به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، روز دوشنبه ۴ آذرماه ۹۸، ماموران امنیتی لیلا شاوردی (خنافره) فرزند عزیز ساکن کوی گلستان اهواز را در منزل مسکونی‌اش بازداشت کردند. گفته می‌شود این بازداشت به دلیل تحت فشار گذاشتن برادر او ناصر خنافره یکی از کارکنان تلویزیون «احوازنا» در هلند، صورت گرفته‌است.
بنا به گفته کریم دحیمی، فعال حقوق بشر؛ “نیروهاى امنیتى خانواده لیلا خنافره را تهدید کرده اند که در قبال آزادى او، برادرش ناصر خنافره که در تلویزیون احوازنا در هلند کار مى‌کند از فعالیت‌های خود دست بردارد و پدر و دیگر برادرش خود را تسلیم دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی کنند.”
آقای دحیمی به کمپین می‌گوید؛ “این موضوع تنها و تنها نشانه گروگان‌گیری خانواده‌های فعالان از طرف حکومت ایران برای تحت فشار گذاشتن خبرنگاران خارج از کشور است.”
بر اساس این گزارش، دیگر افراد خانواده قبل از ورود نیروهاى امنیتى از منزل خارج شده‌بودند و به همین دلیل نیروهاى اطلاعات با بازداشت خانم خنافره و فشار بر او خواسته اند که از دیگر افراد خانواده بخواهد که خودشان را تسلیم کنند.
کریم دحیمی اضافه‌می‌کند: «ماموران اداره اطلاعات اهواز می‌خواهند که ناصر شاوردى معروف به ناصر عزیز از گویندگى تلویزیون یادشده دست بکشد در غیر این صورت خواهرش در زندان خواهد ماند.»
اخیرا برخی گویندگان چند تلویزیون خارج از کشور و رسانه‌های فارسی زبان از جمله رادیو فردا، صدای آمریکا، بی‌بی‌سی و ایران‌اینترنشنال گفته‌اند که بستگانشان به اداره‌های امنیتی احضار شده و به آن‌ها در مورد فعالیت نزدیکانشان هشدار داده‌شده‌است.
سازمان حقوق بشری «گزارشگران بدون مرز» با انتشار بیانیه‌ای به افزایش آزار و اذیت خانواده‌های خبرنگاران خارج از ایران واکنش نشان داد. گزارشگران بدون مرز، سه‌شنبه پنجم آذر، با صدور بیانیه‌ای تهدید و فشار نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی علیه خانواده‌های روزنامه‌نگاران ایرانی فعال در خارج از کشور را محکوم کرد.
در بیانیه این سازمان حقوق بشری تایید شده است که از ابتدای سال ۲۰۱۹ میلادی بیشتر از ۲۵ مورد تهدید و احضار خانواده و روزنامه‌نگاران توسط نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران اتفاق افتاده که اغلب توسط وزارت اطلاعات انجام شده است.
در بیانیه گزارشگران بدون مرز آمده است: «بنا بر اطلاعات گردآوری شده بدست گزارشگران بدون مرز، شماری از روزنامه‌نگاران رسانه‌های جهانی به مانند رادیو فردا، بی بی سی، صدای آمریکا و شبکه‌های خصوصی ایران اینترنشنال، من و تو و روزنامه‌های آنلاینی چون کیهان لندن، از سوی سرویس‌های امنیتی تهدید و همزمان خانواده‌های برخی از آن‌ها در ایران تهدید شده‌اند. این تهدیدها به اشکال گوناگون بوده اند، تهدید مستقیم، حملات سایبری، توهین و رعب آفرینی روی شبکه‌های اجتماعی».
فرناز فصیحی، روزنامه نگار نیویورک‌تایمز در توییتی به تهدید و آزارواذیت روزنامه نگاران ایرانی از طرف حمید بعیدی‌نژاد، سفیر جمهوری اسلامی در بریتانیا اشاره کرده است: « تهدید شهروندان یک کشور بخصوص روزنامه‌نگاران، بخشی از اختیارات منسوب به یک سفیر نیست.»
حکومت اسلامی، و خفه کردن صدای آزادی خواهی در خارج از ایران
شکوه میرزادگی: اخیرا، همزمان با قطع اینترنت در ایران و برخوردها و خشونت‌ها‌ی حکومت اسلامی با مردمان بی پناه، سفارت این حکومت در لندن علیه رسانه‌های «ایران اینترنشنال، بی بی سی فارسی، و من و تو» به «سازمان نظارت بر شبکه‌های تصویری» شکایت برده و این رسانه‌ها را متهم به «تحریف مغرضانه تحولات اخیر ایران و دعوت به خشونت» کرده است.
من به عنوان یک ژورنالیست می‌توانم شهادت بدهم آن چه که رسانه‌های فارسی زبان خارج کشور، به ویژه تلویزیون اینترنشنال، در چندین روز گذشته انجام داده‌اند، یکی از درخشان ترین شیوه‌های ژورنالیسم آزاد و مسئول، در ارتباط با مردمانی بوده که مورد بدترین نوع خشونت و خفه کردن صدایشان از سوی یک حکومت انسان ستیز بوده‌اند.
در طی روزهای گذشته تقریبا بیشتر خبرها، گزارش‌ها، و گفتگوهای تلویزیون اینترنشنال، و بی بی سی فارسی را (که من به دلایلی، به هیچ روی توافقی با بسیاری از روش‌های آن در قبال حق طلبی مردمان ایران ندارم) دیده‌ام، و می‌توانم این را هم بگویم که شیوه‌ی برخورد این رسانه‌ها بسیار حرفه‌ای و براساس تعاریفی بوده که در کشورهای دموکراتیک متداول است.
به این ترتیب می‌توان گفت که این حکومت آزادی کُش ِ انسان ستیز، علاوه بر این که دیوارهایی آهنین به دور ایران کشیده و مردمان ایران را با بیشترین و بدترین آزارها و کمبودها زندانی و خاموش کرده است، تحمل آزادی و آزادگی ایرانیان خارج از کشور و رسانه‌های فارسی زبان را که به وظیفه انسانی و حرفه‌ای خود پایبند هستند را نیز ندارد.
در چهل سال گذشته آن‌ها تا دستشان رسید به حذف فیزیکی آزادی خواهان ایرانی در خارج پرداختند و اکنون درصدد خاموش کردن صدای آزادی خواهی خارج کشوری‌ها هستند.
این نوع برخوردها، ما ایرانیان خارج از کشور را که از موهبت آزادی در کشورهای دمکراتیک برخورداریم، موظف می‌کند تا در مقابل این نوع عملیات ایستادگی کرده و با هر شیوه‌ای که برایمان ممکن است به پشتیبانی و تقویت صدای «آزادی برای ایران» ادامه دهیم.
