سخنرانی روحانی در یزد، به صحنه فوران مخاصمات در رأس نظام تبدیل شد. از یک‌سو باند خامنه‌ای با در دست داشتن تراکتهایی که روحانی را به مرگ تهدید می‌کرد، و با سر و صدا تلاش کردند سخنرانی او را مختل کنند و از سوی دیگر روحانی علیه باند حاکم که برادرش را به جرم فساد زندانی کرده، فریاد می زد.
رادیو فرانسه گزارش داد: روحانی با حمله به قوه قضائیه در زمینه عدم رسیدگی به فسادهای بزرگ اقتصادی گفت: از قوه قضاییه می‌خواهم که مبارزه با فساد میلیارد دلاری را هم برای مردم توضیح دهد. در غیر این صورت به مناسبت‌های مختلف و مورد به مورد این ارقام را به مردم توضیح خواهم داد.
روحانی گفت: هنوز بعد از گذشت چند سال برای ما روشن نیست آقایی [بابک زنجانی] که 2 میلیارد و 700 میلیون پول مردم را خورد و او را دستگیر کرده و حتی حکم اعدام هم برایش صادر شد و اکنون در زندان است، این پول کجاست و چه کسانی مسوول هستند و چرا آنهایی که در این زمینه نقش داشتند برای مردم توضیح داده نمی شود.
روحانی در ادامه در پاسخ به شعار آنهايی که او را به مرگ تهدید می کردند، گفت: اختلاف و فاصله خواست آمریکاست…نگذارید نگذاریم خواست آمریکا از حنجره عده ای معدود بلند شود گرچه اون عده بسیار کم و معدود در کشور…
خبرگزاری مهر در این باره نوشت: تعدادی با سر دادن شعارهایی در مورد برجام و آمریکا، از روحانی خواستار رها کردن آمریکا و بحث مذاکره با آن شدند…..روحانی در مقابل گفت: این عده قلیل را به اسلام و وحدت دعوت می‌کنم.
شعارهای تند علیه روحانی در تظاهرات 13 آبان
شعارهای راهپیمایی ۱۳ آبان (شهر قم): ای مدعی بهشت برجام/ استخر فرح تو را سرانجام_ از دولت پیر پرهزینه / دلها همه گشته پر ز کینه_ این که میگه رفراندوم / دروغ میگه به مردم_ ای کدخداپرستان / لعنت به برجامتان_ معاون کلانتر / تهمت نزن به رهبر_ دولت ناکارامد / گند برجام درآمد_ برجام پر خسارت / تدبیر اهل غارت
سایت عصر ایران از حامیان دولت روحانی در این باره نوشت: «ای که برجامت شده در گور و گیر/ کار پاکان را قیاس از خود مگیر»، «این که میگه رفراندوم، دروغ میگه به مردم»، «ای مدعیِ بهشتِ برجام، استخر فرح تو را سرانجام»… اینها شعارهای متفاوتی است که گروهی از راه پیمایان 13 آبان امروز در قم دست داشتند. مخاطب «اِی»ها هم مشخص است: حسن روحانی رییس جمهوری که مطابق اصل 113 قانون اساسی جمهوری اسلامی، «عالی ترین مقام رسمی پس از مقام رهبری» است. توصیف رییس جمهوری با صفاتی چون «ناپاک» و «دروغ گو» و تهدید او به سرانجامی که خود حاوی ادعایی دیگر است مهم‌ترین مضمون این شعارهاست.
