بی خبری از وضعیت کارگردان سینما در زندان اوین
خبرگزاری هرانا – با گذشت چهل روز از بازداشت نوید میهن دوست، کارگردان سینما محبوس در زندان اوین، کماکان از وضعیت او اطلاعی در دست نیست. گفته می‌شود این شهروند در بازداشتگاه اداره اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین بسر می‌برد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۲۲ دی ماه ۱۳۹۸، نوید میهن دوست، کارگردان سینما با گذشت ۴۰ روز از زمان بازداشت کماکان در بازداشت و بی خبری به سر می‌برد.
نوید میهن دوست، حدود ۴۰ روز پیش توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده است.
آقای میهن دوست از زمان بازداشت مدت ۱۵ روز را در سلول انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین گذرانده و پس از آن به اتاق‌های سه‌نفره این بند منتقل شده بود.
مهدی محمودیان، روزنامه نگار و از اعضای حزب اتحاد امروز یکشنبه با انتشار یادداشتی در صفحه شخصی خود در توییتر در این خصوص نوشته است: “امروز که برخی از هنرمندان در حمایت از مردم زجر دیده و سرکوب شده‌‌مان، جشنواره فجر را تحریم کردند لازم دانستم خبر بدهم نوید میهن دوست کارگردان فیلم “هرچه خدا بخواد” بیش از ۴۰ روز است در بی خبری کامل در زندان امنیتی ۲۰۹ وزارت اطلاعات بازداشت است. او ۱۵ روز در سلول انفرادی بوده است”.
تا زمان تنظیم این گزارش، از دلایل بازداشت، اتهامات مطروحه و محل نگهداری او اطلاعی در دست نیست.
نوید میهن دوست، کارگردان و تدوینگر سینما و تلویزیون ایران است. کارگردانی سریال دیوار شیشه‌ای، سریال شاید برای شما هم اتفاق بیفتد و فیلم هرچی خدا بخواد برخی از مهم‌ترین آثار نوید میهن دوست به شمار می‌آیند.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
