افشاگری دو گروگان از شکنجه دز زندان خامنه ای

فیلم زیر: گروگان لبنانی آبروی نداشته خامنه ای را برد
زندان اوین، یکی از مخوف‌ترین زندان‌های جهان است

دو گروگان فرانسوی و استرالیايی زندان اوین، در نامه تی با اشاره به اینکه ماههاست تحت بازداشت و شکنجه سپاه پاسداران هستند، گفتند در این مدت تحت شکنجه روانی قرار داشتند و ابتدایی ترین حقوق انسانی آنها نیز نقض شده است.

بنا به گزارشها، کایلی مورگیلبرت و فریبا عادلخواه، دو چهره دانشگاهی استرالیایی و ایرانی فرانسوی از ماه‌ها پیش در زندان اوین به سر می‌برند، اعتصاب غذا کرده و گفته‌اند که صرفا برای فعالیت‌های آکادمیک محبوس شده‌اند.

آنها در شب کریسمس با دعوت از خانواده‌، دوستان، و حامیان خود به یک روز اعتصاب غذای خشک، اعلام کرده‌اند که پس از کریسمس نیز اعتصاب غذای خشک خود را ادامه خواهند داد.

این دو گروگان زن با اعلام خبر اعتصاب غذای خشک مشترک می‌گویند، نه تنها خواستار آزادی فوری خود هستند، بلکه می‌خواهند عدالت برای هزاران مرد و زنی که بدون ارتکاب جرمی به سرنوشت مشابه و یا بدتر از این دو زندانی دچار شده‌اند و در زندان‌های ایران به سر می‌برند، اجرا شود.

پیش تر نزار زکا، شهروند لبنانی دارای اقامت آمریکا نیز افشا کرد که در زندان های جمهوری اسلامی شکنجه شده و ماموران سپاه پاسداران در زندان به او گفته اند که ما این کشور را کنترل می‌کنیم؛ ما تصمیم گیرنده هستیم؛ ما خود قاضی و همه کاره هستیم.

فیلم زیر: بخشی از گفتگوی “نزار ذکا” با شبکه تلویزیونی “العربیه” بعد از آزادی از زندان جمهوری اسلامی و بازگشت به لبنان: در ابتدا که من را بازداشت کردند، تحت همه نوع شکنجه قرار گرفتم. حدودا یک سال بعد از آن، شکنجه‌ها روحی شد؛ که همه زندانیان در زندان اوین آن را تجربه می‌کنند. اوین یکی از مخوف‌ترین زندان‌های جهان است. من نمی‌توانم آن را توصیف کنم. توصیفش خیلی دشوار است. من ۳ سال و ۸ ماه و ۲۵ روز را در این زندان سپری کردم.

این شهروند لبنانی آمریکایی از وجود زندانیان خارجی بسیاری در زندان اوین خبر داده و گفت: زندان اوین مملو از زندانیان خارجی بی‌گناهی از همه کشورها از جمله عراق، آمریکا، سوئد، انگلیس و اتریش است و ما باید همه دست به دست هم دهیم تا آنها را آزاد کنیم.

این شهروند لبنانی احتمال سفر دوباره به ایران را به طور کامل رد کرد و گفت حاضر نیست از آسمان ایران نیز بگذرد. او در این باره گفت: مقامات آنجا از من پرسیدند اگر بار دیگر به ایران دعوت شوم آیا به این کشور خواهم رفت؟ من در پاسخ به آنها گفتم از لحظه‌ای که از ایران خارج می‌شوم، قبل از آنکه سوار هر هواپیمایی به مقصد هر کشوری شوم، ابتدا اطمینان حاصل خواهم کرد که از آسمان ایران نگذرد. من دیگر به ایران نمی‌روم و نمی‌خواهم این کشور را [دوباره] ببینم. آنچه در این مدت در زندان بر سر من آمد را نمی‌توان برای هیچ انسان دیگری آرزو کرد..