نمی خواستم با اسد دست بدهم، استعفا دادم
فرستاده پیشین سازمان ملل در امور سوریه گفته که استعفای وی از آن رو بوده که نمیتوانسته خودش را راضی کند تا با بشار اسد به عنوان پیروز جنگ داخلی سوریه دست بدهد.
به گزارش ایسنا، این نخستین باری است که استفان دیمیستورا، درباره دوران مسئولیت خود در بازه زمانی ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸، به طور عمومی سخن میگوید. وی که در محل بنیاد آقاخان در لندن حضور یافته بود درباره علت استعفای خود گفت: «چرا سال گذشته کناره گرفتم؟ خب، به طور رسمی به دلایل شخصی. اما به طور غیررسمی، به این خاطر که احساس میکردم جنگ در روی زمین به سمت یک نقطه پایان در حرکت است و به عنوان کسی که علیه آنچه در حلب، ادلب و داریا اتفاق افتاد جنگیده بودم نمیتوانستم کسی باشم که دست اسد را میفشارم و به او میگویم «مالش» (درعربی به معنی “نگران نباش”)».
وی ادامه داد: «اما جنگها پیروزی و شکست دارند و این یکی به لحاظ زمینی با شکست تمام شده بود.»
به گزارش یورونیوز، فرستاده پیشین سازمان ملل در امور سوریه در بخش دیگری از سخنان خود گفت: مداخلات سازمان ملل در حلب که شامل ارسال کمکهای انساندوستانه و صدور هشدار نسبت به نابودی این شهر بود جان تعدادی در حدود ۷۰۰ هزار نفر را نجات داد. او گفت: «به عنوان یک مذاکرهکننده سطحم را تنزل دادم».
دیمیستورا همچنین گفت اعتقاد دارد رای بریتانیا به بریگزیت، یکی از اثرات جانبی ناکامی اتحادیه اروپا در حل بحران سوریه و موج پناهجویان سوری به اروپا در سال ۲۰۱۵ بوده است.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»