بدنبال اعتراضات اخیر در ایران، برخی از روزنامهنگاران شاغل در رسانههای خارج از کشور از تهدیدهای نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران نسبت به خود و خانوادههایشان خبر دادهاند.
گزارشگران بدون مرز که مقر آن در پاریس است در گزارشی اعلام کرد: بر اساس اطلاعات گردآوری شده، این تهدیدها به اشکال گوناگون و تهدید مستقیم، حملات سایبری، توهین و رعبآفرینی بر روی شبکههای اجتماعی را شامل میشوند.
در گزارش اخیر این نهاد بینالمللی مدافع حقوق روزنامهنگاران، ضمن اشاره به قطع کامل اینترنت در جریان اعتراضات در سطح کشور که با هدف سرکوب معترضان انجام شد، به فعالیتهای حمید بعیدینژاد، سفیر جمهوری اسلامی ایران در بریتانیا، پرداخته و تاکید شده است: سفیر جمهوری اسلامی ایران در بریتانیا پیوسته بر روی حساب توئیتری خود، «رسانهها و روزنامهنگاران را با بهرهمندی از مصونیت دیپلماتیک، تهدید» کرده و از آنان با عنوان «مزدور سرویسهای امنیتی بیگانه که از بودجه دولتهای خارجی برای اقدام علیه منافع ملی ایران ارتزاق میکنند»، نام میبرد.
بنا بر اعلام سازمان گزارشگران بدون مرز، «در همان روزهایی که سفیر جمهوری اسلامی ایران این اظهارات را در حساب کاربری توئیتر خود منتشر میکند، خانواده شماری از روزنامهنگران در خارج از کشور از سوی ماموران اطلاعات احضار و از آنها خواسته میشود که از فرزندانتان بخواهید به همکاری با شبکههای معاند پایان دهند».
به گزارش این سازمان، تعدادی از روزنامهنگاران ترجیح دادهاند که برای «فرار از فشار بیشتر نامی از آنان برده نشود».
به گزارش رادیو فرانسه، این نهاد بینالمللی، با اشاره به پیامهای توئیتری حمید بعیدینژاد خطاب به روزنامهنگاران، ضمن یادآوری این امر که «تهدید شهروندان و به ویژه روزنامهنگاران و رسانههای یک کشور از وظایف و ماموریتهای سفیر نیست»، توجه مقامات بریتانیا را نسبت «به این اقدامهای تهدیدکننده و خطرناک برای آزادی رسانهها و روزنامهنگاران» جلب مینماید.
حکومت اسلامی، و خفه کردن صدای آزادی خواهی در خارج از ایران
شکوه میرزادگی: اخیرا، همزمان با قطع اینترنت در ایران و برخوردها و خشونتهای حکومت اسلامی با مردمان بی پناه، سفارت این حکومت در لندن علیه رسانههای «ایران اینترنشنال، بی بی سی فارسی، و من و تو» به «سازمان نظارت بر شبکههای تصویری» شکایت برده و این رسانهها را متهم به «تحریف مغرضانه تحولات اخیر ایران و دعوت به خشونت» کرده است.
من به عنوان یک ژورنالیست میتوانم شهادت بدهم آن چه که رسانههای فارسی زبان خارج کشور، به ویژه تلویزیون اینترنشنال، در چندین روز گذشته انجام دادهاند، یکی از درخشان ترین شیوههای ژورنالیسم آزاد و مسئول، در ارتباط با مردمانی بوده که مورد بدترین نوع خشونت و خفه کردن صدایشان از سوی یک حکومت انسان ستیز بودهاند.
در طی روزهای گذشته تقریبا بیشتر خبرها، گزارشها، و گفتگوهای تلویزیون اینترنشنال، و بی بی سی فارسی را (که من به دلایلی، به هیچ روی توافقی با بسیاری از روشهای آن در قبال حق طلبی مردمان ایران ندارم) دیدهام، و میتوانم این را هم بگویم که شیوهی برخورد این رسانهها بسیار حرفهای و براساس تعاریفی بوده که در کشورهای دموکراتیک متداول است.
به این ترتیب میتوان گفت که این حکومت آزادی کُش ِ انسان ستیز، علاوه بر این که دیوارهایی آهنین به دور ایران کشیده و مردمان ایران را با بیشترین و بدترین آزارها و کمبودها زندانی و خاموش کرده است، تحمل آزادی و آزادگی ایرانیان خارج از کشور و رسانههای فارسی زبان را که به وظیفه انسانی و حرفهای خود پایبند هستند را نیز ندارد.
در چهل سال گذشته آنها تا دستشان رسید به حذف فیزیکی آزادی خواهان ایرانی در خارج پرداختند و اکنون درصدد خاموش کردن صدای آزادی خواهی خارج کشوریها هستند.
این نوع برخوردها، ما ایرانیان خارج از کشور را که از موهبت آزادی در کشورهای دمکراتیک برخورداریم، موظف میکند تا در مقابل این نوع عملیات ایستادگی کرده و با هر شیوهای که برایمان ممکن است به پشتیبانی و تقویت صدای «آزادی برای ایران» ادامه دهیم.