عفو بین‌الملل در فراخوانی خواستار آزادی او شده و نوشته‌است: «مجازات یاسمن بخشی از سرکوب گسترده زنانی است که علیه قانون تبعیض‌آمیز حجاب اجباری تلاش می‌کنند. مقامات ایران نباید این اجازه را داشته باشند که بهترین سالهای زندگی یاسمن ۲۴ ساله را، صرفا به خاطر اینکه باور دارد زنان باید در انتخاب پوشش آزاد باشند، از او بگیرند.»
این سازمان از همه فعالان خواسته‌است که دادخواست آزادی یاسمن آریانی را امضا کرده و از مقامات ایران بخواهند هر چه سریع‌تر او را آزاد کنند.
دادخواست عفو بین‌الملل برای آزادی یاسمن آریانی
دادخواست عفو بین‌الملل ترکیه برای آزادی یاسمن آریانی
دادخواست عفو بین‌الملل اسپانیا برای آزادی یاسمن آریانی و منیره عربشاهی
دادخواست آنلاین عفو بین‌الملل انگلیس برای آزادی یاسمن آریانی، منیره عربشاهی و مژگان کشاورز
دادخواست آنلاین عفو بین‌الملل فرانسه برای آزادی یاسمن آریانی
خانم آریانی روز چهارشنبه ۲۱ فروردین توسط ماموران نیروی انتظامی در منزل پدری خود بازداشت و یک روز بعد مادر او منیره عربشاهی نیز دستگیر و روانه زندان شد.
قاضی مقیسه ریاست شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی، یاسمن آریانی، منیره عربشاهی و مژگان کشاورز سه فعال مدنی را مجموعا به ۵۵ سال و شش ماه زندان محکوم کرده که در صورت قطعی شدن این حکم مجازات اشد برای آنها قابل اجرا خواهد بود.
یاسمن آریانی به همراه منیره عربشاهی و مژگان کشاورز هرکدام بابت اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «تشویق و فراهم نمودن موجبات فساد و فحشا» به ۱۶ سال زندان محکوم شده‌اند و مژگان کشاورز نیز از بابت اتهام «توهین به مقدسات» به هفت سال و شش ماه زندان محکوم شده است.
در صورت قطعی شدن حکم زندان «یاسمن آریانی»، «منیره عربشاهی» و «مژگان کشاورز» بر اساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، ۱۰ سال زندان بابت اتهام «تشویق و فراهم نمودن موجبات فساد و فحشا» به عنوان مجازات اشد قابل اجرا خواهد بود.
کیفرخواست این پرونده در تاریخ ۵ تیرماه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به آنها در زندان ابلاغ شده‌بود.
گفته می شود دلیل بازداشت مژگان کشاورز، منیره عربشاهی و یاسمن آریانی پخش گل در واگن زنانه مترو تهران و اعتراض به حجاب اجباری در روز جهانی زن (۸ مارس) بوده است.
اواخر تیر ماه سال جاری سازمان عفو بین‌الملل انگلستان با انتشار بیانیه‌ای در حمایت از این سه فعال مدنی اعلام کرد که مقام‌ها و مسئولان ایران باید فورا و بدون قید و شرط این زنان را آزاد و تمام اتهامات وارد شده به آنان را لغو کنند، و از پخش اعترافات اجباری آنها را در رسانه‌های حکومتی، خودداری کنند.
