فیلم زیر؛ پدر پویا: گفتند مراسم چهلم را در مسجد برگزار کنید
بر اساس گزارشها وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی مادر و پدر پویا بختیاری را احضار کرده و از آنها خواسته که مراسم چهلمین روز درگذشت فرزندشان را “به دلیل دشواری تأمین امنیت” در مکانی سرپوشیده برگزار کنند. والدین پویا با این خواسته موافقت نکردهاند.
پوریا بختیاری ۲۷ ساله ۲۵ آبانماه در جریان اعتراضها در ایران، از ناحیه سر هدف گلوله قرار گرفت و جان باخت. مراسم چهلمین روز درگذشت او پنجم دیماه در شهر کرج برگزار خواهد شد.
مرگ پویا؛ به تاریخ و ادبیات ایران شلیک کردند
پدر پویا بختیاری در مصاحبه ای در پاسخ به این سئوال که آیا میتوانید بگوئید که به عمد به سر پویا شلیک کردند؟ گفت: صد در صد یعنی اگر به قصد قتل شلیک نمیکردند لااقل پاش را میزدند..مغزش را هدف قرار دادن برای اینکه مغز پویا پر از شعر بود یعنی به شعر ایران شلیک کردند… به تاریخ و ادبیات ایران شلیک کردند چون تاریخ ایران را که خونده بود تو مغزش بود…برای از بین بردن شعر و ادبیات ایران به مغز پویا شلیک کردند.
وی در باره آینده جمهوری اسلامی هم گفت: یک روزی مردم اینها را آوردند و شعارشان استقلال بود آزادی بود و جمهوری اسلامی بود. امروز نه استقلال وجود دارد، نه آزادی وجود دارد و نه جمهوری وجود دارد و نه اسلامی، چیزی که مانده حکومت آخوندهاست. دیگر مردم باهاشان نیستند. خود خمینی گفت که اگر روزی ما پشتیبانی ملت را از دست بدهیم فاتحه مان خوانده است. امروز آن روزاست. آن پشتیبانی دیگر وجود ندارد که اینها مجبورند روزی که یکی اعتراض میکند با گلوله جوابش را بدهند
خیزش بعدی ملت ایران قابل کنترل نخواهد بود
رحیم محمدی، مدیر گروه انجمن جامعه شناسان در ایران، با انتشار نامهای خطاب به خامنه ای در کانال تلگرامی خود به وقایع آبان ماه پرداخته و نوشته است: خیزشهای سالهای ۷۸، ۸۸، ۹۶، ۹۸ و اعتراضات صنفی که در میانهی آنها رخ داد، حاکی از آن است که هم فاصله زمانی آنها رفته رفته به هم نزدیک میشود، هم گستره آنها در کشور بیشتر میشود، هم میزان و تراکم خشم و خشونت آنها بیشتر میشود، هم خسارات ملّی و جانی و مالی آنها مرتب بیشتر میشود، و هم شعارها و مطالبات آنها ریشهایتر و متمرکزتر بر ارکان نظام و گفتمان اصلی آن میشود.
وی افزود: در نتیجه همه این اموری که از یکسو میشوند و در مقابلْ آن اموری که نمیشوند ـ و من نامی در اینجا از آنها نبردم، ـحاکی از آن است که خیزش بعدی احتمالاً به صورتی بروز نخواهد کرد که قابل مهار و کنترل کردن باشد.