مصطفی، یکی از فروشندگان هندوانه میگوید: این هندوانهها سردخانهای نیستند، بلکه هندوانه تازه چیده شده جنوب هستند. به همین دلیل قیمتشان بالاتر است و به شرط چاقو میدهیم. یکی از بانوانی که در حال خرید هندوانه از مصطفی است، با لبخند میگوید: باید به شرط پول، این هندوانهها را به ما بفروشید. برای یک هندوانه باید 20 هزار تومان پول بدهیم. او که معلم آموزش و پرورش است، ادامه میدهد: بالا بودن قیمتها باعث شده بسیاری از کالاها را از سبد خرید حذف کنیم، اما شب چله را که نمیتوان حذف کرد.یک شب که هزار شب نمیشود، مجبوریم با هر قیمتی اجناس مورد نیاز را در این شب بخریم. مخصوصا برای خانوادههایی که بچهدار هستند، شرایط دشوار است. زیرا هم باید رضایت فرزندانشان را جلب و هم بار گرانی را تحمل کنند. اگر سری به قیمتهای آجیل بزنید متوجه میشوید گرانی و جیب خالی یعنی چه! حق با این مشتری است، به سراغ یکی از آجیلفروشیهای بازار میرویم که انواع آجیل را جلوی مغازهاش گذاشته قیمتها را میبینیم.
تخمه آفتابگردان کیلویی 35 هزار تومان، تخمه کدو از 45 هزار تا 60 هزار تومان، پستههای خندان کوچک و بزرگ از 190 تا 220 هزار تومان و حتی بادام زمینی 75 هزار تومانی خودنمایی میکنند. وقتی آجیلها را میبینم، احساس میکنم، پستهها از دیگر آجیلها مغرورترند، خندههایشان هم غرورآمیز است و حتی پستههای دهان بسته هم به من پوزخند میزنند. اینجا قصه جیب و قیمتهاست. فروشنده مغازه میگوید: به قیمتها نگاه نکنید، اصلا خریدار نداریم. نهایت خرید مردم تخمه سیاه و بادام زمینی است. بازار شب چله امسال تکانی نخورده است. قبلا روزهایی در سال داشتیم که بازار آجیل پررونق بود؛ نوروز، شب چله و چهارشنبهسوری اما یلدای امسال بیرونق است.فروشند آجیل و خشکبار با اشاره به اینکه حدود 10 میلیون تومان در ماه اجاره بهای مغازهاش را میدهد، میافزاید: قیمت همه اجناس بالا رفته است و مردم توانایی خرید آجیل و شیرینی را ندارند.نبود نقدینگی در زندگی روزمره مردم توان خرید آنها را کاهش داده است، باید توجه داشت که جمعیت شهر تهران کارگر هستند و با حقوق کارگری نمیتوانند آجیل کیلویی 220 هزار تومان بخرند. همین مساله دلیلی روشن بر چرایی کاهش میزان توان خرید مردم در این شهر به شمار میرود.