تداوم اعتصاب غذای ۷۰ درویش گنابادی در زندانهای تهران بزرگ و اوین؛
۶۷ درویش زندانی در زندان تهران بزرگ و ۳ زن درویش در زندان اوین کماکان در اعتصاب غذا هستند و حال برخی از آن ها نامناسب گزارش شده است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، دو تن از درویشان زندانی به صورت مشروط از زندان تهران بزرگ آزاد شدند و با احتساب آزادی این افراد شمار زندانیانی که کماکان در اعتصاب غذا هستند به ۷۰ نفر تقلیل یافتهاست.
شامگاه چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، صالح کمالی (دهکردی) و فرهاد نعیمی دو تن از درویشان گنابادی که اول اسفند۹۶، در پی حمله نیروهای امنیتی در گلستان هفتم بازداشت و زندانی شده بودند، از زندان تهرانبزرگ آزاد شدند. با احتساب آزادی این دو درویش، شمار درویشانی که در اعتصاب غذا هستند، ۷۰ تن گزارش شدهاست.
شامگاه چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، فرهاد نعیمی و صالح دهکردی از #درویشان_گنابادی که اول اسفند۹۶ و در پی حمله نیروهای امنیتی در #گلستان_هفتم بازداشت و زندانی شده بودند، با پایان دوره محکومیت از زندان تهرانبزرگ آزاد شدند.
دستکم حال یک تن از آنها به نام علیرضا لک وخیم بوده و در زندان دچار خونریزی معده شدهاست.
نورعلی تابنده، سرسلسله دراویش گنابادی به دلیل وخامت حال ناشی از غذا نخوردن روز سهشنبه ۱۴ آبانماه ۹۸، به بیمارستان مهر منتقل شد و یکهفته بعد در تاریخ ۲۱ آبانماه از بیمارستان مرخص شد. آقای تابنده پس از ترخیص از بیمارستان به منزل خود در گلستان هفتم رفته، اما فعالان حقوق دراویش میگویند “هنوز امکان ملاقات هوادارانش با وی میسر نشده و نیروها و نهادهای امنیتی با این خواسته درویشان مخالفت میکنند.”
“یکی از خواستههای دروایش زندانی در اعتصاب غذا برداشته شدن همین نگاههای امنیتی به این موضوع است.”
پیشتر و در پی اعلام خبر امتناع از غذا خوردن نورعلی تابنده، شمار زیادی از دراویش گنابادی در زندان دست به اعتصاب غذا زدند. از جمله سه زن درویش محبوس در زندان اوین به نامهای سپیده مرادی سروستانی، شکوفه یداللهی و سیما انتصاری.
درویشان گنابادی از روز یکشنبه ۱۲ آبانماه ۹۸ اعتصاب غذای خود را آغاز کردهاند و بنا به اطلاع منابع کمپین این اعتصاب همچنان ادامه دارد.
دروایش گنابادی زندانی که در اعتصاب غذا هستند طی روزهای گذشته با انتشار بیانیههایی خواستار پایان محدودیتها و برداشتن فشارهای امنیتی بر دراویش شدند. آنها میخواهند حسینیههای درویشان که در سراسر کشور بسته شده دوباره باز شود و حصر آقای تابنده شکسته شده و درب خانه او به روی درویشان، باز شود.
نسرین سدوده: ایران؛ زندانی بزرگ برای همه
نسرین ستوده، حقوقدان زندانی در ایران، در گفتوگو با هفتهنامه فرانسوی لوبس L‘OBS، چاپ پاریس، گفته است که وقتی در سراسر جامعه بیعدالتی حاکم است، بیرون و داخل زندان تفاوتی ندارد.
مجله فرانسوی در معرفی نسرین ستوده مینویسد: «دشمن شماره یک جمهوری اسلامی یک زن ریزهاندام ۵۶ ساله است با موهای کوتاه. این زن لاغر بارها در اعتراض به وضعیت نابهنجار زندان به اعتصاب غذا دست زده است».
در این مصاحبه که به شکل کتبی از داخل زندان صورت گرفته، خانم ستوده میگوید: «در ایران، چه داخل زندان زندگی کنیم چه در خارج از آن، همیشه محبوس هستیم.» و تصریح میکند: «چنانچه دغدغه اصلی ما نبودن عدالت در جامعه باشد، دیگر داخل زندان بودن یا خارج از آن، اهمیتی ندارد».
نسرین ستوده درباره فعالیت خود به عنوان وکیل دادگستری و مدافع حقوق بشر گفته است: «کار کردن به عنوان یک وکیل زن در دادگاههای قضایی غیرمنصفانه، از تحمل زندان زجرآورتر است».
خانم ستوده در پایان مصاحبه میگوید که به آینده “عمیقا خوشبین” است: «گاهی ناامید میشوم، اما همیشه باز میگردم به کارم و به زندگی».