دانشجویان ایران:
و آغاز دورۀ کسب علم با اعمال شاقه پس از طی مراحل غمبار ماراتُن کنکور
در ایران امروز بزرگترین دغدغه ذهنی دانشجویان که وامدار آینده کشور نیز باید باشند، زندگی دانشجوئی است با کمترین امکانات رفاهی در مقابل کمترین بیشترین هزینه پرداختی در مورد «غذای دانشجویی» و «خوابگاه » که به دو معیار «کمییت» و «کیفیت» آنها بستگی کامل دارد و دانشجویان با توجه به چگونگی این موارد، رضایت و یا عدم رضایت خود را اعلام می‌کنند.
سالهاست مسئولین و متصدیان امراز تریبون های مختلف وعدۀ به پایان رسیدن ماراتُن سخت کنکور را می دهند که بزودی داوطلبان می توانند بدون استرس شرکت در اینگونه آزمون های طاقت فرسا، وارد دانشگاه شوند اما این « بزودی» همچنان در پرده ای از ابهام باقی مانده است.
اماّ برخلاف وعده های داده شده و پس از عبور از هزاران پیچ و خم های سازمان سنجش در برگذاری کنکور و دریافت قبولی، مشکلات و موانع موجود در زندگی دانشجوئی بگونه ای دیگرراه پیشرفتشان راسد می کند از جمله: دریافت پول فراتر از توان مالی آنان در ازای امکانات بسیارکمتر از حد تعین شده و یا مکانی به اسم خوابگاه اما فاقد امکانات بهداشتی، سالن مطالعه، ماشین لباسشوئی همراه با ارائه غذائی ناسالم و بدون کیفیت که وجه ان را قبل از تحویل دریافت می کنند.
هیأتی با نام فریبندۀ «صندوق رفاه دانشجویان»هر۶ ماه یکبار، قیمت های جدیدغذا و اجاره بهای سکونت دانشجویان در خوابگاه را تعیین و به دانشگاه های ایران ابلاغ مینمایند اما این ارقام طی اطلاعیه ها و بخشنامه های داخلی به کررات تغییر می کند و عجیب ترآنکه قانون تبعیض نه فقط در نوع جنسیت و انتخاب رشته و .دانشجویان بلکه در همۀ امور آنان حاکم است حتی در قیمت و کیفیت غذای دانشجوئی و در طبقه بندی کم، متوسط و پُر هزینه، که در نهایت به ارائه غذاهائی با کیفیت نامطلوب و ناسالم ختم میشود.
در ماه گذشته تعداد زیادی از دانشجویاندانشگاه علم و صنعت که همگی آنها ساکن یک خوابگاه بودند با تب و لرز به بهداری دانشگاه منتقل شدند که دلیل آن “مسمویت غذایی” اعلام شد و دانشجویان خوابگاه پسران، در اعتراض به وضعیت غیر بهداشتی و نا سالم غذا و بی اعتنایی مسئولان دانشگاه اقدام به تحصن کردند اما هنوز «صندوق رفاه دانشجویان»! دلیل قطعی این آلوده گی غذائی را مشخص نکرده است، همچنین، دانشجویان در ساعات اولیه ۲۴ مهرماه، به سوی ساختمان ریاست این دانشگاه راهپیمایی نموده و در مقابل دفتر ریاست دانشگاه تجمع کردند که مسئولان دانشگاه هیچ پاسخ و یا واکنشی در اینباره نداشتند.
متاسفانه دانشجویان ایران پیوسته و برای ابتدایی ترین حقوق خود با حوادث ناگواری مثل واژگونی وسایل حمل و نقل،تا گازگرفتگی، آتش سوزی، بهداشت و تغذیه سالم دست بگریبانند که مسمویت های غذایی از رایج ترین آنهاست و در تمامی دانشگاه های ایران مشاهده شده و می شود:
سال 1396 سیصد نفر از از دانشجویان دانشگاه یزد، سال 1395 شصت نفر ازدانشجویان دختردانشگاه گنبدکاووس، سا 1394، 36 دانشجوی دانشکده مهاجر اصفهان و در سال 1393 نیز تعداد بسیار زیادی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی، تعدادی از دانشجویان دانشگاه زنجان و80 نفر از دانشجویان دانشگاه جهرم دچار مسمویت غذایی شدند و این روند همچنان ادامه دارد، شرایط ارائه خوابگاه در ۵۲ دانشگاه دولتی کشور حاکی از آنست که در بیشتر دانشگاه ها خوابگاه خودگردان ارائه می شود و داوطلبان باید بخشی از هزینه اسکان خود را پرداخت کنند وبرخی از آنها هیچ تعهدی نسبت به ارائه خوابگاه دولتی ندارند و خوابگاه خودگردان ارائه می کنند.
این حوادث در حالی تکرار میشود که افراد خانواده و فرزندان بسیاری از مسئولان و دولتمردان ایرانی معروف به « آقازاده ها» و « ژن های خوب» در بسیاری از کشورهای اروپایی زندگی و تحصیل می کنند و خوب میدانند که درسایر کشورها دانشجویان از حمایت بسیار گسترده ای برخوردارند و ساکن در اتاق های مجهز و با کیفیت، امنیت و سلامت آنها در اولویت است، شرایط بهداشت و امنیت محل اسکان آنان بطور مرتب بررسی و در صورت مشاهده هرگونه مشکل سریعا به آن رسیدگی می شود، کیفیت و کمیت غذای دانشجوئی از استاندارد های لازم برخورداروبرنامه غذائی دانشگاه جداگانه برای گروه هائی نظیرگیاهخواران، مسلمانان….. و براساس شیوه زندگی دانشجویان تعیین شده، کیفیت مواد غذایی و تغذیه بصورت مداوم بررسی میشود.
ما ضمن محکوم نمودن شرایط فوق بار دیگر بر برقراری و اجرای قوانین بین المللی و بویژه مواد اعلامیه های جهانی حقوق بشر در زمینه آزادی بیان، حق حیات برای همه، حق خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی برای همه و همچنین اجرای بی قید و شرط سند 2030 یونسکو از جمله هدف سوم که تضمین زندگی سالم و ترویج رفاه برای همه در تمام سنین است تأکیدی دوباره داریم.
1188
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق جوان و دانشجو
