با آقای حبیبی و میثمی ملاقاتهایی داشتند و از آنها خواستند که به اعتراض خود پایان دهند، اما این زندانیان گفتهاند مطالبه آنها اعلام شده، مکتوب و مشخص است و تا رسیدن به خواسته خود در آمار شرکت نخواهند نمود. آقایان حبیبی و میثمی در نامه اعتراضی خود نوشته بودند: «نیک میدانیم تحمل ایستادگی مدنی آن هم در زندان برایتان بسیار سختتر از آن است که به سادگی از کنار آن بگذرید و بعید نمیدانیم آرام در کناری نشستن و کتاب خواندن ما را شورش (!) نام نهید. قضاوت وجدان عمومی جامعه در برابر چنین اتهاماتی از پیش مشخص است.»
کمیته دفاع از محمد حبیبی نیز در این خصوص بیانیهای منتشر کرده و نوشتهاست: «بی شک ممنوع الملاقات نمودن هرگز نمی تواند در اراده کسانی که اینگونه دست به حرکت اعتراضی زده و آمادگی خود را برای هزینه دادن اعلام نموده اند خللی ایجاد کند.»
کمیته دفاع از محمد حبیبی در بخشی از بیانیه خود ضمن محکوم کردن روند سرکوب تمام زندانیان و تضییع حقوق اولیه آنان، ممنوع الملاقات شدن زندانی را مصداق بارز شکنجه و آزار زندانی و خانواده زندانی میداند و از تمام نهادها و تشکل های صنفی و مدنی و مدافعان حقوق زندانیان می خواهد به این روند ظالمانه اعتراض کنند.